Single 3 van album 14 is net even anders dan we van Eels zijn gewend. The Magic is voor Eels‘ doen een opvallend tekstarm nummer. In plaats van het gebruikelijke nasale zelfbeklag horen we Mark ‘E’ Everett in een vrij vrolijke bui.
Tenminste als we hem horen. De hele tekst van The Magic past op een half A4tje. E is zo kort van stof omdat hij verliefd is, blijkbaar schieten woorden hem te kort om dat magische gevoel te omschrijven. In plaats van veel E horen we fuzzy gitaren en vintage keyboards. Ook E’s stem is door een mangel gehaald. De som der delen is een lekker morsig garage rockliedje.
Nu maar hopen dat de liefde wederzijds is. Of niet natuurlijk, Eels’ beste werk stamt uit de perioden dat het leven E niet toe maar uitlacht. Mocht de liefde beklijven zou Eels album 15 best wel eens helemaal instrumentaal kunnen zijn.