Author: Flip van der Enden

The Anix – Defender

The Anix was ooit een band, maar is nu de naam van een soloproject van Brandon Smith uit L.A. In den beginne (2001) was The Anix een ding van Smith samen met zijn broer Logan en nog wat vrienden. Of er nou mot is geweest tussen beide broers of dat Logan is iets heel anders gaan doen, feit is dat Brandon na vijf band albums iedereen naar huis heeft gestuurd en in zijn uppie is verder gegaan.

Niet dat dat te horen is. In zijn eentje klinkt Smith als een goed bewapend bataljon muzikanten. Dat komt omdat hij kan toveren in de studio. Hij is dan ook producer van beroep. Herrie maken doet hij er een beetje bij als hobby.

Defender komt van het eind vorige maand verschenen Graphite album. Wat The Anix anders maakt dan vrijwel alle andere zware jongens is dat Smith de instrumenten door een digitale mangel haalt. De gitaren, de vocals, de hele mik mak. Dat geeft zijn muziek een futuristisch karakter. De toekomst zoals Smith hem schetst is duister en industrieel. Het zou niet verbazen als de robots aan de macht zijn en Trent Reznor god. 

Hoops – Fall Back

Hoops heeft nogal een ingewikkelde voorgeschiedenis.

De band uit Bloomingville, Indiana begon in 2011 als soloproject van de zanger (Drew Ascherman). In 2014 kwamen daar een bassist, een drummer en een gitarist bij. De opnames die het kwartet maakte zetten ze op een ongebruikelijk plek, Youtube. De reacties waren zo positief dat een label zich aandiende (Fat Possum) om de songs officieel uit te brengen. De eerste EP was nog maar net uit of de drummer pakte zijn biezen.

Het resterende trio bracht in 2017 een goed ontvangen debuutalbum uit met songs die sterk deed denken aan de college rock van de jaren 80. Niet lang na de release hield Hoops het voor gezien.

De bassist (Kevin Krauter) kwam met een solo-album. Van de andere twee geen kik. En nu zijn ze weer samen! Zij het nog steeds zonder de drummer. Het trio heeft zelfs een compleet nieuw Hoops album gemaakt, Halo, dat in oktober uit moet gaan uitkomen.

Fall Back mag de kar trekken en doet dat met smaak en gemak. Het zijn de gitaren die de comeback van Hoops tot een waar feest maken. Uit alle gaten en hoeken komen ze en stromen ze. Tegen de tijdsgeest in is Hoops ook geheel niet bang voor een gitaarsolo. Of twee. De laatste minuut is zelfs helemaal gereserveerd voor de gitarist. De kans dat die de band binnenkort de rug zal toekeren lijkt dan ook klein. Van de andere twee is het even afwachten.

Soccer96 – I Was Gonna Fight Fascism

I Was Gonna Fight Fascism van Soccer96 is een novelty song, maar niet heus. Een novelty song, voor wie de term niet kent is een grappig bedoeld plaatje of gek klinkend nummer. De vroege synthesizer hit, Popcorn is een klassieke novelty song, Hou Je Bek En Bef Me van Merol is er ook een. Of het complete werk van Nickelback ;). 

De samenwerking van Soccer96*, een synthesizer duo uit de Londense post jazz scene en vocalist/saxofonist Alabaster de Plume heeft gekke geluidjes, een krautrock beat die eentoniger is dan monotoon en een zangpartij die nog het meest wegheeft van een voice-over.   

Ook de tekst -over iemand die zich heilig heeft voorgenomen om tegen fascisme te strijden, maar daar helaas nog niet aan toe is gekomen- is niet gespeend van humor. Maar naar mate het nummer vordert – het duurt zo’n zeven minuten- vergaat je langzaam maar zeker het lachen. De clou zit in de gescandeerde tekst die nog net hoorbaar is boven de chaos waarin het nummer eindigt. ‘It Was Too Late”.  Tegen die tijd is er van novelty geen spoor meer.

  • en twee derde van The Comet Is Coming.

Lonely God – Sunday

Artiest; Lonely God. Titel; Sunday. Dat is of humor of heel erg niet leuk. Het blijkt een beetje van beide te zijn.

