Author: Flip van der Enden

A.M. Sam – Up In Silver Lake

A.M. Sam is Sam van Hoogstraten, een gediplomeerd gitarist en begenadigd songschrijver. Nieuwe single Up In Silver Lake is een lome, zongedroogde zomeravondplaat, type California Dreaming.

A.M. Sam produceert muzikale valium, verslavend, maar gegarandeerd zonder nare bijeffecten. Up In Silver Lake is pas de tweede single van A.M. Sam. Maar de band, live zijn er keyboards en een drummer heeft genoeg songs voor een uurtje zacht rocken, breed glimlachen en voorzichtig dansen. Je kunt A.M.Sam binnenkort gaan zien in een honk bij jou in de buurt, want deelnemer Popronde 2019.

POPRONDE DATA:

Nijmegen: 12 sept – Regionaal Archief  

Delft: 19 sept – de Engel

Leeuwarden: 20 sept – Klup de Dag x Blend

Heerlen: 21 sept – poppodium NIEUWE NOR

Wageningen: 26 sept – The Doctor

Eindhoven: 27 sept – Wilhelmina

Den Bosch: 04 okt – Mariapaviljoen

Haarlem: 05 okt – Patronaat Café

Dordrecht: 06 okt – Otto e Mezzo

Tilburg: 11 okt – Stoffel

Harderwijk: 13 okt – Walhalla

Leiden: 24 okt – Zooma, 3voor12 podium

Arnhem : 25 okt – Sint Jan

Hoorn: 27 okt – Swaf

Temples – You’re Either On Something

You’re Either On Something is Temples zoals we ze graag horen, onder invloed. Van de sixties.

Dikke drums openen een song die klinkt alsof de tijd is stil blijven staan in 1970 met zweverige keyboards, psychedelische krullen en een George Harrison waardige gitaarsolo. Temples nam album 3 op in de huisstudio van zanger/gitarist James Bagshaw. Volgens de band is de sound op het Hot Air album donkerder dan we van Temples zijn gewend. Op het eerder verschenen titelnummer is dat te horen. Op het veelkleurige You’re Either On Something niet echt. Op 27 september weten we meer, want dan verschijnt Hot Air.  

Concert: 18 november Paradiso Noord, Amsterdam.

Cavetown – Feb 14

Cavetown is de artiestennaam van Robin Skinner, een 20 jarige, roodharige brillen dragende Brit, die zijn slaapkamerheeft omgebouwd tot opnamestudio.

Hoezo Abbey Road of Wisseloord als je Ableton hebt of Garageband? Muziek maken is stukken makkelijker geworden en veel goedkoper. Maar wat geen computer geven kan is talent. Skinner is een multi. Hij kan zingen schrijven, componeren, arrangeren en produceren. Muziekmaken doet hij al sinds zijn 13e en in een opvallend hoog tempo. Het eerste Cavetown album verscheen in 2015, een vierde is in aantocht. 

Met Feb 14 maakt Cavetown zijn Pinguindebuut. We zijn deze keer dus wat laat. Cavetown heeft al op Eurosonic en zelfs twee keer in de Melkweg gestaan. Maar je mist nou eenmaal meer dan je meemaakt. En beter laat dan etc. Voor een thuiswerker gebruikt Caveman opvallend veel akoestische instrumenten. Zo te horen heeft hij ook een grote slaapkamer, want zijn producties klinken mooi ruimtelijk. De Caveman stijl is wat Nick Lowe ooit ‘pure pop for now people’ noemde, meer McCartney dan Lennon, maar duidelijk Beatlesque.

Met twee en half miljoen luisteraars per maand kan je Caveman niet bepaald onontdekt noemen. Dat dat er nog veel meer gaan worden is wel duidelijk.

Declan McKenna – British Bombs

Declan McKenna heeft nooit een blad voor zijn mond genomen en hij is ook niet van plan om zijn succes in de weg te laten staan van zijn zorgen om de toestand van de wereld.

Bezong hij eerder politiegeweld, het gevaar van religie en de corruptie in de voetbalwereld. Op zijn nieuwe single British Bombs neemt Declan de wapenhandel op de korrel. Het is vooral de Britse bijdrage aan de bombardementen op Jemen die hem heeft aangezet tot het schrijven van British Bombs.

