METZ – Strange Peace (Konkurrent)
Wanneer de wereld in de fik staat, heb je meer dan ooit de behoefte woede en machteloosheid het hoofd te bieden met behulp van furieuze muziek. METZ (met hoofdletters) biedt uitkomst, met de derde worp van de band: Strange Peace.
Vreemde vrede inderdaad. Cynisme waarmee we wel uit de voeten kunnen.
Is het producer Steve Albini die je op de achtergrond “We’re rolling” hoort zeggen, voordat wordt afgetrapt met het ziedende Mess Of Wires? De toon is gezet in elk geval. “Mess Of Wires herinnert me eraan om uit te spreken en te zeggen wat ik geloof”, vertelt METZ-frontman Alex Edkins over het nummer. “Om eerlijk te zijn voor mezelf. Het is gebruikelijk dat je gedachten inconsequent zijn, maar stilte is vaak beroerder. Spreek over waar je in gelooft. Waar je voor staat. Luid en vaak. In de geest van dit lied wil ik de gewelddadige en hatelijke acties van de white supremacists en neonazi’s in Charlottesville sterk veroordelen. Hun pogingen om verdeeldheid en angst te zaaien door intimidatie en geweld, mogen geen plaats krijgen in deze wereld.”
Steve Albini, bekend van zijn productiewerk voor onder meer Nirvana, Pixies en PJ Harvey is erin geslaagd METZ wat vetter te laten klinken dan op de voorgangers METZ en II. Wat voller ook, zou je kunnen zeggen. Dat de band íets melodieuzer punk is gaan maken, daar zijn gitarist en vocalist Alex Edkins, bassist Chris Slorach, en drummer Hayden Menzies natuurlijk zelf verantwoordelijk voor.
Terwijl METZ hoorbaar zijn best heeft gedaan songs te schrijven die wat sneller beklijven, is er qua punkattitude eigenlijk niets veranderd. De Canadezen zetten nog altijd nietsontziende noisepunk op plaat en zo horen we ze het liefst. Op Strange Peace klinkt METZ gejaagder dan ooit en dat komt het geluid alleen maar ten goede. Tekst Pieter Visscher
LIVEDATA 09/11 Hedon, Zwolle 10/11 De Kruen, Kortrijk 11/11 Le Guess Who?, Utrecht