Ze ziet er uit als het rasta-nichtje van Lenny Kravitz en klinkt als de dochter van Jack White en Etta James. Er is maar een iemand die voldoet aan deze beschrijving, Valerie June. Valerie, geboren in Jackson, Mississippi als Valerie June Hockett heeft zich ontpopt als vaandeldraagster van de blues. Denk nu niet gelijk dat de blues een oud en achterhaald genre is dat alleen nog wordt beoefend door hoogbejaarde mannen voor iets minder bejaarde mannen met ruitjesoverhemden en paardenstaarten, want dat is maar een deel van het verhaal.
De blues zoals vertolkt door miss June is springlevend en net zo eigentijds als Snapchat en Spotify. Valerie June begon als traditionalist, ze leerde banjo, steel gitaar en ukelele spelen en zong een mix van country, blues en folksongs. Geholpen door haar aparte stem en bijzondere opvoeding -pa werkte als promotor voor gospelkoren, maar ook voor Prince en Bobby Womack- ontwikkelde ze al snel een unieke sound.
Twee eigen beheer albums brachten haar de eerste faam en in contact met Dan Auerbach, die het op zich nam haar derde album te produceren (Pushing Against A Stone 2013). Songs als You Can’t Be Told en Wanna Be On Your Mind hielpen Valerie het glazen bluesplafond te doorbreken en plots stond ze met haar Organic Moonshine Roots Music op Europese poppodia, stal ze de show in Later with Jools en was ze zelfs te horen op de (Pinguin) radio. Maar we zijn er nog niet. Miss June heeft nog niet de helft van haar potentiële publiek bereikt.
Tijd dus voor een vervolgoffensief. De nieuwe slag om de gunst van rockers en indie-ers verschijnt binnenkort (10 maart) in de vorm van een 4e album, The Order of Time. De eerste single van het nieuwe album, Astral Plane is mooi en melancholiek, single twee is stoer en sexy. Met zijn kruiende gitaren, losse koortjes en happy end is Shakedown uitermate geschikt voor festivals en partijen, voor meezingers en schaduwgitaristen en voor puristen en alleseters.