Flip van der Enden, auteur op Pinguin Radio

Fat White Family – Feet

Na diverse omzwervingen met bijbands al The Moonlandingz en Men en klussen voor o.a. Sean Lennon en Yoko Ono zijn alle leden van Fat White Family weer terug op het oude nest en klaar voor de derde ronde.

Die wordt ingeluid door de single Feet. Als de rest van het Serf’s Up album, maar half zo sterk is als het gevleugelde Feet dan nog is een plek in de eindejaarslijsten gegarandeerd.

Met zijn gesproken tekst, spannende opbouw en veredelde kitsch elementen als (ingeblikte) discoviolen, monnikenkoor en Ennio Morricone gitaren heeft de nieuwe single de Britse psychopunks wel iets weg van het roemruchte Alabama 3 (bekend van De Soprano’s tune Woke Up This Morning) en de experimenten van David Byrne en Brian Eno. Kitsch en kunst dus.

Vol verwachting kijken we uit naar 19 april, de dag dat Serf’s Up uitkomt.

LIVEDATUM: 31/5 Best Kept Secret Hilvarenbeek.

Blood Red Shoes – Vertigo

Blood Red Shoes is een duo (M/V) dat toch al weer zo’n dikke tien jaar meedraait. Het gros van de acts dat een flinke tijd actief is wordt milder. Laura en Steve dus niet.

Niet dat Vertigo een oorverdovende ontploffing is van drums en gitaren, het van het nieuwe BRS album afkomstige nummer is een sterk staaltje knijprock, een midtempo rocksong met dreinende gitaren, dreunende drums en dreigende vocalen. Een muzikale vertaling van het begrip vertigo zeg maar, de Engelse benaming voor hoogtevrees.

Vertigo is een van 11 tracks, die tezamen album 5 ½ vormen (6 dus, maar er zit een semi-officiële release tussen met liedjes van voor ze bekend werden) Get Tragic geheten. Het gerucht gaat dat dame en heer op elkaar zijn uitgekeken en dit wel eens het allerlaatste album van de bebloede rode schoentjes zou kunnen zijn. Mocht dat zo zijn, dan neemt de band waardig afscheid.

LIVEDATUM: 3/2 Vera, Groningen (uitverkocht) 6/2 Bitterzoet, Amsterdam (uitverkocht).

FIDLAR – By Myself

FIDLAR zoekt de grenzen op van het (surf)punk genre dat de band twee albums lang trouwe dienst heeft bewezen. Na zes jaar wil je ook wel eens iets anders dan drie akkoorden en de longen uit je lijf zingen.

Was het eerste album fun en het tweede opstandig, het nieuwe Fidlar album laat een band horen die niet langer weigert om volwassen te worden. Niet dat de beach bums uit California nu gezapig zijn geworden en lid van de blauwe knoop. De band rockt nog steeds uit de band, maar ondertussen dring het besef door dat lol ook zijn tol eist, zeker als die lol uit een fles of een kabouterenvelopje komt.

Nieuwe single By Myself is een gebroederlijk feestlied met zijn funkgitaartjes en Salsa drums, maar het vrolijke simplisme maskeert een tekst over eenzaamheid en alcoholisme. Fidlar toont een voortschrijdend inzicht wat vrij uniek is in de punkwereld, waar bands doorgaans weigeren om op te groeien. Op naar album 4.

Better Oblivion Community Center – Dylan Thomas

Better Oblivion Community Center, zo hebben de makers van de nieuwe IJsbreker zich aangemeld bij de Buma. Het is de ‘nom du disque’ van een tja wat zullen we zeggen? Superduo toch wel, want de lange, wat wonderlijke naam is de banier waaronder Phoebe Bridgers en Conor Oberst (Bright Eyes) komende tijd samen op pad gaan.

Dat de succesvolle nieuwkomer en de beroemde veteraan de krachten hebben gebundeld komt als een verassing. We wisten niet eens dat ze elkaar kenden, laat staan dat een muzikaal huwelijk zijn aangegaan. Het klikt zo goed tussen de twee dat ze niet alleen een compleet album hebben opgenomen, maar ook samen op tournee gaan, als Better Oblivion Community Center dus.

Normaal wordt de komst van een album, zeker een van notabelen als dit duo geteased via een aantal singles. Het debuut van Better Oblivion Community Center verscheen afgelopen week onaangekondigd, tien songs in één worp.

De nummers op het album klinken spontaan en ongepolijst en soms lekker stevig. De track waarvoor een video is gemaakt -en die het duo al in diverse Amerikaanse tv programma’s heeft gespeeld- heet Dylan Thomas. De naamgever van de song was een invloedrijke dichter die midden de vorige eeuw aan de drank is bezweken. Hij was pas 39. Zijn naam leeft o.a. voort in die van Bob, die Dylan een betere artiestennaam vond dan Zimmerman.

