We kennen The Strypes van songs als Blue Collar Jane en What A Shame, heerlijke rock ‘n’ roll pastiches die helaas vrij snel gaan vervelen. We dachten het wel gehoord te hebben. Niet dus. De nieuwe single van de jonge honden uit Ierland mag er zijn. Nog steeds komt de mosterd uit de eerste helft van de sixties en de originaliteitsprijs zit er nog even niet in, maar de imitatie begint barsten te vertonen waardoorheen een eigen geluid gloort. Voeg daar de grote sprongen aan toe die de band live maakt en neem in acht dat de bandleden nog onder de twintig zijn en we mogen voorzichtig concluderen dat hier iets broeit en groeit dat boeit.
