Author: Flip van der Enden

Fidlar – Alcohol

Volgens de geleerden is de eerste alcohol houdende drank zo’n 8 duizend jaar geleden gebrouwen uit honing. Volgens andere geleerden wordt een mensenleven flink bekort door het drinken van alcohol. Het mag dan ook een wonder heten dat de mensheid überhaupt nog bestaat.

Dat heugelijke feit viert het Californische rammelrockkwartet Fidlar uitbundig met de nieuwe single Alcohol. Tenminste, zo zou je de tekst van Alcohol kunnen interpreteren. Een andere lezing is dat de zanger drinkt om te vluchten uit een relatie, die op de klippen loopt. Multiple choice dus.

Als je de tekst even laat voor wat hij is, blijft er een ruig rockend dranklied over met lallende gitaren, een tipsy zanger en een refrein dat zelfs door de grootse alcoholist moeiteloos kan worden meegebruld. Alcohol past in een patroon. Eerder bezong Fidlar de geneugten van Cheap Beer en Cocaine. Waarschijnlijk is Alcohol de voorbode van een nieuw, derde album van Zac, Brandon, Elvis en Max.

 

LIVEDATA: 14/7 Kliko Fest Haarlem. 15/7 Dour Festival, België.

Meg Myers – Numb

Meg is back! Na drie jaar eindelijk weer een levensteken van wat ons betreft een van de beste artiesten van dit decennium. Numb is de gangmaker van Meg‘s aanstaande, tweede album, Take Me To The Disco.

Meg Myers maakt best moeilijke muziek, niet in de zin van ingewikkeld, maar als in moeilijk om naar te luisteren. Oudere singles als Desire en Sorry hakten er in, zijn zo intens en persoonlijk dat je na beluistering de behoefte kreeg om even een ommetje te maken. Maar juist dat, wat veel mensen als ‘uneasy listening’ ervaren, is voor anderen nou net de reden om haar te koesteren. 

Het zal niet verbazen dat Meg Myers geen makkelijke jeugd heeft gehad. Ze is geboren in Nashville, maar brengt de eerste vijf jaar van haar leven door in de bush bush van de Smokey Mountains in Tennessee. Haar ouders zijn Jehova’s, die op een gegeven moment van hun geloof vallen. Ma scheidt van pa, een vrachtwagenchauffeur en trouwt met een striptekenaar. Het gezin verhuist naar Ohio waar haar ouders een schoonmaak bedrijf beginnen. Als Meg 12 is verkassen ze naar Florida. Rond die tijd begint ze haar eerste band samen met haar broer. De naam van de band? Feeling Numb. Meg is nog geen 20 als ze naar L.A. gaat om haar geluk te beproeven in de muziekwereld. Dat is nu iets meer dan tien jaar geleden. Ze werkt in een coffeeshop in Hollywood om in haar onderhoud te voorzien als ze in contact komt met Doctor Rosen Rosen. Samen schrijven ze de songs voor de Daughter In the Choir EP en Sorry, haar debuutalbum. Samen zijn ze ook verantwoordelijk voor het Take me To The Disco album. 

Numb, dat met zijn hard/zacht dynamiek sterk aan The Pixies doet denken is misschien iets minder indringend (of opdringerig) dan de songs op Meg‘s debuutalbum, maar gaat wat tekst betreft verder waar ze is gebleven. Op het eerste gehoor lijkt Numb een liefdesliedje, maar bij nader inzien zijn het existentiële onderwerpen die ze bezingt. Numb gaat over de druk, die van alle kanten op een mens wordt uitgeoefend. Als je het allemaal niet meer trekt, raak je verdoofd. Meg is natuurlijk niet de eerste die dit thema aansnijdt. Het gitaarcitaat uit Smells Like Teen Spirit spreekt wat dat betreft boekdelen.

Misschien is het deze keer anders, maar tot dusver liep het nooit storm als Meg een nieuw nummer uitbracht, maar uiteindelijk weet haar muziek zijn eg naar de fans wel te vinden. En dat zijn er inmiddels heel wat. De releasedatum van Take me To The Disco is 20 juni.

