The Pineapple Thief – Your Wilderness (Kscope / Bertus)
Van mij hoeft dat niet zo, al die uitstapjes die progmuzikanten menen te moeten nemen nadat ze een beetje bekend zijn geworden. Zo ben ik al vanaf het eerste album, zwaar fan van The Pineapple Thief maar zaken als Wisdom Of Crowds en soloplaten die bandleider Bruce Soord de laatste jaren heeft gereleased vind ik niet in de schaduw staan van het bandwerk. Dus ik ben helemaal blij met Your Wilderness omdat Soord daarin terugkeert naar het aloude TPT-concept.
Opener In Exile is gelijk zo’n typische TPT-song met melancholieke zang en teksten van Soord, bedrieglijk liefelijk over een bij tijd en wijle rustige muzikale achtergrond die dan opeens ontploft. Tweede track No Man’s Land is meer een niemendalletje (evenals zesde track Fend For Yourself dat ongemerkt voorbij glijdt, maar gelukkig flink goed wordt gemaakt door het stevige Tear You Up dat klinkt zoals de titel suggereert. That Shore gaat wederom op de melancholieke toer waarbij je kunt verdrinken in Soord’s hypnotiserende kinderstem. Take Your Shot is een van de zeldzamere uptempo songs met een echte gitaarsolo en een refrein dat uitnodigt om mee te brullen.
En dan komt het moment suprême van de plaat: het bijna tien minute durende The Final Thing On My Mind dat hoort bij het beste dat TPT ooit heeft voortgebracht. Ik ga deze song geeneens beschrijven want iedere progfan moet die verplicht zelf gaan luisteren. Geruggesteund door bassist Jon Sykes en toetsenist Steve Kitch en geholpen door illustere gasten als drummer Gavin Harrison (een absolute meerwaarde op deze plaat), Caravan’s violist Geoffrey Richardson, Supertramp’s toeteraar John Helliwell en Godsticks gitarist Darran Charles heeft vriend Soord mijn hart weer gestolen. Tekst Mania | Andre de Waal
LIVEDATA 20/01/2017 Patronaat, Haarlem 21/01/2017 De Pul, Uden 22/01/2017 Hedon, Zwolle 31/01/2017 Muziekgieterij, Maastricht
Blossoms – Blossoms (Virgin)
Sommige bands breken door met hun eerste single en sterven daarna een stille dood. Andere bands zijn jaren bezig tot ze ineens een doorbraakhit scoren. Zo ook Blossoms, vijf beste vrienden uit Stockport bij Manchester die indiepop maken. Na vier singles en twee EP’s was daar ineens Charlemagne: indiepop met een glitterend, psychedelisch randje en de openingszin ‘Hello, hello’ die meteen je aandacht grijpt.
De tijd was rijp voor een album, waarop overigens 8 van de 12 nummers eerder als single zijn uitgebracht. Blossoms werd geproduceerd door The Coral zanger James Skelly en dat is te horen. De band sprankelt en galmt, maar klinkt desondanks snerpend en soms wat donker. Tekstueel zijn het vooral hunkerende liefdesliedjes die ingewikkelder in elkaar zitten dan op het eerste gehoor lijkt. Wie had ooit gedacht dat The Coral, Arctic Monkeys, The Doors en een flinke dosis ‘Gallagher-arrogantie’ op één bord zo goed zou smaken? Tekst Mania | Cecile Bol