Eurosonic 2025 de donderdag de hoogtepunten door Jan Berends
In de kantine van een schoolgebouw in het centrum van Groningen staat aan het begin van de avond Smile, uit Keulen. De naam van de band moeten ze met veel ironie gekozen hebben want er valt weinig te lachen bij deze band, maar goed is het wel. De muziek is een dreigende vorm van postpunk; hard, donker maar ook stuwend en strak. De band draait om blikvanger Rubee Fegan, de zangeres van de band, alhoewel er van zingen niet echt sprake is. De jonge vrouw met een gothic uitstraling, een zwarte ster op haar voorhoofd, declameert, spuwt en krijst haar teksten de zaal in. Teksten als I hate it here en I should be happy but I am not too pleased about it zeggen alles.. Het is geen vrolijke boel maar we zijn wel gelijk wakker zo aan het begin van de avond.
Bij Kingfishr is daarentegen wel sprake van oprechte vrolijkheid. De Ieren die elkaar ontmoetten op de universiteit van Limerick hoeven zich eigenlijk al niet meer te bewijzen. Ze stonden op Glastonbury, Rock Werchter en Down the Rabbit Hole en dat zagen we vandaag in Groningen. Lange rijen voor de deur en veel mensen die teleurgesteld moesten afhaken. Binnen zorgde de band voor een warm bad. Aangevuld met drum en bas zorgde het vijftal voor een heerlijk optreden, ze zweepten het publiek op met hun prachtige emotioneel geladen nummers. Melodieus en altijd mee te zingen zoals we dat kennen uit de Ierse muziektraditie. Zanger Eddie Keoch heeft een mooie bruine stem, hij zingt over de tegenslagen in het leven en hoe we er toch altijd bovenop komen door de rug te rechten en door te zetten. Ze sloten hun optreden af met het prachtige Caroline, een nummer waarin al het bovenstaande samenkomt, gaat dat zien!
En dat laatste geldt ook voor The Pill! Deze twee meiden zetten even later Vera op z’n kop. Het zoemde al flink rond, een optreden waar je bij moest zijn. Lilly en Lottie met Rufus op drums komen net als Wet Leg van the Isle of Wight en daar is de vergelijking gelijk gemaakt. Net als bij deze band, die ook al eens een iconisch opreden in Vera gaf, is de zaal stampvol en verhit. De jonge meiden hebben ter ondersteuning van hun punkliedjes de nodige danspasjes ingestudeerd die ze met een hoop lol brengen maar er is ook veel ruimte voor spontaniteit. Als vrij snel de gitaar van één van de dames het begeeft ligt het optreden lange tijd stil. Maar ook dat is geen reden tot somberheid, ze blijven vrolijk rondspringen op het podium en als het probleem even later opgelost is gaat het optreden in volle vaart verder. Genoeg leuke liedjes voor drie kwartier vermaak, ook deze gaan we vast en zeker terugzien op de festivals deze zomer!
Het Engelse duo MRCY is een grote soul belofte, ze worden de hele dag gevolgd door een cameraploeg van de BBC en dat is niet voor niks. De coole R&B heeft invloeden van moderne muzikanten als Anderson .Paak en SAULT maar ook de klassieke warmte die we kennen van Marvin Gaye. De mannen hadden elk al een eigen carrière, de ene als producer en de ander als zanger maar sinds ze hun krachten bundelen is er iets bijzonders gaande. Vanavond brengen ze hun nummers serieus, ontspannen maar ook met veel plezier. Het publiek smult er van en MRCY zal zijn zegetocht vast gaan vervolgen op North Sea Jazz en soortgelijke festivals in Europa.
In Cork, Ierland is iets moois gaande. Er heerst een bruisende DIY muziekscene zo zien we dit jaar op ESNS en Cardinals is één van de leukste bandjes uit die scene. In Vera laten ze zien dat de positieve aandacht die ze krijgen terecht is. De jonge honden spelen een prachtige show vol rock en ballades. Zanger Euan Manning heeft een heerlijke licht nasale stem en de nummers hebben zowel traditionele Ierse invloeden als gitaren uit shoegaze en rock. Op een aantal nummers heeft de accordeon van broer Finn Manning een hoofdrol en dat klinkt geweldig! Deze rustige nummers zijn het hoogtepunt van het fantastische optreden. Grian Chatten van Fontaines D.C. is groot fan en daar sluit ik me graag bij aan. Wat een heerlijke nieuwe ontdekking, Cardinals uit Cork!
Met een gezellige groep mensen blijf ik hangen in Vera want als afsluiter van de avond speelt daar Library Card uit Rotterdam. Natuurlijk al lang geen onbekende meer in de alternatieve muziekscene in Nederland maar vorig jaar stonden ze nog in het kleinste zaaltje op Noorderslag en dit jaar mogen ze schitteren voor de internationale muziekpers op Eurosonic! En wat een show geven ze weg! Hun muziek mag inmiddels bekend zijn, stuiterende postpunk waar zangeres Lot van Teylingen haar teksten over voordraagt. Maar vandaag zit het hem niet per sé in de muziek die we goed kennen maar vooral in de intensiteit waarmee het gebracht wordt. Vanaf de eerste seconden hebben we door dat we bij een bijzondere avond zijn. De zangeres is het afgelopen jaar ontzettend gegroeid in haar performance. Zagen we eerder nog iets van verlegenheid, vandaag is dat helemaal weg en bezweert ze het publiek met haar euforische voordracht. Ze kijkt, danst en zit zingend op het podium. Ze geniet zelf ontzettend van het optreden en ze is helemaal in het moment. Groningen!! schreeuwt ze, hier is het altijd thuiskomen en Vera is de mooiste plek op aarde, echt! Geen twijfel dat ze het meent en haar enthousiasme brengt ze over op de band die vermoedelijk hun beste optreden ooit neerzet. High fives achteraf, heerlijk, wat ontzettend fijn om hier bij te zijn!
(foto: Kingfishr door Denise Jans)