De 20 jarige singer-songrocker verpakt zijn aanklacht in een goed geoliede rocksong, met knisperende gitaren en het soort gebalde vuist refrein waar Frank Turner patent op heeft. Aan de productie van James Ford (Arctic M/Florence+M) hoor je niet af dat het hier om een protestsong gaat. Dat maakt British Bombs extra effectief, de muziek lokt, de tekst spreekt. De opbrengst van British Bombs gaat naar een goed doel.   

Gus Dapperton – Give It To Me Straight

Zijn debuutalbum is nog geen jaar oud, maar Gus Dapperton is alweer toe aan de volgende ronde. En een nieuwe sound.

De boomlange en immer fris gekapte Dapperton (né Brendan Price) uit New York maakte naam als vertolker van licht weemoedige synthi-popsongs met raadselachtige titels als Prune, You Talk Funny en Moodna, Once With Grace. Op Give It To Me Straight gooit hij het over een heel andere boeg en klinkt hij als het liefdeskind van Grace Jones en David Byrne. Het intro duurt al gauw anderhalve minuut en bestaat uit niet meer dan een discobas en dub-drums. Als Gus begint te zingen komen de keyboards en blijkt Give It To Me Straight een ‘dancing with myself’ track met mogelijkheid tot meezingen. Give It To Me Straight leent zich ook uitstekend als soundtrack van een nachtelijke autorit, liefst in een cabriolet. Laat die lange maar schuiven, die komt er wel.

Johnny Marr – The Bright Parade

Wat hij ook doet Johnny Marr zal eeuwig en altijd achtervolgd blijven door zijn verleden als partner van Morrissey in The Smiths. En terecht, want de songs die ze samen maakten zijn niks minder dan classics. 

Maar The Smiths hielden het eind jaren tachtig voor gezien en Marr heeft daarna nog zoveel meer mooie dingen gedaan. Hij was los/vast lid van The Pretenders, The The, Modest Mouse en The Cribs. En met Bernard Sumner (New Order) begon hij Electronic. Ook was hij in de markt als studiomuzikant. In die rol is Marr te horen op platen van Bryan Ferry, Talking Heads, Beck en heel veel anderen.  

Sinds begin deze eeuw opereert hij onder eigen naam. Marr maakt ambachtelijke songs in de stijl van de Britse gitaarschool waarvan hij een van de oprichters is. Anders dan Morrissey is Marr niet uit op adoratie en succes. Wat hij wil is erkenning als gitarist. Wie twijfelt aan ‘s mans unieke talent op de zes snaren hoeft alleen maar naar The Bright Parade te luisteren met zijn geheel eigen gitaarsound en imponerende solo. De nieuwe single is de zoveelste reminder dat Johnny Marr een van de beste Britse gitaristen is. Ever. Met The Smiths, met anderen of solo. 

Highly Suspect – 16

Highly Suspect is een rockband van het soort zoals ze al sinds Woodstock op de aardkloot rondlopen; bas, drums, een paar gitaren en een zanger met een strot om U tegen te zeggen. Tegen de tijdsgeest in gooide de band hoge ogen met ‘classic’ rocksongs als Lydia, My Name Is Human en Little One, nummers die meer dan 40 miljoen keer zijn aangeklikt.

Op dezelfde voet doorgaan zou je zeggen. Daar denkt bandbaas Johnny Stevens dus anders over. In een interview met het Amerikaanse vakblad Billboard zegt hij rockmoe te zijn, klaar met de gitaar. Zijn interesse gaat nu uit naar hip hop en elektronische muziek. Banks en London Grammar vindt hij interessante acts.

Het zal toch niet? Is Highly Suspect van rock los? Ja en nee, nieuwe single 16 is geheel gitaarloos, maar iets anders dan rock kan je het nummer toch moeilijk noemen. Dat komt door de stem van Stevens en zijn bevlogen zang en de vette drums. Sijpelden op oude opnamen blues en soul invloeden door, 16 wordt opgetild door een gospelkoor. De autobiografische song gaat over dat hij ontdekt dat zijn vriendin zwanger is. Maar niet van hem. Drama dus.  16 mag dan snaarloos zijn, op Upperdrugs, de b-kant van de nieuwe single gieren de gitaren nog wel om je oren.