Dylan Thomas gaat niet echt over de dronken dichter, in de cryptische tekst wordt alleen gerefereerd aan zijn liederlijke leven en vroege dood. Hoe dan ook het is zeer goed nieuws dat Phoebe en Connor elkaar gevonden hebben.

LIVEDATUM: 7/5 Paradiso, Amsterdam.

Strand Of Oaks – Weird Ways

Een grotere pechvogel dan Timothy Showalter van Strand Of Oaks zal je niet snel tegenkomen.

Een vorm van jeugdreuma belette hem om professioneel basketballer te worden. Gelukkig had hij ook talent voor muziek. Hij was koud op tournee of zijn vrouw ging er vandoor met een ander. Niet veel later brandde zijn huis tot op de grond toe af. Dat zou allemaal niet onoverkomelijk zijn als zijn band een vlucht zou nemen, maar helaas.

Strand Of Oaks een succesvol project noemen is de waarheid geweld aan doen. Na vijf goed ontvangen, maar slecht verkochte albums overwoog Showlater dan ook zijn gitaar aan de wilgen te hangen en een echte baan te zoeken. Toen ging de telefoon, Carl Broemel aan de lijn, de gitarist van My Morning Jacket. Lang verhaal kort. Op 22 maart verschijnt Eraserland, het zesde album van Timothy Showalter als Strand Of Oaks (herkenbaar) begeleid door My Morning Jacket.

Of het nou aan Showalter’s nieuwe begeleiders ligt of aan het feit dat verwante acts als The War On Drugs en Kurt Vile het pad hebben geëffend, Weird Ways gaat als de spreekwoordelijke speer. Je zou bijna denken dat gerechtigheid bestaat, omdat Showalter best wel eens wat mazzel kan gebruiken, maar vooral omdat Weird Ways van het bescheiden begin tot en met het extatische einde een monster track is. God’s wegen zijn weird, maar in dit geval zeldzaam aangenaam.

LIVEDATUM: 25/5 TivoliVredenburg.

Van Common – How To Disappear

Er is weinig common aan Van Common, de nieuwe band van ex Blue Painter Sebastiaan van Ravenhorst.

How To Disappear is de 4e topsingle op rij van Van Common dat vorig jaar een uiterst succesvolle Popronde heeft gedraaid en onlangs op Noorderslag de kille entreehal van de Oosterpoort binnen de kortste keren op kamertemperatuur bracht.

Van Common lijkt per release pittiger en uitbundiger te worden. De term droompop is nog steeds van toepassing, maar de ritmesectie houdt de vaart er goed in terwijl de gitaren bijten en dit keer bijna net zoveel zendtijd opeisen als de soepel zingende Van Ravenhorst.

De kwaliteit van songs en uitvoering liggen zo hoog dat het een kwestie is van smaak of je Van Common trekt of niet. Er zijn niet veel bands die dit punt al na vier singles hebben bereikt. Zoals gezegd er is weinig common aan Van Common.

LIVEDATA: 20/2 Stukafest, Amsterdam. 12/3 Cinetol, Amsterdam.

Des Rocs – Outta My Mind

Des Rocs is de nom du disque van Danny Rocco uit New York. Met een naam als Rocco heeft hij helemaal geen pseudoniem nodig, maar goed. Des Rocs is in ieder geval een etiket dat de lading dekt.

De ‘one man band’ rockt in de traditie van Bowie, Bolan of 10cc, maar klinkt dankzij een ‘state of the art’ productie eigentijds en eigenwijs. Outta My Mind is de opvolger van de ‘Let The Vultures In’ EP waarvan wij Let It Live/Let It Die plukten. De release van de nieuwe single brengt het totaal op zes songs. Dat Des Rocs toch allesbehalve klinkt als een debutant zal zeker te maken hebben met het feit dat hij als lid van Secret Weapons al de nodige kilometers heeft gemaakt. Als je die band hoort krijg je de indruk dat Rocco een dubbelleven lijdt. Secret Weapons is een hit-orkest dat hij waarschijnlijk aanhoudt om de huur te kunnen betalen en komt in Des Rocs zijn ware aard naar boven. Gelukkig gaat goed met zijn alter ego act. Zoals het er nu naar uitziet kan Rocco binnenkort zijn oude band vaarwel zeggen en lekker zijn eigen gang gaan.

Pip Blom – Daddy Issues

Pip Blom begint zich te ontpoppen als ideale artiest. Niet alleen komt ze op gezette tijden met nieuw werk, elk nieuw nummer is ook weer beter dan de vorige.

Dus kunnen we stellen dat Dady Issues haar sterkste track tot nu toe is. En dat terwijl de lat al flink hoog lag. Pip & co klinken op Daddy Issues helemaal in hun element. De nieuwe single van het combo, die in de verte wel iets wegheeft van Bowie’s Suffragette City heeft vaart, elan en een refrein met weerhaken.

