Pete Doherty is de Engelse Herman Brood, zijn succes rust voor een niet onbelangrijk deel op zijn reputatie als grootverbruiker van verdovende middelen. Voordeel van een bestaan als junk des vaderlands is dat de verwachtingen niet hoog gespannen zijn. Bij optredens zijn de fans al tevreden als Doherty überhaupt komt opdraven. Bij albums neemt men genoegen met een paar goede tracks. Doherty’s faam rust op zijn werk met The Libertines, een band die hij in 1997 begon samen met Carl Baråt, ook een gebruiker maar met iets meer zelfcontrole. Vanwege Doherty’s liederlijke levensstijl is de loopbaan van The Libertines er een van horten en stoten. Het laatste jaar zit er weer schot in de zaak, de band treedt weer op en er ligt na elf jaar weer een nieuw album klaar voor release. De blijde geboorte van het derde Libertines album, Anthems For The Doomed Youth (4/0) wordt aangekondigd met een nieuwe single. Gunga Din is een voor The Libertines’ doen vrij gedisciplineerde track met aanstekelijk lalala refrein. Doherty lijkt zijn demonen onder controle te hebben, voorlopig.
