The Strypes – The Little Victories (Virgin)
Een potje vuige rock ’n roll in de beste Bo Diddley traditie is altijd meer dan welkom, en toen dat twee jaar geleden op spetterende wijze door vier Ierse snotapen gedaan werd was de sensatie compleet. Een dergelijke gimmick werkt niet altijd lang, maar The Strypes bewezen serieus mee te kunnen door onvermoeibaar de wereld rond te toeren, waarbij live, naast de zeer strakke ritmesectie, vooral gitarist Josh McClorey de hoofdrol opeiste. Reikhalzend werd dan ook uitgekeken naar het tweede album, en de druk die daar op lag blijkt juist een uitdaging te zijn die de mannen, want jochies zijn het alleen nog maar in leeftijd, met plezier te lijf gaan.
Vanaf opener Get Into It ligt het tempo opnieuw ongemeen hoog met veel sterke riffs en solo’s, van zowel gitaar als harmonica. Zonder enige opsmuk wordt er dit keer vooral eigen materiaal gebracht, die natuurlijk wel sterk verankerd ligt in vooral de historie van het Chess label. Eigentijdse rockers als Eighty Four laten horen dat het Stiff label ook in de platenkast van de ouders aanwezig was, terwijl Scumbag City net poppy genoeg is voor de grote massa maar rhythm ’n blues genoeg voor de purist. Het gebeurt niet vaak dat een zo gehypte band het heft in eigen handen weet te nemen en zich op deze manier weet te ontwikkelen. Na de introductie op Snapshot is een in alle opzichten beter album afgeleverd door een band, waar we nog lang niet op uitgeluisterd zijn. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
LIVEDATA 20/10 Paradiso Noord, Amsterdam 21/10 Ancienne Belgique, Brussel
Sea + Air – Evropi (Glitterhouse Records)
Daniel Benjamin en Eleni Zafiriadou debuteerden met My Heart Sick Sick Chord als Sea + Air in 2012. Na 600 shows in tweeëntwintig landen hadden ze het debuut voldoende gespeeld en genoeg nummers geschreven voor een opvolger.
De ‘ghost pop’, zoals het echtpaar de muziek noemt, wordt gekleurd door de vele reizen door Europa. Demonstraties in Ukraine, onlusten in Lissabon, vluchtelingen in vele kustplaatsen, Sea + Air had in 2014 na twee jaar toeren meer dan voldoende indrukken om een langspeler te maken onder de titel Evropi. Dit tweede album van Sea + Air is moeilijk te labelen. De muziek is sfeervol, atmosferisch en door het stemgeluid van Eleni Zafiriadou gaan de gedachten uit naar groepen als Dead Can Dance en Cocteau Twins. Benjamin meldt in een interview dat deze Engelse groepen invloed hebben op het geluid van de groep, maar dat dit slechts een deel is van het unieke geluid van het duo. Sea + Air meldt dat Europa vele gezichten telt en dat deze gedachte reflecteert in de muziek.
Evropi telt twaalf nummers en in deze nummers vertelt Sea + Air het verhaal van een gezin op weg naar een woonplek. Ondanks de afwijzingen in vele landen is er geen wanhoop. De problemen krijgen een plek in nummers als Should I Care en Peace Begins At Home. Het zijn radiovriendelijke nummers, die bijna swingend klinken. In het boekje dat bij de langspeler wordt geleverd, vertellen Benjamin en Zafiriadou over het ontstaan van de nummers. Evropi is een integer product van twee muzikanten, die musicerend politieke en sociale problemen tegemoet treden. Het verhaal kan worden herkend door de vele vluchtelingen die Europa aandoen. Daarbij is Evropi een spannende en inspirerende ontdekkingsreis voor vele popmuziekliefhebbers. Jaks Schuit