Grimes – Art Angels (4AD/Beggars)
Grimes, het alter ego van de Canadese muzikante Claire Boucher, debuteerde ruim drie jaar geleden met het buitengewoon knappe Visions, dat begon bij de muziek van Cocteau Twins, maar vervolgens alle kanten op schoot. Hierbij werd het experiment zeker niet geschuwd, maar het was geen doel op zich.
Op Art Angels kiest Grimes voor een veel toegankelijker geluid, dat aansluit bij de radiovriendelijke electropop van de grote popprinsessen. Art Angels is echter een plaat vol valkuilen en dubbele bodems en laat veel meer diepgang horen dan je bij eerste beluistering zult vermoeden. Claire Boucher is op Art Angels niet vies van toegankelijk klinkende electropop, maar heeft in de bijzondere instrumentatie de nodige verrassingen en onderhuidse spanning verstopt. Art Angels is hierdoor een groeiplaat die naast de leuke deuntjes steeds meer moois laat horen. Tekst Mania | Erwin Zijlman
LIVEDATA 28/02 Paradiso, Amsterdam 29/02 TivoliVredenburg, Utrecht 03/03 Ancienne Belgique, Brussel
Chelsea Wolfe – Abyss (Sargent House/Suburban)
Dat was hem dan, jongens. Het is voorbij. De apocalypse is hier. Wolfe grijpt je met dit album direct bij de strot en smijt je diep de duisternis in. Donkerder dan dit wordt het niet. Verwarrender ook niet. Neem het fenomenale Iron Moon. Gruizige doomgitaren worden snel afgewisseld met introvert gefluister. Genedaloos en subtiel tegelijkertijd. De 31-jarige klinkt daarbij als PJ Harvey in haar beste dagen.
Haar stem vaart als het ware over de golven, golven van verderf. Net als je denkt dat het niet meer harder kan, stort ze nog eens bak vol electroherrie over jou, de weerloze luisteraar, heen. Vervolgens krijg je, happend naar adem, doodleuk een intiem folkliedje voorgeschoteld. Nog altijd zo donker als de nacht, maar totaal vrij van distortion en drums. Folk, stoner, elektro, black metal, sludge, doom; het komt op Abyss allemaal voorbij. Toegankelijk is het allemaal niet. Deze plaat begrijpen vergt een hoop doorzettingsvermogen. Na drie songs heeft ondergetekende een adempauze nodig. Maar loon na werken krijg je sowieso, want Abyss onthult bij elke luisterbeurt nieuwe schatten. Hoogtepunt is het kokende Survive. Vijf en halve minuten van totale machteloosheid, dreiging en verwoesting. Laat het over je heen komen. Milo Lambers