Met de release van hun nieuwste single realiseerde ik mij dat de laatste van The Reuters alweer dik vier jaar geleden uitgebracht werd. Hun plaat Incubation was lekker punkig en dus was ik aangenaam verrast dat MoonTears meer naar garagerock neigt. Zelfs dusdanig dat het in elke beatclub een absolute dansvloerfiller zou zijn. Iets wat je niet zou verwachten. Dus, The Reuters worden mainstream?
Schoolvrienden Erik Pols en Johan Buurke even gepolst….. Interessante vraag over die koerswijziging. Wij hebben niet bewust onze koers verlegd. We hebben die koers eerder al omschreven als PunkadelicGarageRawk. Daar zit veel in… Ook als je naar onze platen luistert zal opvallen dat we regelmatig verschillende richtingen inslaan. Met dien verstande dat het altijd duidelijk is dat het The Reuters zijn waar je naar luistert. Beetje gek om van jezelf te zeggen maar in de veelheid van stromingen en bands zijn wij wel herkenbaar als The Reuters. Vinden we zelf tenminste…
Hey, je hoort mij niet klagen. Variety is the spice of life! Elke dag goed nieuws is saai. Maar MoonTears wijkt gevoelsmatig af, mede vanwege de tekst. Oorlog? De inhoud van het nummer is in dit geval persoonlijk. Zoals bij al onze nummers vinden we het belangrijk dat iedereen het recht heeft op een eigen interpretatie. Dus precies uitleggen waar het over gaat is spelbederf. Maar omdat jij het vraagt ga ik er wel iets over zeggen. Het nummer gaat over twee zaken. Het onmetelijke verdriet als je een dierbare moet missen. En de oneindig lijkende cyclus in de verwerking daarvan die vergelijkbaar is met de cyclus van de maan (het komt en gaat). Daarbij wordt er een persoonlijke strijd geleverd. Dat is dan de oorlog in dit nummer. Dit alles is te vertalen naar oorlog in het algemeen. Die dingen, groot en klein, verschillen in essentie niet veel van elkaar. Of misschien toch wel. Dit alles niet in een traag melancholiek gestemd sausje, maar in een rock song. Gewoon omdat het kan. En omdat wij zo zijn.
En mag ik even opmerken dat Eric (Pols) heel smerig gitaarwerk laat horen. Het smaakt naar meer, dus wanneer gaan jullie weer de studio in? Een album of EP laat nog wel even op zich wachten. We hopen/verwachten ergens in 2025.