Cherry Glazerr – Juicy Socks

Het is verbazingwekkend hoeveel liedjes er zijn over sokken, in alle soorten en maten. Opvallend is wel dat in Cherry Glazerr‘s Juicy Socks het hele woord socks niet voorkomt, net zo min als juicy. Waar gaat het lied dan wel over? De liefde natuurlijk, om precies te zijn een stuk gelopen relatie. En Donald Trump, laat de band weten in een interview met Consequence Of Sound.

“ I Don’t Want Nobody Hurt, But I Made An Exception With Him”, zingt frontvrouwe Clementine Creevy, die behoorlijk wordt opgejut door drummer Tabor Allen en bassist David O’Brien. Cherry Glazerr is een trio uit L.A. dat de garage is ontgroeid en nu goede sier maakt met hard/zacht rocksongs naar nineties model.

De band, of liever Clementine is nu iets meer dan vijf jaar actief. In die tijd heeft ze de nodige begeleiders versleten, maar David en Tabor lijken goed te bevallen. Na Nurse Ratchet en Told You I’d be With The Guys is Juicy Socks het derde nummer dat we draaien van Cherry Glazerr. Een nieuw/derde album is in de maak.

 

Miles Kane – Loaded

Na een succesvolle tweede ronde met the Last Shadow Puppets is Alex Tuner weer druk met Arctic Monkeys wat Miles Kane de ruimte geeft om zijn solocarrière weer nieuw leven in te blazen. Loaded is verkoren om het pad te effenen voor de release van Miles’ derde solowerkstuk, Coup De Grace.

Loaded is een pittige mid tempo rocksong met half gezongen, half gescandeerde coupletten en een lekker venijnige gitaarlick, dit alles gebracht met de bravoure, die de Britpop eigen is.  Miles schreef het nummer met ene Elisabeth Grant, die we beter kennen onder haar alter ego Lana Del Rey. Producer was John Congelton die o.a. St Vincent, Manchester Orchestra en The War On Drugs op zijn staat van dienst heeft staan.

Miles gaat ook weer toeren wat betekent dat hij voorlopig geen tijd meer heeft voor Dr Pepper’s Jaded Hearts Club Band, zijn Beatles cover band met Matt Bellamy van Muse en Graham Coxon van Blur. Coup de Grace komt uit in juni.

Ben Howard – Towing The Line

Ben Howard is weer actief. Vier jaar na zijn tweede album, I Forget Where We Are heeft de Britse singer-songwriter een aantal nieuwe tracks uitgebracht, bijzondere songs die vrij ongeschikt zijn voor de radio, want gecompliceerd en nogal introvert. Vooral het eerst verschenen, zo’n zeven minuten durende A Boat To An Island On The Wall lijkt gemaakt voor particuliere consumptie met koptelefoon en niet voor airplay. Maar Ben is Ben en zowel een belangrijk als populair artiest, dus willen we graag wereldkundig maken dat hij weer in het land der musicerenden is.

Het eveneens nieuwe Towing the Line is iets minder excentriek en introvert dan A Boat en daarom iets radiovriendelijker. Het is natuurlijk bewonderenswaardig dat Ben Howard kiest voor de kunst. Je moet sterk in je schoenen staan wil je je muze laten winnen van je manager, die waarschijnlijk liever had gezien dat zijn cliënt een makkelijkere weg was ingeslagen. Ben’s nieuwe album, Noonday Dream verschijnt begin juni.

LIVEDATUM: 7/7 ASAF Live, Amsterdam.  6/7 Rock Werchter, België.

 

Club Caroline #46 vanavond om 20:00 uur

Pinguin Radio en indielabel Caroline Benelux slaan de handen in elkaar en lanceren gezamenlijk Club Caroline! Elke dinsdag van 20:00 – 21:00 uur hoor je de nieuwste indietracks en de grootste alternatieve hits van muzieklabel Caroline Benelux.