De bij TikTokkers welbekende Lonely God heeft een bijdrage geleverd aan de Corona liedcanon. Hij beschrijft zijn lockdown als één lange zondag. Niet verkeerd zou je denken, maar Sunday isn’t fun when every day is Sunday. Geen weekend dus om naar toe te leven.

Lonely God is het alter ego van een 22-jarige verder niet met naam genoemde bedroom rocker uit Baltimore. Ook al voor de crisis was Lonely God een einzelgänger met zijn laptop als hoofdinstrument. Zijn grootste hit tot dusver is zijn tweede release, Marlboro Night dat via TikTok in de viral charts van Spotify belandde en nu ruim 45 miljoen streams telt. Dat was een beetje een novelty song. Met Sunday laat Lonely God horen ook serieus goede muziek te kunnen maken.

Woodkid – Pale Yellow

Pale Yellow, de nieuwe single van WoodKid, alias Yoann Lemon uit het nabij Lyon gelegen Tassin-la-Demi-Lune  is een futuristische ballad, die met zijn zwevende strijkers, buitenaardse keyboards, industriële percussie niet had misstaan op de soundtrack van Blade Runner. Deel 1.

Monsieur Lemon lijkt zijn loopbaan als clipmaker – hij werkte o.a. voor Pharrell en Lana Del Rey- voor onbepaalde tijd on hold te hebben gezet om zich volledig te kunnen concentreren op zijn carrière als Woodkid. Gezien het succes kan hij zich dat ook prima permitteren.

Afgelopen week maakte Mojo bekend dat de verkoop is gestart voor een optreden van Woodkid in de AFAS Live op 20 januari 2021. Niet duidelijk is of dit optreden in de plaats komt van de show die hij op 30 oktober a.s. zou geven in Vredenburg/Tivoli. Over de titel en de releasedatum van Woodkid album 2 tasten we nog in het duister. Maar het ligt voor de hand dat de plaat voor de tournee verkrijgbaar zal zijn.

Songhoy Blues – Worry

Songhoy Blues is – je raadt het al – een bluesband. Maar geen gewone! Tenminste niet als we onder gewoon modernisten verstaan als White Stripes en Black Keys. Of de wijdverspreide bluesbands van oude witte mannen met tattoos en paardenstaarten.

Songhoy Blues komt uit het werelddeel waar de wortels liggen van de blues, Afrika. Omdat de band uit een streek stamt die grenst aan de Sahara wordt hun muziek wel ‘desert blues’ genoemd.

Songhoy Blues komt met de aanbeveling van zowel Blur’s Damon Albarn die met de band werkte aan een van zijn Afrika Express projecten en Julian Casablancas van The Strokes die het debuutalbum van de band uitbracht op zijn label. De mannen Timboektoe klinken wat westerser dan bijvoorbeeld het verwante Tinariwen.

In nieuwe single Worry hoor je nog wel sporen van de oervader van de ‘desert blues’, Ali Farka Touré (er is een familie connectie) en diens grote voorbeeld John Lee Hooker, maar ook van acts als Funkadelic en  Jimi Hendrix.  Een nieuw album is in de maak.

The Backseat Lovers – Kilby Girl

The Backseat Lovers is een beginnende band uit Provo, een stad  in de woestijn staat Utah. In 2018 kwam het kwartet met een eerste EP, vorig jaar gevolgd door een langspeler. Daar gebeurde aanvankelijk niks mee, maar langzaam maar zeker kwamen er toch een paar songs bovendrijven.

Nu heeft de band bijna een half miljoen fans op Spotify. Het prijsnummer van het ‘When We Were Friends’ album is Kilby Girl. De liefdesverklaring aan het meisje van 19 met een neusring en Fake ID is een bijna vijf minuten durende ‘suite’ waarin van alles gebeurt. We kunnen nu vertellen over de vele tempowisselingen, de akoestische passages, de mooie koortjes, de bevlogen gitaarsolo en de subtiele mondharmonica aan het eind. Maar we kunnen ook gewoon zeggen dat Kilby Girl klinkt als een kruising tussen Radiohead en Wilco. De goede verstaander etc.

