Yorick van Norden is een ideaal lid voor een popquizteam. Zeker als de vragen over de sixties en seventies gaan kan je hem er goed bij hebben. Yorick’s fascinatie voor de ‘renaissance’ van de popmuziek klonk ook door in zijn eigen werk. Dat leverde leuke liedjes op die hij zowel solo als met zijn band The Hype uitvoerde. Probleem was wel dat die songs vaak te eerbiedig waren, te stijlvast. Je kon goed horen waar hij de mosterd vandaan haalde, maar wie Yorick van Norden nou zelf was, bleef onduidelijk. Na het horen van zijn debuutsingle voor Excelsior Recordings weten we al een stuk meer. Eerdere uitingen blijken nu onderdeel van een zoektocht naar een eigen ei. Ook Gonna Try For The Sun is redelijk retro, verraadt een niet geroeste liefde voor klassieke popmuziek, maar van epigonisme is geen sprake meer. Met zijn filmische strijkers, spannende opbouw en repetitieve refrein lijkt Gonna Try For The Sun nergens op en dat is dus een compliment. Kom maar door met dat album.
