Slow Worries is niet helemaal nieuw. Er is al eerder een EP verschenen en ook is de band al een paar keer gesignaleerd op de juiste plekken w.o. Vera in Gruun en de OCCI in de hoofdstad. Maar met de release van het eerste volwaardige album wordt het nu serieus.
Tussen de tien tracks op het Careful Climb album zit absoluut geen kaf. Zelf heeft de band gekozen voor het titelnummer als single. Tenminste daar hebben ze een clip bij gemaakt. Op de Pinguin-burelen is echter Active Recovery favoriet.
Track zeven van het album heeft alles wat Slow Worries zo aantrekkelijk maakt. In aanleg produceert de band pure popliedjes, maar aan het karakter van de songs wordt van alle kanten geknaagd, door gruizige gitaren, een hard klappende drummer en een bassist die van doorpakken houdt. Boven het strijdgewoel verheft zich een zuivere stem, eigendom van Maaike Muntinga, die in de voetsporen treedt van diva’s als Debbie Harry, Liz Phair en PJ Harvey.
Wie wat dieper in de pre-historie van Slow Worries graaft komt namen tegen als Blue Crime, Houses en Dusty Blinds. Die ervaring vertaalt zich nu naar een van de beste debuutalbums van Nederland indie-land sinds tijden.