Radiohead en Wilco komen ook voor in de playlist van The Backseat Lovers op Spotify. Net als Car Seat Headrest, Big Thief, Julia Jacklin en The Districts etc. Alsof je een uurtje Pinguin luistert. 

The Backseat Lovers zijn krap twee jaar op weg, maar het is nu al duidelijk dat de band ver gaat komen. 

Popwarmer: Polo & Pan – Feel Good

Twee jaar geleden dachten we ‘laten we eens gek doen en een dansnummer op de playlist te zetten’. Dat was Arc-en-Ciel van Polo & Pan. Er werd hier en daar wat gemurmeld, maar over het algemeen waren de reacties op het muzikale zonnetje in huis positief. Vorige week kwam het Franse duo met een nieuw nummer, dat wederom straalt als de zon in het water.

Voor een dj duo maken Paul Armand-Delille en Alexandre Grynzspan opvallend traditionele songs; kop, staart en meezing refrein. Die dopen ze vervolgens in een bad met vitamine D en lakken ze met blauwe lucht. Het resultaat is een nummer dat alle eer doet aan zijn titel. Feel Good is het broertje van Happy van Pharrell en het zusje van Get Lucky van Daft Punk, de diepgang van een kroonkurk, maar het effect van een weekendje aan de Mediterrané.

Feel Good van Polo & Pan is deze week de Popwarmer op Pinguin Pop en hoor je ook nieuw op Pinguin Indie.

Seether – Dangerous

Het nieuwe album van Seether heet ‘Si Vis Pacem, Para Bellum’. Nou nou, zou je kunnen denken die gasten hebben gymnasium gedaan. Het Latijnse gezegde betekent ‘Als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog’ en is de lijfspreuk van John Wick.

En daarmee weten we meteen weer wat voor vlees we in de kuip hebben. Seether is een inmiddels 21 jaar oud metal-orkest uit Zuid-Afrika. Nieuwe single Dangerous begint een beetje misleidend met een akoestische gitaar. De eerste helft blijft relatief rustig, maar Seether zou Seether niet zijn als de mannen niet vlak voor de finish de beuk er in zouden gooien.

Toch blijft Dangerous aan de radiovriendlijke kant van de metal. Uit de comments op Youtube mag je opmaken dat de fans weer danig in hun sas zijn met het achtste album van hun helden. De plaat is geproduceerd door bandbaas Shaun Morgan en opgenomen door de o.a. van de Deftones bekende Matt Hyde. Het is het eerste album met nieuwe gitarist Corey Lowery.

‘Si Vis Pacem, Para Bellum’ telt 13 tracks en verschijnt op 28 augustus.

TTRRUUCES – I’m Alive

Veel zomersers dan I’m Alive van TTRRUUCES wordt het waarschijnlijk niet in 2020. Er gebeurt zoveel in het nummer dat je bijna kunt spreken van een potpourri. Stel je voor dat Beck’s Loser een Winner was, gezongen door zijn zus en geproduceerd door Manu Chao. Zo iets.

TTRRUUCES is een duo. De vrouwelijk helft heet Natalie Findlay en is Brits. Natalie kennen we nog als de stevig rockende Findlay. Haar single Your Sister is een oude IJsbreker. Daarna werd het stil rond miss Findley. Nu weten we dus waarom. Ze heeft een partner in crime gevonden.

Hij luistert naar de schone naam Jules Appolinaire en komt uit inderdaad Frankrijk. 

I’m Alive staat op het deze week verschenen debuutalbum van TTRRUUCES dat ze zelf omschrijven als een popopera over Sad Girl Sadie en Lost Boy Syd. Afgaand op I’m Alive krijgen ze elkaar aan het eind.

Natalie en Jules hebben hun album over een periode van acht maanden opgenomen in een huis in Bretagne. Ze spelen alle instrumenten zelf en traden ook op als producer. De mix lieten ze over aan Alan Moulder die we kennen van o.a. Jesus & Mary Chain, Arctic Monkeys en Foals) en het masteren aan monsieur Chab die deed eerder deed voor o.a. Daft Punk en Christine & The Queens.