Drive like Maria – Creator Preserver Destroyer (Caroline)
Vijf jaar geleden bracht de Belgisch-Nederlandse Drive like Maria voor het laatst een plaat uit. Dit gelijknamige album werd zeer goed ontvangen en werd daardoor een waardige opvolger van hun debuutplaat Elmwood, die menig rockhart deed veroveren. Maar nu zijn we zeven jaar verder en is het eens tijd om hun nieuwste creatie onder de loop te nemen.
De opener Nighthawk begint ingetogen en laat zich, na een meeslepend intro, opnieuw openen met een dikke desert sound. Hoewel het volume een lel krijgt, blijft de zang tamelijk ingetogen. Bjorn Awouters: “Deze plaat laat de ontwikkeling zien die we als band doormaakte tijdens het schrijven van de nummers. Dat komt vooral terug in een nummer als Nighthawk, over loslaten en opnieuw beginnen: ‘I dare you to press rewind’”, zo zegt hij in hun bio.
Het eerste gevoel is dat het album in zijn geheel wat ingetogener is dan de vorige platen. Maar wat betreft de ontwikkeling, lijken de rockers meer een eigen geluid te hebben gevonden. Misschien klinkt het tegenover de andere platen ietwat mellow, maar dit betekent niet gelijk dat alle energie verdwijnt. Zo blijft er in elk nummer een prettige cadans hangen en rockt het als een malle!
Sommige mensen struikelen over het feit dat de band niet de originaliteitsprijs zou winnen, maar de rockers zijn een volwassen band geworden die een duidelijke koers heeft gezet. Het oude stoner arrangement is zeker terug te voelen in de plaat, maar de harde randen hiervan worden op subtiele wijze bijgeschaafd door een soort actieve rust die ze weten te bewaren. Het nummer Keep Me Going is hier een mooi voorbeeld van en zou goed door de autostereo kunnen galmen, terwijl je over eindeloze wegen heen cruist.
Het album laat horen dat er veel aandacht aan is besteed. Zo werd de band bijvoorbeeld bijgestaan door diverse bevriende artiesten. Een mooi voorbeeld is o.a. Lara Chedraoui die u misschien nog van de vorige plaat kent. In het nummer Will We Ever is haar stem een mooie toevoeging op de ijzersterke mat die gelegd wordt door het fantastische akkoordenschema.
Al met al, een dikke pluim richting de Belgisch-Nederlandse rockers en de band reist door heel het land om het live aan je te laten horen. Want een ding is zeker, Drive like Maria is een live band. Check hieronder of ze bij jou in buurt komen! Tekst Sven Veldhuizen
LIVEDATA 23/02 Paard Van Troje, Den Haag 24/02 Doornroosje, Nijmegen 25/02 VERA, Groningen 02/03 Tolhuistuin @ Paradiso Noord, Amsterdam 03/03 Het Burgerweeshuis, Deventer 04/03 Effenaar, Eindhoven 09/03 De Helling, Utrecht 11/03 Rotown, Rotterdam
Elbow – Little Fictions (Polydor)
Een nieuwe lente, een nieuwe Elbow. Sinds hun doorbraak met The Seldom Seen Kid (2008) brengt dit zachtmoedige gezelschap uit Manchester elke drie jaar een studio-plaat uit, die steevast deze tijd van het jaar verschijnt. Puur toeval natuurlijk. Geen toeval is de ontwikkeling in hun muziek. Begonnen als ‘progrock without the solos’ (gelijke delen Genesis, Radiohead en Talk Talk), verdwenen na The Seldom Seen Kid de ruige uitbarstingen uit hun nummers. Het leidde op Build A Rocket Boys! (2011) en The Take Off And Landing Of Everything (2014) tot lange, soms wat plechtstatige nummers.
Op Little Fictions pakken ze het bescheidener aan en dat pakt heel goed uit. De songs zijn korter, smaakvol maar spaarzaam gearrangeerd en ze zitten weer beregoed in elkaar. Ondanks (of dankzij) het vertrek van drummer Richard Jupp gebruiken ze ook meer percussie (Gentle Storm, All Disco, K2), wat de nummers spanning geeft. De plaat begint met Magnificent (She Says), een opzettelijk naïeve oproep tot mildheid en optimisme, met een mooi strijkersarrangement. Het eindigt met Kindling (met Tom Waits-achtig tamboerijngerinkel), waarop Elbow doet waar ze het best in zijn: een groot gebaar maken zonder pompeus te zijn.
Er tussenin roepen de herhalingen in Trust The Sun en K2 een hypnotiserend sfeertje op, is het uitgesponnen titelnummer een hoogtepunt en zijn Head For Supplies en Montparnasse breekbare kleine liedjes. Met zoals altijd die aangenaam zachtruwe stem van Guy Garvey, met die prachtige melodielijnen. Voor de jaarlijstjes van 2017 mag deze vast op de longlist. Tekst Mania | Louk Vanderschuren
LIVEDATUM 19/08 Lowlands Festival, Biddinghuizen