Ray Lamontagne – Ouroboros (Sony)
Met zijn vorige, door Dan Auerbach geproduceerde album Supernova maakte Ray Lamontagne een opmerkelijke stap, waarin hij zijn in de Americana roots gedrenkte songs een mooie, en stevige gitaarsound meegaf. Met Ouroboros gaat Lamontagne nog een stap verder. Met behulp van Jim James (My Morning Jacket) weet hij een eigentijdse psychedelische sfeer neer te zetten, waarin zijn songs alleen nog maar tot hun recht lijken te komen.
Eerste single Hey No Pressure is een ijzersterke rocksong, waarin Lamontagne de moeite die hij heeft met de snelle, veeleisende wereld tegen een breed uitwaaierend gitaargeluid en een stevige beat neerzet. Tekenend voor kant één van de LP, want kant twee is bepaald van een ander kaliber. Het tempo gaat omlaag, maar de psychedelica neemt toe. Een hypnotiserend geluid, waarin vooral de troef van Lamontagne’s gruizige stemgeluid prachtig wordt uitgespeeld.
Songtitels als Murmuration Of Starlings en Wouldn’t It Make A Lovely Photograph geven al aan dat de songs een diepzinnige laag kennen waarmee Jim James als producer wel raad mee weet. Lamontagne kan hoorbaar al zijn emoties in de songs kwijt, waardoor een luisterbeurt een behoorlijke intense ervaring is, en bepaald niet weggelegd voor watjes. Opnieuw een opmerkelijke stap van de introverte man, die buiten zijn muziek om zelden zijn mond opendoet, maar in zijn muziek werkelijk alle grenzen opzoekt en nergens voor terug deinst. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
Idiots – II (Waste My Records)
Het leven is soms poepsimpel. Breng een tweede album uit en doop het II. Eenvoudig is ook de muziek op het spiksplinternieuwe album van Idiots dat uitgerekend vandaag op de vierjaarlijkse schrikkeldag voor het eerst naar levensadem hapt. Maar laten we wel wezen: simpel staat hier niet voor debiel, idioot of een volslagen miskleun. II klinkt als een vat vlot glycerrine dat elk moment letterlijk door het dak dreigt te exploderen.
De leden van Idiots, met o.m. Luc – lid van de Bende van de Roste in het illustere Bevergem – verlekkeren zich duidelijk op vettige garagerock met olievette licks waarover je best niet al teveel nadenkt. Avant-gardisten beleven hier ongetwijfeld weinig pret aan, maar wie van de overtuiging is dat rock & roll in de eerste plaats nog steeds werkmanskunst is, geniet zonder meer van de tien vlijmscherpe, gebalde songs van deze Gentse posse. Single Backk vormt een goede inleidng op dit onvervalst stuk Easy Rider op vinyl. Maar een song als Bricks To Dust scoort zich ook probleemloos door het ingangsexamen van de nieuwste Tarantino of de HBO-serie Vinyl, vormgegeven door Scorsese en Jagger themselves. Leuk is ook het Frans tussendoortje dat we geserveerd krijgen tijdens High (track 9). Zalving met een pervers onderonsje, gevolgd door vlijmharde zweepslagen waarvan ze in Saoedie-Arabië lichtjes rood aanslaan.
Idiots worden her en der gedefinieerd als een Vlaamse copy van The Hives. En ook al zijn we zelf fan van de losgeslagen Scandinaven, dat doet Idiots oneer aan. Want deze band heeft ondanks de rechttoe-rechtaan aanpak wel degelijk een eigen smoel, waar zij en wij trots op mogen zijn.
Samengevat: ga deze band live zien en dans de Urang Utan Boogie (track 7), maar laat je thermisch ondergoed aub thuis. Zweten als een rund doe je sowieso. Tot slot nog een tip van het Ministerie van Volksgezondheid: breng toch maar die oordoppen mee, want de Big Bang is nooit ver weg. Ruud Van Der Locht
LIVEDATA 23/03 Muziekodroom, Hasselt 25/03 De Kreun Kortrijk 26/03 Het Bos, Anstwerpen 14/04 Het Depot, Leuven