Het Texaanse Khruangbin staat voor ontspanning en onthaasting in deze turbulente tijden.
Zet een plaat op van het trio en het is alsof er een last van je afvalt. Het is een illusie natuurlijk, de psychologische term is escapisme, maar het werkt wel. En is goedkoper (en gezonder) dan drugs. Toch blijft het bijzonder dat Khraungbin zo aanslaat in alternatieve kringen; muzikaal staat de band dichter bij Andy Williams dan Nick Cave zeg maar.
Tien jaar geleden lieten Laura Lee, Mark Speer en DJ Johnson voor het eerst van zich horen en eigenlijk is het daarna vrij snel gegaan. Het debuutalbum sloeg niet in, maar aan. Toen bleek dat de betovering van hun muziek live misschien nog wel beter werkte dan op plaat was hun kostje gekocht. Op dat debuut staan nog wel wat uptempo tracks. Afgaand op de twee jongste singles, uitgegeven in de aanloop van de release van A La Sala wordt album zes een plaat om liggend te ondergaan. Liefst in een zon en waterrijke omgeving waar je op je wenken wordt bediend. Er wordt zachtjes gezongen op May Ninth en er zal een reden zijn dat de song zo heet, maar niemand die zich daar druk om maakt. Zolang het zonnetje blijft stralen, het water kabbelen en de tropische cocktails rijkelijk vloeien is er geen wolkje aan de lucht.