We nemen je een uur lang mee langs onze nieuwste releases, onze artiesten vertellen zelf over hun muziek en je hoort onze eigen favoriete tracks. Van Tame Impala tot Childish Gambino en van Bear’s Den tot Glass Animals. Je hoort het op Club Caroline.

Major Music, Indiependent Spirit!

Caroline Benelux is een muzieklabel dat zich grotendeels richt op indie en alternatieve muziek. Het jonge enthousiaste Benelux team is onderdeel van Caroline International dat kantoren heeft over de hele wereld. Caroline is een revival van het in 1973 opgerichte Caroline Label, dat oorspronkelijk door Richard Branson werd opgericht om platen uit te brengen binnen zijn eigen muzikale passie: alternatieve prog-rock. Het huidige label richt zich op alles wat goed en credible is in de wereld van de indie muziek: St. Vincent, Bear’s Den, Tame Impala, Childish Gambino, Nick Mulvey, Thurston Moore, The Amazons en Nederlandse bands als Orange Skyline, PAUW, De Staat, Chef’Special & many more.

Elke dinsdagavond tussen 20:00 en 21:00 uur presenteert het team van Caroline een uur van de beste nieuwe muziek uit haar roster op Pinguin Radio.

Playlist Club Caroline #46
Uitzending 1 mei 2018

  1. Parcels – Tieduprightnow
  2. $uicidevoy$ – Either hated or ignored
  3. Diplo feat. Lil Yachty & Santigold – Worry No More
  4. Tamino – Indigo Nights
  5. Ben Khan – 2000 Angels
  6. Gilligan Moss – What happened
  7. Albin Lee Medau – I need your love
  8. Ghost – Rats
  9. Justin Nozoka – Warm under the light
  10. Bedouine – One of these days
  11. Gaz Coombes – Walk The walk
  12. Dizzy – Pretty Thing
  13. Amadou & Mariam – Filaou Bessame (Ceronne remix)
  14. Claire Lafut – Verité
  15. Nick Mulvey – In your hands
  16. Buzzy Lee – Coolhand

 

….

 Een uitgebreidere versie van Club Caroline kun je ook terugvinden op Spotify

Lewsberg – Terrible

De naam, die momenteel rondzoemt in de Nederlandse muziekscene is die van Lewsberg. De band uit Rotterdam oogst alleen maar lovende recensies voor hun optredens en net verschenen debuutalbum. Ook in de mainstream pers. Dat is opvallend, want Lewsberg maakt deel uit de van Nederlandse underground-scene, die doorgaans niet zo veel aandacht krijgt.

Lewsberg mag dat uit Rotterdam koen, behalve de naam (een verbastering van de naam van de Rotterdamse schrijver Robert Loesberg) sijpelt er in hun muziek weinig door van 010. Die is namelijk vervaardigd naar New Yorks model, te weten de rammelende roesrock van bands als Lou Reed’s Velvet Underground, Television en The Feelies. De teksten zijn belangrijk en worden door zanger Arie van Vliet half gezongen, half gedeclameerd. Terrible is Lewsberg ten voeten uit, een losse pols rocksong, die veel langer had mogen duren dan de huidige speeltijd van net drie minuten.  

LIVEDATA: 7 mei Paradiso Noord, Amsterdam. 15 juli Vlakhof Festival, Nijmegen. 1 september Misty Fields, Asten.

Canshaker Pi – No Sack, No Way

Net als je denkt dat je Canshaker Pi wel door hebt, komt de band met een track, die alle (voor)oordelen onderuit haalt. We meenden het Amsterdamse gezelschap te mogen onderbrengen bij de afdeling Hollandse garage, beoefenaars van lifestyle muziek met gelijke delen attitude, transpiratie en elektrische gitaar. Dat beeld moet dus worden bijgesteld.

