My Baby – Prehistoric Rhythm (Glitterhouse)
Met hun albums Loves Voodoo! en Shamanaid timmerde My Baby behoorlijk aan de weg in zowel binnen- als buitenland. Die zegetocht gaat niet stoppen met derde album Prehistoric Rhythm, want daarop komt My Baby ongekend sterk uit de hoek.
Op zoek naar de basis van hun bezwerende ritmes werd er diep in de historie van Afrikaanse en Aziatische roots muziek gedoken, om eruit te komen met van tribale invloeden doordrenkte sounds, die perfect blijken te combineren met de voodoo blues waar de band inmiddels hun handelsmerk van heeft gemaakt. Daarmee creëren ze een eigen sound die zowel op een trance-party als in een blues bar op de nodige bijval zal kunnen rekenen. Daarbinnen weten ze ook nog de nodige afwisseling te bewerkstelligen.
De vioolpartij in Love Dance neemt de luisteraar moeiteloos mee naar de woestijn van Noord-Afrika, tegelijkertijd vallen ze in Make A Hundred terug op hun eigen basis sound van bas, drum, gitaar, waarmee ze willens en wetens lekker uit de bocht vliegen. Mocht het nog niet duidelijk zijn, met My Baby heeft Nederland een unieke band die schijnbaar moeiteloos door blijven groeien en ons gelukkig meenemen op hun muzikale ontdekkingsreis. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
LIVEDATA 17/03 Melkweg, Amsterdam (uitverkocht) 23/03 TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht) 29/03 De Oosterpoort, Groningen 30/03 Doornroosje, Nijmegen (uitverkocht) 13/04 Trix, Amtwerpen 14/04 De Zwerver, Leffinge 26/04 The Life I Live Festival, Den Haag 05/05 Bevrijdingsfestival Wageningen 04/06 Ribs en Blues, Raalte
Lees hier ons interview met Cato van Dijck van MY BABY.
Stef Kamil Carlens – Stuck In The Status Quo (PIAS)
Stef Kamil Carlens, bekend van Deus en Zita Swoon, brengt met Stuck In The Status Quo een prachtig album uit. Opener The Journey Will Be Long heeft een interessante begeleiding met mooie strijkers. Dit gecombineerd met het altijd prachtige stemgeluid van Stef Kamil Carlens pakt je meteen in. Het is een uitstekend beginpunt voor een album dat een coherent geheel is en bij vlagen mooie country-trekjes vertoont in de samenzang en de gitaarsolo’s.
Hoogtepunten zijn het onheilspellende I’m Going Away, het laid back aanvoelende Dream Blues, het zwevende The Longing Stays Inside en vooral het pakkende After I’m Gone. After I’m Gone doet de gouden Zita Swoon-tijden van Ragdoll Blues herleven. Is er dan geen enkel kritiekpunt te verzinnen op dit album? Jawel: het heeft slechts acht liedjes terwijl het eigenlijk eeuwig zou mogen duren. Tekst Mania | Sanna Marije van Elst
LIVEDATA 21/04 Cactus Club, Brugge (Try-Out) 22/04 Naked Song Festival @ Muziekgebouw Eindhoven 06/05 Ancienne Belgique, Brussel 07/05 Mezz, Breda 10/05 Bitterzoet, Amsterdam 12/05 Muziekgieterij, Maastricht