Fraser A. Gorman – Slow Gum (House Anxiety/Marathon Artists/Milk! Records)
De jonge Australiër Fraser A. Gorman heeft een voorliefde voor Americana. Bob Dylan is goed te horen in zijn muziek, maar Gorman is eigen. Tijdens de rustige momenten klinkt hij tijdloos, het komt ook door de goede begeleiding. Zelf speelt hij akoestisch gitaar, en er zijn verstilde momenten. Verder blijkt zijn grote talent. Voor dit debuut, dat net voor de zomer klaar was, schreef hij tien prachtige nummers en hij ging op tournee met Kid Wave en groot talent Bully. Fraser A. Gorman is een nieuwe talentvolle troubadour. Ergens in het rijtje met Paul Kelly en Cass McCombs. Mooi debuut. Tekst Mania | Erik Mundt
Alabama Shakes – Sound & Color (Rough Tradede Konkurrent)
Lekker is dat! Heb je met het debuut van Alabama Shakes één van de beste albums van 2012 in huis gehaald, sta je nog weken lang na te trillen van hun optredens in Bitterzoet en de Alpha-tent op Lowlands, besluiten ze doodleuk om voor de opvolger uit hun ‘comfortzone’ te stappen omdat anders ‘de creativiteit beperkt zou worden en daarmee ook de experimenteerdrang in het geding’.
Het waren slechts enkele van de vele, ronduit vervelende cliché’s die we via de diverse media moesten vernemen en het ergste deden vrezen. Weer zo’n bandje die het stormachtige begin geen vervolg kan geven. Vorige maand verscheen dan de lang verwachte opvolger Sound & Color van het viertal uit Athens, Alabama.
Na beluistering van de eerste tracks kan al snel geconcludeerd worden dat de band woord heeft gehouden. Er wordt inderdaad behoorlijk op los geëxperimenteerd en van die comfortzone hebben we ook geen last meer. Betekent dit dan dat er niets meer over is van dat wat ons op Boys & Girls zo enorm beviel? Het antwoord hierop ligt ergens in het midden. Gebleven zijn de enorme uithalen van frontvrouw Brittany Howard die zichzelf weet te overtreffen met haar vocale uitingen. Zingen kun je het nauwelijks noemen. Dit is Soul in het kwadraat dus met een hoofdletter S. Hoort die ijzingwekkende kreet waarmee ze Don’t Wanna Fight begint of de pijn in het gevoelige This Feeling en de smeekbeden in Gimme All Your Love. Deed die laatste van D’Angelo al het nodige stof opwaaien, het gelaagde Gemini doet zelfs deze Black Messiah wit verkleuren.
Tijd om even bij te komen is er nauwelijks. Als een stel wilde hyena’s jagen de muzikale begeleiders er net zo gemakkelijk een ranzige garagerocker als The Greatest doorheen. Het gaat werkelijk alle kanten op. In Amerika heeft Sound & Color al enorm veel losgemaakt maar Europa zal na dit festivalseizoen nooit meer hetzelfde zijn. Jeroen Bakker
LIVEDATA 10/07 North Sea Jazz, Rotterdam 07/11 Paradiso, Amsterdam (met Michael Kiwanuka) 08/11 De Oosterpoort, Groningen(met Michael Kiwanuka) 10/11 Cirque Royal, Brussel(met Michael Kiwanuka) 16/11 013, Tilburg (met Michael Kiwanuka)