Hamilton Leithauser is vooral bekend van de band The Walkmen, maar deze band bracht hun laatste album in 2012 uit en heeft sindsdien ‘even pauze’. In 2014 bracht Leithauser zijn eerste solo album uit en richt zich nu op zijn solocarrière in plaats van verder gaan met The Walkmen. Of The Walkmen weer bij elkaar komen voor een nieuw album is niet bekend.
Op Leithauser’s eerste twee solo albums werkt hij nog samen, op het ‘Black Hour’ (2014) album werkt hij samen met The Walkmen collega Paul Maroon en op ‘I Had A Dream That You Were Mine’ (2016) met Rostam Batmanglij.
Op zijn derde studio album ‘The Loves of Your Life’ heeft Leithauser besloten om het album helemaal zelf te schrijven en op te nemen. Hij krijgt bij de opnames hulp van zijn vrouw en twee kinderen, die als achtergrondkoor functioneren. Op ‘The Loves of Your Life’ gaat elk liedje over een ander persoon in het leven van Leithauser. Goed, hier en daar zijn wat namen en dingen veranderd (om de privacy van deze personen te beschermen). Leithauser maakt hiermee dus een erg persoonlijk album en gunt ons een klein kijkje in zijn leven en de mensen om hem heen.
Het album begint een beetje vreemd met het nummer The Garbage Men. Een nummer met een vreemd langzaam harder wordend intro en Leithauser die dan weer zingt en dan weer bijna schreeuwt. Isabella is het volgende persoon die we ontmoeten. Haar ouders betalen haar Manhattan appartement waardoor ze niet hoeft te werken en feestend door het leven gaat. Het nummer Isabella klinkt als een vrolijk indie-pop nummer, iets wat Leithauser ook maakte met The Walkmen.
Isabella en het volgende nummer Here They Come zijn zonder twijfel de beste nummers van het album. Here They Come is een stuk donkerder dan Isabella en gaat over een vriend van hem die wegloopt voor zijn problemen en zijn ogen sluit.
In de teaser voor het album zingt hij het nummer voor acteur Ethan Hawke, die het niet kan waarderen, gaat het nummer over hem? Cross-Sound Ferry (Walk-On-Ticket) klinkt weer een stukje vrolijker en gaat over een toevallige ontmoeting met een oude vriend (oud bandlid?). Het volgende Don’t Check The Score lijkt te gaan over een vriendin, of flatgenoot, die niet kon stoppen met alcohol drinken.
Het nummer klinkt als een interventie, maar ook als een soort afscheid. “I wish you’d say goodbye next time”. Ook het volgende nummer lijkt een interventie te zijn, maar dit keer van een mannelijke vriend.
Don’t Check The Score leek ook een soort afscheid maar in Til Your Ship Comes In is dit absoluut niet. “I love you now. I loved you then. I’ll love you ‘til your ship comes in.” Tijdens het volgende nummer, The Stars of Tomorrow, pakt Leithauser even helemaal uit met veel drama, om halverwege even heel rustig en zachtjes te spelen en zingen.
Wack Jack is vervolgens een lekker uptempo nummer over een vriendschap of liefde die over is, wederom dus een soort afscheidslied. Het klinkt echter een stuk vrolijker dan het onderwerp doet vermoeden. Stars & Rats is, in tegenstelling tot het vorige nummer, een rustig nummer die heel klein begint.
Ook The Other Half begint klein maar heeft meerdere tempowisselingen en gaat van groot naar klein. Leithauser sluit het album af met het nummer The Old King, waar we tijdens de intro zijn vrouw en dochters horen.
Kortom: Het eerste echte solo album van Hamilton Leithauser is een zeer persoonlijk album geworden. Ondanks de kleine productie is het Leithauser gelukt om een zeer goed album af te leveren.
Tekst: Filip Heidinga
Luister elke dinsdagavond van 23:00 tot 00:00 uur naar Bluestown Music Radio op Pinguin Indie en luister 24/7 naar Pinguin Blues voor de beste blues, rock, roots & americana.