Wolf Alice – Visions Of A Life (Dirty Hit)
Over bands gesproken die sprongen hebben gemaakt na hun eerste album. Wolf Alice! En dan geen lullige sprongen. Nee, sprongen met zevenmijlslaarzen. ‘De altijd lastige tweede’ – het is een adagium dat in geen geval van toepassing is op het Engelse kwartet.
Debuutalbum My Love Is Cool, dat in 2015 verscheen, was al een bijzonder prettige kennismaking met de band en nu is er dus de in Los Angeles opgenomen plaat nummer twee: Visions Of A Life. Waarop de grilligheid die het debuut zo kenmerkte nog eens wordt uitgediept. Er wordt opnieuw gelaveerd tussen indiepop, shoegaze, punkrock en daarnaast worden zelfs de jaren 60 verkend (de verrukkelijke popsingle Beautifully Unconventional.
Wolf Alice heeft producer Mike Crossey (The 1975, Nothing But Thieves, Razorlight) ingeruild voor producersduo Justin Meldal-Johnsen (Beck, Nine Inch Nails) en Tom Elmhirst (David Bowie, Arcade Fire, Adele). Dat is een meesterzet geweest, naast het feit dat er op Visions Of A Life domweg sterker songmateriaal te vinden is. De shoegazy opener Heavenward lijkt nog een afvaller van My Love Is Cool, maar daarna gaat het los. Alle registers worden opengetrokken. Blikvangster Ellie Rowsell klinkt heerlijk als ze boos is en dat is ze tijdens de furieuze punkrocktrack Yuk Foo. “Am I a bitch to not like you anymore? Punch me in my face, I wouldn’t even fight you no more”, zingt de Londense, om daaraan toe te voegen: “Cause you bore me. You bore me to death. Well, deplore me. No, I don’t give a shit.”
Geen dame om ruzie mee te krijgen, denk je dan, terwijl het een nummer later opeens feest op de dansvloer is, met het eerder genoemde Beautifully Unconventional. Als Rowsell op haar liefst klinkt, terwijl ze een soort van ode brengt aan vrienden, die steevast buiten de geëffende paden wandelen. “Een feest van de individualiteit en de avonturen die ermee worden omarmd”, duidt ze de song. Ook het stukken ingetogener en veel minder poppie Planet Hunter is van een ongelooflijke schoonheid. Ontroerend bovendien, want dat kan Rowsell ook.
Fluisterend zingen doet ze onder andere in Sky Musings en dan hoor je plots een wulpse Rowsell, die de grilligheid van Visions Of A Life maar weer eens onderstreept, om tijdens het ook niet van shoegaze gespeende Formidable Cool woest te zijn, als fluisterende zang en gedoseerde agressie elkaar vinden in een innige omhelzing. Visions Of A Life is een twaalf tracks tellend kunststuk dat veel kenmerken heeft van een meesterwerk. Tekst Pieter Visscher
LIVEDATA 28/10 Le Botanique, Brussel 03/11 Melkweg, Amsterdam