Album Reviews: Motorpsycho en Soulsavers

MotorpsychoMotorpsycho – Here Be Monsters (Rune Grammofon)
Here Be Monsters werd ooit geschreven voor eenmalige uitvoering tijdens het 100-jarig jubileum van het Noorse Techniek Museum in 2014. De muziek verdiende meer, werd verder uitgewerkt en uiteindelijk met behulp van toetsenist Ståle Storløkken opgenomen. Het resultaat laat meest opvallend, de band van een zachtere kant zien.

Na een prelude met enkel pianospel, gaat het album met Lacuna/Sunrise over in een atmosferische trip. Een avontuurlijk zestiger jaren gevoel heerst er over het album, als I.M.S. onheilspellend uitmondt in ouderwets stevige psychedelica. De donkere lucht weer opgetrokken pakt Motorpsycho de draad relatief kalmpjes op met prikkelende kunststukjes die zorgen dat er aan het album veel te ontdekken blijft. Tekst Mania | Corné Ooijman

LIVEDATUM 30/04 TivoliVredenburg, Utrecht

SoulsaversSoulsavers – Kubrick (San Quentin/PIAS)
Het Engelse producersduo Soulsavers is vooral bekend van hun met electronica en gospel doorweven rockmuziek, waarop ze samenwerken met zangers als Mark Lanegan, Mike Patton (Faith No More) en Dave Gahan (Depeche Mode). Na hun laatste album met Dave Gahan kregen ze echter inspiratie voor een ander project. De mannen komen in een Stanley Kubrick-fase terecht en raken verslingerd aan de films van deze befaamde regisseur. Ze zijn vooral onder de indruk van de personages en hoe sterk Kubrick deze neerzet. Vol met inspiratie besluiten ze een instrumentaal album te maken rondom deze personages.

Dit heeft, niet geheel verbazingwekkend, geresulteerd in een zeer filmisch album. Het betreft slechts acht compacte composities die qua stijl laveren tussen de klassieke muziek, de filmmuziek en vooruit, ook de rockinvloeden zijn zo nu en dan duidelijk merkbaar. Elk van deze acht nummers is vermoemd naar een personage uit een film van Stanley Kubrick. Zo opent het met Delarge uit A Clockwork Orange, om via onder andere Torrance uit The Shining en Hal uit 2001: A Space Oddyssey te eindigen bij Ziegler uit Eyes Wide Shut.

Natuurlijk is het lastig om het verhaal en de karaktertrekken van filmpersonages te verwerken in korte, instrumentale stukken. Daarom is het soms niet geheel duidelijk waar de link met het personage zit. Dat is niet erg, want ook zonder het Kubrick-thema is het een aangenaam sfeeralbum. De nummers bestaan voornamelijk uit fraai samenspel tussen strijkers en piano, en worden op dynamische wijze opgebouwd. Ze spreken tot de verbeelding en zijn de ene keer dramatisch aangezet, de andere keer wat subtieler.

Dat het op momenten wat klassiek aandoet is niet heel verrassend. Stanley Kubrick gebruikte namelijk volop klassieke muziek in zijn werk. Zo had het slotstuk Ziegler best een vergeten stuk van een oude componist kunnen zijn. Op hun beurt kunnen de liefhebbers van het typische Soulsavers-geluid hun hart ophalen bij Joker, met het broeierige orgeltje en de ietwat gruizige gitaar. Ook compositoneel weet het duo te overtuigen, met mooie, soms aangrijpende melodieën.

Kortom, het album vormt een prima tussendoortje en laat eens een andere kant zien van de band. Het is slechts een kwestie van tijd voor de twee mannen gevraagd worden voor een film-soundtrack, want ze bewijzen op Kubrick dat ze dat prima in de vingers hebben. Het album biedt een mooie mogelijkheid om je eens in de personages van Stanley Kubrick te verdiepen, maar staat ook prima op zichzelf en is net zo goed een aangename soundtrack voor tal van dagelijkse activiteiten. Arnout de VriesJTNDaWZyYW1lJTIwd2lkdGglM0QlMjIxMDAlMjUlMjIlMjBoZWlnaHQlM0QlMjI0NTAlMjIlMjBzY3JvbGxpbmclM0QlMjJubyUyMiUyMGZyYW1lYm9yZGVyJTNEJTIybm8lMjIlMjBzcmMlM0QlMjJodHRwcyUzQSUyRiUyRncuc291bmRjbG91ZC5jb20lMkZwbGF5ZXIlMkYlM0Z1cmwlM0RodHRwcyUyNTNBJTJGJTJGYXBpLnNvdW5kY2xvdWQuY29tJTJGdHJhY2tzJTJGMjI4MzQxOTc4JTI2YW1wJTNCYXV0b19wbGF5JTNEZmFsc2UlMjZhbXAlM0JoaWRlX3JlbGF0ZWQlM0RmYWxzZSUyNmFtcCUzQnNob3dfY29tbWVudHMlM0R0cnVlJTI2YW1wJTNCc2hvd191c2VyJTNEdHJ1ZSUyNmFtcCUzQnNob3dfcmVwb3N0cyUzRGZhbHNlJTI2YW1wJTNCdmlzdWFsJTNEdHJ1ZSUyMiUzRSUzQyUyRmlmcmFtZSUzRQ==