Leon Bridges – Coming Home (Colombia / Sony Music)
Leon Bridges verdiende zijn geld in een restaurant ergens aan de kant van de weg in Texas toen hij werd gelinkt aan gitarist Austin Jenkins van White Denim omdat hij evenals Jenkins Wrangler jeans droeg, opgehesen tot aan zijn middel. Een week later kwam Jenkins naar een van Leon’s shows en hier zijn we nu; een klein jaar later waarin het eerste album van Bridges een feit is.
Je vraagt je af of Bridges misschien familie is van Sam Cooke, geadopteerd is door Penny & The Quarters of dat het wellicht de avonden waren die hij doorbracht op de front porch van Jackie Wilson die hebben bijgedragen aan zijn stijl. De oorspronkelijk uit Atlanta, Georgia komende Leon is nog maar een kwart eeuw oud, maar klinkt als een doorgewinterde soul-artiest. Het luisteren naar zijn nummers Shine en River zorgen er zonder al te veel moeite voor dat je je in gedachten in de jaren 60 begeeft en je een oldtimer ingestapt bent op weg naar de drive-in bios ergens in de heuvels van Los Angeles. Leon Bridges slaagt erin om de oude soul een verjongingskuur te geven waarbij een gegarandeerd blijvend effect inclusief is. Tekst Mania | Linda Rettenwander
LIVEDATA 28/06 Rock Werchter, Werchter 04/09 Paradiso, Amsterdam 05/09 Ancienne Belgique, Brussel
zZz – Juggernaut (Excelsior Recordings)
zZz is een unieke band binnen de Nederlandse rockmuziek. De band bestaat uit Björn Ottenheim op zang en drums, en Daan Schinkel op keyboard. Met deze opstelling weten ze al ruim tien jaar een heel eigen geluid te creëren. Een vuig, smerig rockgeluid, en dat zonder gitaar! Bovendien zijn ze berucht om hun heftige optredens. De twee leden waren een tijdje bezig met andere projecten maar nu zijn ze weer terug, en hoe!
Juggernaut doet in vele opzichten aan de jaren ’70 denken. Ten eerste is daar de tweedeling van het album. In de seventies had je vele progrockbands die op de tweede plaatkant een lang, episch nummer zetten. Met progrock heeft zZz weliswaar niet veel te maken, maar het trucje hebben ze wel overgenomen, met als laatste nummer een twintig minuten durend ‘instrumentaaltje’, met krautrock-invloeden. Ha, krautrock, nog meer jaren ’70. En dat geldt ook voor de overige invloeden: When I Come Home heeft de pure lust en opwinding die Mick Jagger ook zo goed kon overbrengen, en My Girl klinkt als The Doors op speed. Bovendien is het vermengd met post-punkinvloeden.
Dit doet denken dat het om een retro-plaatje gaat, maar dat is zeker niet het geval. zZz weet de jaren ’70 invloeden juist in een modern jasje te stoppen, met dank aan de keyboard-klanken van Daan Schinkel, waar zelfs dance-invloeden in zijn te horen. Dat doet echter niets af aan het ruige, wilde rockgeluid dat de band voortbrengt. Björn Ottenheim heeft een lekker rauw stemgeluid, en zingt er toepasselijke teksten mee. Titels als Blood en vooral Wild Girl spreken boekdelen. De eerste helft van het album klinkt inderdaad als een enorm wilde meid.
De laatste twee nummers houdt Ottenheim echter zijn mond, en laat zZz de instrumenten spreken. Red Beat klinkt al aangenaam, maar lijkt vooral een opmaat naar Juggernaut, het titelnummer. Het woord ‘juggernaut’ betekent zoiets als ‘een vernietigende kracht die niet te stoppen is’. Een betere titel hadden de mannen niet kunnen bedenken voor dit nummer. Het nummer is als een draaikolk die je opslokt, en je twintig minuten lang door elkaar schudt. In dit nummer lijken alle invloeden samen te komen, en lijken Björn en Daan volledig op hun plek te zijn gekomen, elkaar perfect aanvoelend.
Juggernaut is een opwindend rockalbum, met een daverend eindstuk. zZz laat eens te meer horen dat ze een fantastische toevoeging zijn aan het Nederlandse muziekklimaat. Arnout de Vries
Lees HIER het interview met zZz
LIVEDATA 26/06 Down The Rabbithole, Beuningen 17/07 Welcome To The Village, Leeuwarden 18/07 Polderfest, Sint-Jan-In-Eremo (België) 23/07 Valkhof Festival, Nijmegen 25/07 WeitjeRock, Biervliet 31/07 Sleazefest, Wijk aan Zee 15/08 La Truite Magique, Tavigny (België) 05/09 Into The Great Wide Open, Vlieland