Highly Suspect is dus aan het experimenteren geslagen en dat is alleen maar goed. 16 en Upperdrugs, een lied over angstaanvallen zijn thematisch representatief voor het nieuwe, derde Highly Suspect album. De songs op MCID (My Crew Is Dope) behandelen thema’s als zelfhaat, drugsverslaving, depressie, kritiek op social media. En Trump. Maar ook hoop en liefde. Gastoptredens zijn er van rapper Young Thug, metalband Gojira en het welbekende Nothing But Thieves.

Met MCDI treedt Highly Suspect dus buiten de vertrouwde rockoevers. Het zou de band wel eens heel veel nieuwe fans kunnen gaan opleveren. Releasedatum van MCID is 1 november.

Demob Happy – Autoportrait

Demob Happy maakt poppy hard rock of zo je wilt harde poprock. Dat lijkt makkelijker dan het is, want decibellen en melodie gaan maar moeilijk samen leert de praktijk.

Het was dan ook even oefenen voor de Britten. Het eerste album was veelbelovend maar wisselvallig. Op album twee -met ‘Be Your Man’- was het beest zo goed als getemd. Het eerder dit jaar verschenen ‘Less is More’ en het gloednieuwe Autoportrait laten horen dat het trio zijn zaakjes nu helemaal op orde te heeft. 

Autoportrait is een elastieke popsong met betonnen gitaren en fijn refrein, geschikt voor zowel headbangers als meezingers. Demob Happy wordt wel vergeleken met Royal Blood. De overeenkomst is dat beide bands hard rocken binnen een poppy kader. Maar waar het Royal Blood een beetje stil lijkt te staan is Demob Happy nog volop in ontwikkeling. De band toert momenteel als supportact van Royal Blood. Over een jaar zouden de rollen wel eens omgedraaid kunnen zijn.   

The Growlers – Natural Affair

De Amerikaanse band The Growlers heeft een misleidende naam. To growl betekent grommen. Zanger Brook Nielsen doet veel maar grommen staat niet op zijn repertoire. Wat hij wel doet is lekker laid-back liedjes zingen die geworteld zijn in de Californische surf/garagecultuur.

Natural Affair, het titelnummer van alweer het achtste Growlers album is een vlotte track met een positieve toon en een filosofische tekst over Mother Nature die een bitch zou zijn. Of over een disfunctionele familie, dat kan ook.

In de tien jaar dat The Growlers actief zijn is hun muzikale formule niet echt veranderd. Wel heeft het succes van songs als Dope On A Rope en Going Gets Tough (ook misleidend energieke titels) er voor gezorgd dat de band tegenwoordig kan beschikken over een riant opnamebudget en dat mooie producties als Natural Affair.

CONCERT: 18 februari 2020, TivoliVredenburg, Utrecht.

Terug Naar Tiengemeten Radio

Op 24 en 25 augustus zullen er op Tiengemeten vreemdere vogels te horen en te zien zijn dan de kluut, de koekoek en de zeearend. Dan vindt namelijk voor de vijfde keer het Terug Naar Tiengemeten festival plaats op het tot natuurgebied omgetoverde eilandje in het Haringvliet.

Terug Naar Tiengemeten is geen enorm popfestijn, maar een intiem kindvriendelijk festivalletje voor mensen die behalve van muziek ook van water en natuur houden. En van een lekker hapje en drankje op zijn tijd. “Bootje varen, bandje kijken, biertje drinken”, zo luidt het motto van de eilandbewoners die Terug Naar Tiengemeten organiseren.

De line-up van het festival biedt een brede en mooie mix van veteranen, nieuwkomers en sterke middenmoters. Op TNT zullen o.a. de legendarische bluesband Barrelhouse, ex Trøckener Kecks voorman Rick De Leeuw, spraakmaakster Merol en het bluegrasscircus van Tim Knol hun beste beentje voorzetten. Ook zal er een band te zien zijn uit de Pinguin Talent pool. Welke maakt onze Bazz woensdagavond bekend tussen 8 en 9 in een speciale uitzending over terug Naar Tiengemeten. Voor informatie over tickets, camping, de tijden van de pont etc verwijzen we je graag naar www.terugnaartiengemeten.nl.