Kwamen we in het begin nog wel eens in de verleiding om Pip‘s inspiratiebronnen op te voeren, inmiddels heeft ze zich volledig losgezongen en klinkt ze vooral als zichzelf. Laat maar komen dat album.

LIVEDATA: 21/2 Rotown, Rotterdam. 22/2 Cactus Club, Brugge. 23/2 Ekko, Utrecht. 28/2 Luxor, Arnhem.

Tape Toy – FOMO

Tape Toy begint het jaar goed met een uitstekende nieuwe single. FOMO staat voor ‘fear of missing out’, de angst om buiten de boot te vallen.

Afgaande op de titel zou FOMO een wat ouder nummer kunnen zijn, want die angst is namelijk volledig ongegrond. Tape Toy is een van de grote succesverhalen van vorig jaar. De band brak eerst door via het live circuit en veroverde daarna de ‘ether’. Voor een rockband is dat is de ideale volgorde, eerst vaste voet aan de grond op de podia en dan de thuisblijvers inpakken.

Het gaat Tape Toy zo voor de wind dat je bijna zou vergeten dat FOMO nog maar hun derde single is. Een gitaarriff die een stadion kan vullen is het begin van een song die door de ‘onschuldige’ zang van frontvrouwe Roos lief lijkt, maar ondertussen rockt als schip op volle zee.

Ga ze zien deze zomer op een festival bij jou in de buurt want A Tape Toy Is A Joy For Everyone.

LIVEDATA: 8/2 Patat Met, De Vorstin Hilversum. 9/2 Grasnapolski, Scheemda. 20/2 Stukafest, Amsterdam. 27/2 Zwoel, Cinetol Amsterdam.

Stationschef #327 Chino Ayala/Indian Askin

Het is waar dat hip hop momenteel de dominante muziekstroming is. Het is absoluut niet waar dat rockmuziek op zijn laatste benen loopt. Wie dat denkt luistert te weinig Pinguin Radio en komt niet genoeg buiten.

Deze week alleen al voegden we drie sterke nieuwe polderrocksong toe aan onze playlist, van Pip Blom, Tape Toy en Van Common. De IJsbreker van afgelopen week was een plaat van De Staat, Phoenix en deze week vieren we de release van het langverwachte tweede album van Indian Askin. En forceer ons de mond niet open over het aanstormende talent dat tijdens ESNS op het Pinguin Podium te zien was. Kortom half Holland rockt!

Indian Askin dus, komt deze week met hun tweede langspeler, Another Round op de proppen. Voor ons is dit heugelijke nieuws een goede aanleiding om de voorman van het kwartet tot Stationschef te benoemen. Chino Ayala voert een band aan die het beste van twee werelden in zich verenigt. Indian Askin is live een belevenis, maar ook in de studio weet de band van wanten, een combinatie die minder vaak voorkomt dan je zou denken.

Veel bands die op de bühne voor beroering zorgen, doen dat zonder al te veel aandacht te schenken aan de vorm van hun songs, volume, zweet en bier zijn vaak al genoeg om om de gemoederen te verhitten. Indian Askin presenteert hun opwinding in slimme songs, model kop staart met een sterke spanningsboog, memorabele hooks en meezingwaardige refreinen. Dat plus teksten die getuigen van een geestelijk leven. De traditie waarin de band opereert is die van de zomp of moerasrock. CCR x BRMC, maar dan op zijn Chino’s.

Onze Bazz had een prettig telefoongesprek met Chino dat je zaterdag (26) kunt horen om 19.00 uur + Chino’s favoriete platen, en in de herhaling op donderdag a.s. om 22.00 uur.

Onderstaande songs hoor je komende week ook overdag regelmatig voorbij komen.

Chino’s 25.

Father John Misty – Mr. Tillman
Silverchair – The Door
Creedence Clearwater Revival – Born on the bayou
The Police – next to you
Soundgarden – Slaves and bulldozers
Rapeman – Trouser minnow
Black Rebel Motorcycle club – 666 conducer
Courtney Barnett – Avant gardner
Drakkar Nowhere – Higher now
Beck – Mixed business
Maple – The feeling
Ty Segall – Despoiler of cadaver
Helvetia – Rybro
Christian Leave – Smaller
Horror – War is hell
MGMT – When you die
The Mighty Beaks – Quitting for a smoke
Ulrika Spacek – Protestant work slump
Cypress Hill – Cock the hammer
Chris Cohen – Green Eyes
Mozes & the Firstborn – Blow Up
Dirty Projectors – That’s a Lifestyle
Weezer – Say it Ain’t So
Japanese Breakfast – Diving Woman
Wand – Blue Cloud