Benjamin Francis Leftwich

Album Reviews: Benjamin Francis Leftwich en Thee Oh Sees

Benjamin Francis Leftwich - After the RainBenjamin Francis Leftwich – After The Rain (Dirty Hit / Caroline Benelux)
Debuutalbum Last Smoke Before The Snowstorm van de in York geboren Benjamin Francis Leftwich was er in 2011 ontegenzeggelijk eentje om u tegen te zeggen. Een dijk van een plaat, met enkele uitzonderlijke hoogvliegers als Pictures, Atlas Hands en Shine. En dat op z’n 21ste. Hulde. Nu, vijf jaar later, is de populaire singer-songwriter terug met opvolger After The Rain.

De Engelsman wordt in een adem genoemd met onder meer Bon Iver, Fink, José González en Damien Rice. En terecht overigens. Dertien prachtige en gevoelige tracks komen voorbij. Liedjes waarop hij vrijwel continu het verlies van zijn veel te vroeg overleden vader bezingt. Opener Tilikum is een lichte, prettig voortkabbelende opener, opgevolgd door het schitterende, instrumentrijke Some Other Arms. De dood van zijn zieke vader in 2013 zette het leven van Benjamin volledig op z’n kop. Hij worstelde lange tijd met zichzelf, zowel fysiek als mentaal. Ondanks zijn neerslachtigheid bleef hij schrijven, produceren en gitaarspelen. Heel langzaam krabbelde hij omhoog en hervond voldoende energie om de studio in te duiken en een album te completeren.

After The Rain kent weinig tempoversnellingen, maar schittert in al zijn eenvoud. De composities zijn fijnbesnaard en sensitief tegelijk, waarbij het hartzeer van Benjamin keer op keer aan het licht wordt gebracht. Onbewust leef je met hem mee. Van het meer uptempo She Will Sing en het hoopvolle Groves tot het tragische Cocaine Doll en afsluiter Just As I Was Waking Up. Als zijn derde wederom zó prachtig en intens wordt, wacht ik met liefde tot 2021. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 26/10 Witloof Bar @ Botanique, Brussel 27/10 Muziekgebouw Eindhoven, Eindhoven 28/10 Paradiso Noord, Amsterdam 29/10 TivoliVredenburg, UtrechtThee Oh SeesThee Oh Sees – A Weird Exits (Castle Face / De Konkurrent)
Nog altijd ligt het releasetempo van deze garage/psych band uit San Francisco ongekend hoog, alleen genregenoot Ty Segall kan dit enigszins bijbenen. Sinds het uitbrengen van Mutilator Defeated At Last vorig jaar traden Thee Oh Sees live op met twee drummers. Nu hebben John Dwyer en zijn mannen dat voor het eerst in de studio en op plaat vastgelegd.

Nog altijd weet de band vorm te geven aan hun vernieuwingsdrang. Eerste single Plastic Plant is kenmerkend. Bijna zes minuten hypnotiserende psychedelica met gierende gitaren, rustigere passages, twin-drums met de ene na de andere climax. En op de achtergrond hoor je semisubtiel synthesizers, strijkers en smeulend spul om het feestje compleet te maken. Extra aandacht voor afsluiter The Axis, dat zelfs als gospel kan worden betiteld. Het fantastische artwork is van de bekende hedendaagse kunstenaar Robert Beatty die ook werkte voor Real Estate, Oneohtrix Point Never en Tame Impala. Tekst Mania | Erik Damen