Ook dit jaar was het voor de trouwe festivalbezoeker weer feest in het konijnenhol in Beuningen, alweer editie #6 van Down The Rabbit Hole. De organisatie heeft na de fikse uitbreiding van vorig jaar nu vooral ingestoken op meer sfeer, meer randprogramma en vernieuwde terreindelen. Het festival was ook dit jaar weer snel uitverkocht en het lijkt erop dat DTRH zo langzamerhand niet meer is weg te denken op de festivalkalender.
Tekst: Thijs Schamp – Foto’s: Serge Hasperhoven
Zie hier al onze foto’s van Down The Rabbit Hole: Dag 1. Dag 2. Dag 3.
Voordat we overgaan op de muzikale hoogtepunten van deze editie, allereerst een compliment aan de organisatie. Want ook dit jaar was Down The Rabbit Hole weer op dreef met zijn logistiek. Parkeren en camperen dichtbij het terrein en of je nu munten nodig hebt, je de vocht of alcohol balans op peil wilt houden of gewoonweg een keer uitgebreid van het toilet gebruik wilt maken voor dat ene rust moment: nergens zijn er lange rijen en alles is snel geregeld.
Dat gezegd hebbende waren er dit jaar voor de trouwe bezoeker ook weer wat nieuwe onderdelen op het festivalterrein te ontdekken. Het Vuige Veldje was omgetoverd tot de SWAMP met een dampende Steamers Club geheel in stijl met een vervallen cruiseschip dat gestrand lijkt te zijn op het terrein. Rust nodig tijdens je weekend? Het nieuwe gedeelte Eden was helemaal ingericht op de iets te vroeg piekende festivalganger, voorzien van slaapbedden, yoga / mindfullness programmering en alles om het energieniveau stabiel te houden zullen we maar zeggen.
De diehard festivalganger zal Eden vooral aan zich voorbij hebben laten gaan en druk kruisjes hebben gezet in het programmaboekje van DTRH. Want er was keuze genoeg. Bovendien leent het festivalterrein zich er goed voor om van alle acts altijd wel wat te kunnen zien, de tijden sluiten goed aan en de loopafstanden zijn klein.
Vrijdag begint ogenschijnlijk vroeg want om 10.15 is er voor de muzikale veelvraat al een optreden. Toch is het wachten op de acts voor de grote podia. Het was aan Frank Carter & The Rattlesnakes om de Fuzzy Lop te openen, maar na dit optreden was het een wonder dat de tent er nog stond. Met een snoeiharde set, knallende energie en moshpit óm de tent heen (!) sta je meteen op scherp voor de rest van het weekend. Aan Ronnie Flex en zijn vertrouwde Deuxperience om het terrein vol te trekken wat hem met een optreden op een aanhangwagen met trekker op de camping van het terrein en een show op de Hotot zeer goed lukt. De rest van de dag is met goede optredens van Altin Gün, Low, dEUS (integrale vertoning van The Ideal Crash) en Skepta fijn en afwisselend. Rolling Blackouts Coastal Fever krijgt de Fuzzy Lop tent ook helemaal vol en na hun succesvolle show op Lowlands 2018 lijkt de band alsmaar aan populariteit te winnen.
De Staat stond later de dag ook weer als een huis, waar spelen ze níet tegenwoordig? Maar op deze thuiswedstrijd, Beuningen ligt op 5km van Nijmegen, mogen ze niet ontbreken en teleurstellen doen ze nooit. Ook deze keer krijgen ze met speels gemak weer het hele veld plat. Editors daarentegen had daar wat meer moeite mee als headliner van de vrijdag. Strakke show? Zeker. Muzikaal goed? Absoluut. Energie? Had beter gekund, de echte magie met het publiek ontbrak eigenlijk een beetje. Iets wat juist een kwaliteit is van frontman Tom Smith, maar nu niet helemaal uit de verf kwam. Daardoor hield het een beetje op bij een groteske stadion show, meer niet.
Een dag later is het Ry X om iedereen uit zijn festivalbed te trappen voor zijn show in de Teddy Widder. Gevolgd door shows van Cory Henry & The Funk Apostles, Lewis Capaldi (die van dat hitje, weet je wel), SONS, Slowthai, The Roots en meer. Uitschieters zijn voor deze dag Balthazar die het publiek in de stromende regen geen moment in vertwijfeling brengt beschutting te zoeken. Vampire Weekend die met zijn muziek precies op het juiste moment komt als de zon zich eindelijk weer laat zien. En Parquet Courts die de hele Teddy Widder in lichterlaaie kwam zetten.
Maar iedereen lijkt vooral in afwachting te zijn van Thom Yorke, want de Teddy Widder had voor dit optreden wel 2x zo groot kunnen zijn. Rijen dik tot aan buiten ziet iedereen een fenomenale show met 3D visuals afgeleid uit het geluid van de songs van Thom Yorke zelf. Tenslotte heeft iedereen nog genoeg energie over want ook de rave-party van Underworld wordt door bijna niemand overgeslagen en ondanks dat je zou denken: dat kennen we inmiddels wel, is de show perfect geprogrammeerd als afsluiter in de nacht op de zaterdag.
Parcels had absoluut geen moeite om de laatste dag te openen in de Teddy Widder. Vorig jaar stonden ze in de kleinere Fuzzy Lop maar door het uitvallen van Sofi Tukker mocht de vijfmansformatie toch aanstalten maken. En hoe! Met een aanstekelijk enthousiasme en oprechte blijdschap met hun last minute spot krijgt de band de hele Teddy in de benen met hun electro disco pop. Absoluut schot in de roos voor die taaie laatste dag. Daarna mogen Amber Arcades, Aurora, The Mauskovic Dance Band en Rosalía hun opwachting maken.
Maar eerst Khruangbin, die de perfecte voorbeschouwing vormt voor de dames WK Finale die vanwege het uitvallen van Beirut op de mainstage wordt uitgezonden. Want het 3-tal uit Texas dompelt het hele veld onder met hun een overwegend instrumentale mix van Thaise funk & soul psychedelica. Hipper wordt het niet, maar het is voor de meesten moeilijk om stil te zitten. Na de WK-Finale en rust showtje van zangeres Merol, want we waren lekker met de meiden, is het Foals die de Hotot mag bestijgen als laatste “band” van DTRH 2019. Ondanks dat de set qua energie wat moeizaam op gang komt is het einde ronduit beestachtig en stormen meerdere moshpit liefhebbers van achteruit het veld zich naar voren om de laatste reserves aan te spreken. En omdat de dag in het teken lijkt te staan van vrouwen zijn het solo-artiest Robyn en Janelle Monáe om DTRH 2019 succesvol tot een einde te brengen. Want Down The Rabbit Hole had ook in 2019 weer enorm veel te bieden, maar de echte uitschieters zaten vooral op plekken en tijden waar je het niet verwacht. En dat is dan juist weer de charme van het Beuningse Festival. Op naar volgend jaar, want ook dan is er voor jou weer de mogelijkheid om dat konijnenhol in te duiken op zoek naar die fijne verrassingen.
