Anohni – Hopelessness (Rough Trade/Konkurrent)
Met Antony And The Johnsons heeft de als Antony Hegart geboren Anohni al de nodige barrières weten te doorbreken. Met de, in privé kringen al langer gebruikte naam Anohni, gaat de zangeres het solo pad op. Zangeres, want de transgender heeft duidelijk gemaakt alleen nog met vrouwelijke adjectieven te benaderen zijn. Haar stemgeluid had natuurlijk altijd al een androgyne kracht, die in staat was om in volle overtuiging volstrekt universeel te klinken.
Hopelessness is bepaald niet van hetzelfde laken een pak als de albums met The Johnsons, met behulp van onder andere de van oorsprong Russische producer Oneohtrix Point Never worden de grenzen verlegd naar het elektronische en dance genre. De koele, strakke en meedogenloze beats contrasteren fraai met de altijd beladen stem van Anohni, waardoor het altijd aanwezige engagement er uit spat.
Het wereldbeeld van Anohni beperkt zich zeker niet tot de problematiek van de, zeker in conservatieve US staten zwaar onder vuur liggende, transgender rechten, maar kaart ook andere problemen van deze tijd aan. Klimaatverandering bijvoorbeeld, in het dreunende en repeterende 4 Degrees, het aantal graden dat de wereld warmer wordt naar aanleiding van onze huidige consumptiemaatschappij. Ook intieme, maar wel degelijk voor iedereen geldende welvaartsproblemen als eenzaamheid en verlatingsangst bevolken dit indringende album. Een album dat zeker uitnodigt om een avond op de dansvloer los te gaan, maar de ochtend erna ook nog tot nadenken kan stemmen. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
LIVEDATA 24/06 Ancienne Belgique, Brussel 26/06 Down The Rabbit Hole Festival, Beuningen
Damien Jurado – Visions of Us on the Land (Secretly Canadian/Konkurrent)
Kleine liedjes groots laten klinken. Damien Jurado kan het als geen ander. Hij fluistert z’n teksten, pingelt zachtjes op zijn gitaar, maar geeft de songs kracht door even sfeervolle als krachtige arrangementen. Neem opener November 20. We worden meteen de rijke wereld van Damien Jurado ingetrokken. Strijkers, piano’s, alles wordt over ons heen gestort en na twee minuten is het alweer voorbij.
Gelukkig zet Jurado de lijn voort in de volgende songs. Jurado weet dat goede muziek twee essentiële ingrediënten nodig heeft: emotie en diepgang. Emotie brengt ‘ie met z’n fluisterzang en gitaarspel. De diepgang komt in de vorm van de fraaie, soms zelfs orkestrale arrangementen. Jurado’s sound zou je gemakkelijk af kunnen doen als achtergrondmuziek. Daar is het uitermate geschikt voor, maar er is meer dan fijne tonen die opwekken tot concentratie.
Met mooie refreintjes en pakkende melodieën nestelt deze plaat zich in je systeem. En dan heeft ‘ie ook nog zo’n mooie honingstem. Voordat je je afvraagt waar het zuur van deze recensent is gebleven, er valt altijd iets te zeuren. Hoe mooi en aangenaam het allemaal ook klinkt, echt spannend wordt het nergens. Nooit neemt Jurado een afslag die je niet ziet aankomen. Klein smetje op een sfeervol geheel. Milo Lambers
LIVEDATA 22/06 Paradiso Noord @ Tolhuistuin, Amsterdam 25/06 Naked Song Festival, Eindhoven