Album Reviews: Lianne La Havas en Smutfish

Lianne La Havas - BloodLianne La Havas – Blood (Nonesuch/Warner Music)
Dit tweede album, genaamd Blood, van de Britse Lianne La Havas is het superfood voor onze zintuigen. De mix van stijlen samen met de persoonlijke invloeden die de 25 jarige La Havas weet samen te brengen op dit album overstijgen alle mogelijke voordelen die chiapudding en een wheatgrass shot samen ooit zouden kunnen bereiken voor ons welzijn.

Lianne’s verdieping in haar familiegeschiedenis heeft geleid tot de teksten waaruit tien nieuwe tracks geboren zijn. Jamaica, Griekenland en Engeland is de combinatie aan culturele invloeden waarin La Havas’s geschiedenis te vinden is. Met name de Jamaicaanse reggae vibe schijnt door vrijwel alle nummers heen, zoals op Unstoppable.

La Havas heeft op dit album samengewerkt met bekende namen en dat hoor je. Jamie Lidell is degene waarmee ze het nummer Green And Gold schreef en produceerde. Mark Batson tekende tevens als co-producer voor dit album. Batson werkte samen met onder andere India Arie en Alicia Keys, luister het album èèn keer en je zult deze invloeden er meteen uitpikken. La Havas laat zien dat haar nieuwe album het voorbeeld is van hoe een verfijnde wijnproeverij zou moeten zijn; alle nuances van smaak worden stapsgewijs bedekt. Lianne’s album is een muzikale bevestiging dat het Blood zeker kruipt waar het, in dit geval, gaan kan. Tekst Mania | Linda Rettenwander

LIVEDATA 20/08 Pukkelpop, Hasselt 22/08 Lowlands, BiddinghuizenSmutfish - TroubleSmutfish – Trouble (Excelsior)
Achter Smutfish schuilt liedjesschrijver Melle de Boer. Ben je een liefhebber van zangers die elke noot loepzuiver zingen (Neil Finn, Freddie Mercury, Jasper Steverlinck), dan is de plaat misschien niet direct je kopje thee maar het zou ook weer zonde zijn om deze plaats nooit een kans te geven.

Trouble van Smutfish staat namelijk voor lekkere blues, country (I See Myself In Everyone’s Eye), americana, indie en (classic) rock die geregeld doet denken aan het werk van de groten der aarde. De vijfde track op de schijf genaamd Silver Rabbit lijkt zelfs behoorlijk op een willekeurige grote hit van The Rolling Stones, misschien ook wel door Melle’s Mick Jagger-achtige zangstem.

Een toevalstreffer? Nee zeker niet, want de volgende song op de plaat genaamd Angel heeft wel weer wat weg van de melodie uit Leonard Cohens klassieker Hallelujah. Melle de Boer zingt met zijn ziel, geeft de songs daarmee karakter en dat het soms aan de valse kant is maakt hem eerlijk gezegd juist sympathiek, kwetsbaar en integer.

Bij Melleville Park zijn wat echo’s van Eels te horen en kijkend naar de tekeningen van Melle heeft zijn creatieve tekenstijl ook heel wat raakvlakken met deze laatstgenoemde artiest. Smutfish is zodoende een tof artistiek project voor de open minded muziekliefhebber die een valse noot best door de vingers kan zien als de muziek en de teksten maar authentiek zijn. En hoorbaar uit het leven gegrepen is het dozijn aan liedjes op Trouble zeker. Tikkeltje excentriek, maar zeker een bijzonder en prima album. Thomas Spiekerman

LIVEDATA 29/08 Wolfslaar (Melle Solo), Breda 05/09 Into The Great Wide Open, Vlieland 11/09 Gigant (Filmhuistour), Apeldoorn 13/09 De Oversteek, Nijmegen 18/09 De Literaire Hemel (Melle & Dick), IJhorst 27/09 Cafe de Stad (Melle & Dick), Utrecht 01/10 Het Huis Verloren (Filmhuistour), Hoorn 08/10 Rietveld Theater (Filmhuistour), Delft 29/11 RKZ Bios (Filmhuistour), Groningen