Honne – Warm On A Cold Night (Atlantic / Warner Music)
Langverwacht, eindelijk gekomen. Debuutalbum Warm On A Cold Night is afkomstig van de heren Andy Clutterbuck en James Hatcher luisterend naar de naam Honne. Met Oost Londen als thuishaven is deze plaat ingezet om grote delen van de wereld te veroveren. Eurosonic, Best Kept, Glastonbury. De goede weg is qua festivalgeweld in ieder geval ingeslagen.
Volgens het duo zelf hebben ze de ultieme soundtrack voor jouw nachtelijke avontuurtjes gemaakt. “Warm and sensual babymaking music.” Je bent gewaarschuwd. Het album behelst 16 tracks, waarbij opener en titeltrack Warm On A Cold Night al eerder als (zeer goed ontvangen) single werd uitgebracht. Een vleugje James Blake, een tikkeltje Jungle. Soulvol, sexy, zomers, lichtvoetig en met her en der een knipoog naar de seventies. De samenwerking met Izzy Bizu tijdens Someone That Loves You is een treffer. Ook nummers als Coastal Love, The Night en Good Together tillen het album naar aanzienlijke hoogten. Honne voldoet aan alle verwachtingen. Sterk en, vooruit, sexy debuut! Tekst Mania | Jelle Teitsma
Lou Rhodes – Theyesandeye (Nude / de Konkurrent)
Theyesandeye is de vierde soloplaat van Lou (Louise) Rhodes en de opvolger van het al weer zes jaar oude One Good Thing. De Britse singer-songwriter verdeelt haar tijd tegenwoordig tussen het heropgerichte Lamb en haar solowerk en laat ook op Theyesandeye weer horen dat dit twee totaal verschillende werelden zijn.
Ook op haar nieuw plaat maakt Lou Rhodes weer indruk met intieme en dromerige folksongs. Het zijn songs die zijn voorzien van een zeer fraaie organische instrumentatie met een hoofdrol voor piano en strijkers. Vergeleken met zijn drie voorgangers bevat Theyesandeye wat meer invloeden uit de psychedelica en dat past wel bij de alleen maar mooier wordende stem van Lou Rhodes. Het is een stem die aan doorleving heeft gewonnen en dit geldt ook voor de songs, die meer impact hebben dan voorheen. Lou Rhodes oogst met Lamb weliswaar het meeste succes, maar in artistiek opzicht is haar solowerk minstens even interessant, zo niet interessanter. Tekst Mania | Erwin Zijleman