Op nieuwe single No Sack, No Way gieren de gitaren als vanouds, maar dat is dan ook zo’n beetje de enige overeenkomst met het oudere werk, misschien met uitzondering van Indie Academy. Canshaker Pi lijkt te hebben besloten dat er meer is tussen hemel en aarde dan Iggy Pop en Lou Reed. No Sack, No Way is vernuftig, avontuurlijk, onvoorspelbaar en zwaar overtuigend. Compositie en uitvoering stralen zelfvertrouwen uit wat suggereert dat de jonge honden van weleer zijn uitgegroeid tot een stel raspaarden. Op 1 juni volgt het nieuwe, tweede album van Canshaker Pi, Naughty, Naughty Violence. In mei is de band op tournee in Engeland.

LIVEDATA: 26 mei Klomppop, Overzande. 9 juni RetroPop, Emmen.

#302 Harry Radstake/ Pinguin Blues, Blues Magazine

In mei legt Pinguin Radio weer een ei. Dan gaat namelijk Pinguin Blues van start, 24/7 non-stop blues in al zijn verschijningsvormen.

Net als bij Pinguin On The Rocks, Classics, Ska, Pluche, Aardschok, Grooves en Pop hebben we de regie in handen gegeven van een kenner, Harry Radstake van Blues Magazine -‘Winner Of The European Blues Award Best Publication’-, een gezaghebbend ‘digitaal tijdschrift’ dus.

Blues Magazine bestrijkt overigens een groter gebied dan blues alleen, maar is weer niet zo breed als het lijstje dat Harry inleverde. Als rechtgeaard muziekliefhebber kon hij het niet laten om wat persoonlijke favorieten in zijn blueslijstje te smokkelen. Het is hem vergeven.

Onze Bazz belde met Harry en vroeg hem hoe o.a. hoe hij in de ban van de blues is geraakt.

Uitzending: Bazz op de Buzz met Harry Radstake van Pinguin Blues zaterdag 28/4 van 19.00 tot 21.00 en in herhaling op donderdag 3/5 vanaf 22.00 uur.

Harry’s lijst:

  1. Black Sabbath – Paranoid
  2. Led Zeppelin – Whole Lot O’Love
  3. Led Zeppelin – I Can’t Quit You Babe
  4. Brainbox – Down Man
  5. Cuby + Blizzards – Window Of My eyes
  6. Moody Blues – Nights In White satin
  7. Pink Floyd – Wish You Were Here
  8. Genesis – Firth Of Fifth
  9. Marillion – Easter
  10. Santana – Samba Pati
  11. John Mayalll’s Blues Breakers – Room To Move
  12. Freddie King – Have You Ever Loved A Woman
  13. Jimi Hendrix – All Along The Watchtower
  14. Stevie Ray Vaughan & Double Trouble – Collins Shuffle
  15. Paul Rodgers – Muddy Waters Blues
  16. Peter Green – Love That Burns
  17. Eric Clapton – Old Love
  18. Buddy Guy – The Devil’s Daughter
  19. Gary Moore – The Prophet
  20. Jeff Healy Band – While MY Guitar Gently Weeps
  21. Walter Trout Band – The Outsider
  22. Joe Bonnamassa – You Shook Me
  23. Danny Bryant – Painkiller
  24. The Blues Bones – Voodoo Guitar
  25. Eric Steckel – Through Your Eyes

Teenage Wrist – Stoned, Alone

Teenage Wrist is een nieuw trio met als standplaats Los Angeles, dat de geleerden danig in de war heeft gebracht met hun eerste langspeler. De een noemt ze punk, de ander emo, een derde heeft het over shoegaze. Kortom ieder hoort het zijne in de muziek van Kamtin, Marshall en Anthony en iedereen heeft gelijk.

Waar geen discussie over is, is over de potentie van de band. Teenage Wrist heeft alles heeft om heel groot te groeien. Stoned, Alone is het prijsnummer van het debuutalbum van Teenage Wrist, dat de schone titel Chrome Neon Jesus heeft meegekregen. Stoned, Alone is een net niet ballad met introverte zang en uitbundige gitaren. De man die de tomeloze energie van de jonge honden in goede banen leidde is Carlos De La Garza die eerder wonderen verrichtte voor o.a. Jimmy Eat World en Paramore.