Het is toeval dat we twee weken achter elkaar een Australische IJsbreker hebben. En ook weer niet. ‘The land down under’ exporteert de laatste jaren opvallend veel goede muziek en ook nog eens in alle geuren en kleuren.
De meeste acts genieten in eigen land al enige bekendheid wanneer we ze oppikken. The Lazy Eyes is ook voor Australië een nieuwe naam. Tenzij je tot over je oren in de indie-scene van Sydney zit. Dan ben je waarschijnlijk al onder de indruk hoe goed de band live wel niet is.
Zonder dat ze er nou zoveel op lijken mag je The Lazy Eyes over de zelfde kam scheren als King Gizzard en Tame Impala. Het trefwoord is geestverruimende middelen. Debuutsingle Cheesy Love Song is een langzaam liefdeslied dat net aan de kunst kant van kitsch blijft. De titel is ironisch, maar dus ook weer niet. Associaties zijn er met de late Beatles, Flaming Lips en The Lemon Twigs.
Cheesy Love Song begint met een eenzame piano die al snel gezelschap krijgt van een bas en Harvey Geraghty met zijn hoge stem. Als dan na een minuutje gitarist Itay Shagar laat horen dat hij ook binnen is, weet dat het goed komt. In de laatste minuut van het vijf en half minuut durende nummer doet Harvey er het zwijgen toe en neemt de rest van de band je nog even mee op reis naar andere sferen.
Noteer in uw boekje onder de kop ‘in de gaten houden’, The Lazy Eyes.