De sax is in opmars in de indie-wereld. Let maar op en je hoort ineens opvallend veel toeters. Maar nog maar zelden zo prominent als op Truman van Elliot Dawson.
Zeg je sax dan zeg je al snel jazz. Dat is dan ook de muziek waar Dawson veel affiniteit mee heeft. Dat en het vage genre dat post rock genoemd wordt. Die combi resulteert op Hang Low, het officiële debuutalbum van de Nieuw Zeelander in een aantal tracks die goed zullen vallen bij de wat avontuurlijkere (lees jongere) North Sea Jazz bezoeker*.
Voor onze doeleinden gaan die net even te ver, maar het gedreven Truman is recht in de doelgroep; een soort alternatieve Careless Whisper. Truman is dus niet helemaal representatief voor het Hang Low album van de zanger, maar wel voor zijn veelzijdigheid.
*Ook geschikt voor fans van Jimi Tenor en James White.