Marissa Nadler – Strangers (Bella Union / PIAS)
Wat mij betreft was Marissa Nadler’s July niet alleen haar beste plaat tot dan toe, maar ook de mooiste van 2014. De verwachtingen voor haar zevende album waren daardoor hooggespannen, maar, om maar direct met de deur in huis te vallen, die worden volledig waargemaakt. Met opnieuw Randall Dunn (Sunn O))), Earth, Black Mountain) achter de knoppen borduurt Strangers voort op zijn voorganger, maar een kopie van dat album is het zeker niet.
Waar July in het teken stond van een destructieve en verbroken relatie, is Strangers tekstueel minder persoonlijk. Dat betekent niet dat Marissa Nadler daarmee vrolijker is gaan klinken. Haar donkere en soms spookachtige folkklanken roepen ook op Strangers weer een nachtelijke wereld op, wat wordt onderstreept door de stemmige hoes.
Het regelmatig zwaar aangezette elektrische gitaarspel uit de koker van Dunn overheerst niet, maar zorgt voor spanning en contrasteert fraai met Nadler’s ijle en betoverende zang, waardoor het geheel soms wat aan een band als Mazzy Star doet denken. Het is nog wat vroeg voor een definitief oordeel, maar Strangers is misschien nog wel mooier dan July. Tekst Mania | Marco van Ravenhorst
LIVEDATA 04/06 Cactus, Brugge 05/06 Paradiso, Amsterdam
Jeff Healey – Heal My Soul (Provogue)
Jeff Healey werd geboren op 25 maart 1966. Dit jaar zou hij 50 jaar zijn geworden. Healey raakte op zeer jonge leeftijd het zicht in zijn ogen kwijt door een zeldzame ziekte. Op 3 jarige leeftijd had de blinde peuter voor het eerst een gitaar in zijn handen. Healey legde om te spelen de gitaar op zijn schoot. Blue Direction was in 1981 zijn eerste groep. Los van de gezondheidsproblemen had Healey een zeer succesvolle carrière. Hij heeft zo ongeveer op elk festival en in elke concertzaal gespeeld.
De erven Healey wilden de op 2 maart 2008 overleden blues- en jazzgitarist eren. Logisch dat er naarstig is gezocht naar nieuw materiaal en er niet is gekozen voor de release van een volgende compilatie met bekend materiaal. Heal My Soul is het resultaat van de zoektocht. De erven zeggen blij te zijn met de release, maar zijn wat karig met informatie waar deze tracks vandaan komen. In het persschrijven wordt vooral benadrukt dat Healey na de opnames trots was op de nummers! (Over de doden niets dan goed, dus een mededeling met een andere boodschap zou de wenkbrauwen doen fronsen.) Heal My Soul valt zeker niet tegen en verdient een genuanceerd oordeel. Twee van de twaalf nummers zijn eerder te horen geweest. Op zeker moment waren Daze Of The Night en Baby Blue op de site van Healey te streamen.
Wat levert beluistering van de tien nieuwe tracks op? Duidelijk wordt dat de release geen nieuwe vergezichten oplevert wat betreft de talenten van Healey. Samenvattend is een begenadigd gitarist te horen, die tevens een redelijke zanger was en de bluesbalades redelijk gemakkelijk uit zijn mouw schudde. Nummers als Moodswing en Kiss The Ground You Walk On zijn zeker geen magere restantjes van eerdere langspelers, maar zijn ook geen stappen in een nieuwe richting. Het door Richard Thompson geschreven I Misunderstood krijgt een prachtige versie en verdient vermedling. Heal My Soul zorgt er vooral voor dat Jeff Healey opnieuw in de belangstelling staat. Het talent van een begenadigd gitarist kan twaalf nummers lang gekoesterd worden. Jaks Schuit