Juniore komt uit Frankrijk, vandaar die e op het eind. De band stond onlangs in het voorprogramma van Miles Kane in de Melkweg. Daar maakten ze een uitstekende indruk, niemand liep weg en het applaus was luid en welgemeend.
De band onder aanvoering van Anna Jean maakt Franstalige muziek, een eigentijdse versie van de klassiek yé yé sound, die in de jaren 60 de kop op stak en eigenlijk nooit meer is weggegaan. Yé yé was het Franse antwoord op de Britse beat, de muziek van The Beatles en The Stones en al die andere beatgroepen, die in hun kielzog de wereld veroverden.
De Fransen zijn nogal chauvinistisch en weigerden in eerste instantie dan ook om in het Engels te gaan zingen, de internationale voertaal van de popmuziek. De Franse taal gaf de yé yé iets exotisch en iets eigens en heeft mede daardoor de tand des tijds dus goed doorstaan. Nog steeds is het genre een inspiratie bron, vraag maar aan ons eigen Donna Blue. Zoals Juniore zijn er nog wel meer in Frankrijk, maar het Parijse kwartet hoort wel tot le top, dat heeft Miles goed gezien. Het zou een leuke afwisseling zijn als op Nederlandse festivals een keer een frisse Franse band als Juniore wordt geprogrammeerd. Succes garanti!