Author: Flip van der Enden

Tinariwen feat. Mark Lanegan and Kurt Vile – Nánnufláy

Bij de liefhebbers is Tinariwen natuurlijk allang bekend. De band uit het bergachtige en door burgeroorlogen geteisterde deel van de Sahara op de grens van Algerije en Mali maakte alweer ruim vijftien jaar geleden de cross-over naar het rockpubliek. Dat deden ze puur op kracht van hun optredens en met een beetje hulp van een Franse filmer, die een documentaire maakte over de muzikanten die anders dan veel generatiegenoten gitaren verkozen boven geweren.

Niet zolang geleden verscheen er het zevende album van het collectief. Voor het eerst deden er Westerse muzikanten mee op een album van Tinariwen en niet zoals je misschien zou verwachten the usual suspects, Sting, Peter Gabriel en Bono, maar rockers van een heel ander kaliber. Zoals Matt Sweeney, Alain Johannes, Mark Lanegan en Kurt Vile. Die laatste twee zijn te horen op het ook als single verschenen Nánnufláy.

Opvallend is dat de Amerikanen zich hebben aangepast en niet andersom. Lanegan zingt een paar coupletten en Kurt Vile speelt gitaar. Nánnufláy is Tinariwen zoals we ze kennen, hypnotisch, exotisch en moody in een stijl die wel desert blues wordt genoemd, niet te verwarren met de desert rock van Johannes en (soms) Lanegan, want een heel andere woestijn.

St Tropez – Down

Met de regelmaat van een klok brengt St Tropez nieuw werk uit. En waar veel bands het lastig vinden om de kwaliteit te bewaken, moet het hoofdstedelijk glampunkkwartet zijn eerste zeperd nog maken.

Ook Down mag er weer wezen. De nieuwe single is een moerassige midtempo rocker van krap tweeënhalve minuut met in de tweede helft een break gevolgd door een stukje koorzang en een solo van een snaarinstrument dat gevaarlijk veel wegheeft van een sitar.

Down is de eerste single van een tweede album dat in mei moet uitkomen. In die zelfde maand opent St Tropez een pop-up studio op Amsterdam Centraal Station waar in principe iedereen welkom is die muziek wil maken, van beginners tot profs. De studio is de manier van de band om aan de buitenwereld te laten zien hoe leuk het wel niet is om met muziek bezig te zijn. Dat de St Tropiërs  zoveel liefde voor muziek hebben, is overigens ook af te horen aan hun output, met niet op de laatste plaats nieuwe single Down.

LIVEDATUM: 21 april Record Store day Afterparty, Sugarfactory, Amsterdam.

Elohim- Panic Attacks feat. Yoshi Flower

Elohim is een geval apart. Verpakt in complexe, maar mierzoete electropopliedjes zingt ze teksten, die getuigen van een getroebleerd geestelijk leven. Songtitels als Xanax, Hallucinating en Panic Attacks spreken wat dat betreft boekdelen. Uitzonderingen daargelaten is de vorm die Elohim haar songs meegeeft voor ons meestal een reden om niet in te haken. Hallucinating was zo’n uitzondering net als het kersverse Panic Attacks.

Panic Attacks is een duet van de singer-songwriter uit L.A. en haar partner Yoshi Flower. Vergeleken met ander werk is Panic Attacks kaal en sober, zodat de tekst – over de angst alleen achter te blijven- centraal komt te staan.

Het is de eerste single van een nieuw, tweede album van de zangeres, die haar echte naam geheim houdt en ook liever niet herkenbaar in beeld komt. Het laat zich raden hoeveel angsten Elohim moet overwinnen om zich publiekelijk zo kwetsbaar op te durven stellen. Maar goed dat ze het doet, want ze natuurlijk is bij lange na niet de enige die het leven soms zwaar valt.

Maple – Open Up Your Soul

Best bijzonder hoeveel mensen Maple weten te vinden, terwijl de band zelden optreedt en hun promotie minimaal is. Het zou kunnen dat het fans van The Mysterons zijn die benieuwd zijn wat gitarist Yordi Sanger nog verder uitspookt, hij zit in beide bands. Maar de exotica a go go van The Mysterons is nogal andere koek dan de poppy grunge van Maple.

Een soort van raadsel dus, maar wat maakt het uit. Belangrijker is dat Maple (voorheen Orange Maplewood) niet onopgemerkt blijft. Het kwartet lijkt niet echt op, maar is wel muzikaal verwant aan St Tropez, Canshaker Pi en andere bands die opwinding veroorzaken met hulp van strakke songs, straffe tempo’s en ruime porties gitaar.

De twee Maple -tracks, die nu online staan, zijn voorbodes van een album dat hopelijk niet al te lang op zich laat wachten. Als de band daar dan een tournee aan vastknoopt dan kunnen ook de wat meer passieve rockfans zich te goed doen aan aanstekelijke liedjes als Open Up Your Soul.

Someone – Chain Reaction

Chain Reaction is het titelnummer van de debuut EP van Someone, de nieuwe band van Tessa Jackson uit Amsterdam. Maakte Tessa onder eigen naam kant en klare popsongs met een hoog lalala gehalte, als Someone zoekt ze het meer in sfeer, ritme en gekkigheid. Zo duikt in Chain Reaction plots een geluid op dat lijkt op een melding zoals je ze in het OV kunt horen, maar wat de omroeper is een mysterie want onverstaanbaar.

Een ander verschil met haar oude werk is de Frans aandoende elektronische productie, die speels is en averechts en grotendeels verantwoordelijk voor genoemde gekte. De optredens van Someone tot nu toe waren sporadisch maar zwaar overtuigend. We hopen dan ook dat Tessa nog lang doorgaat als Someone.

LIVEDATUM: 11 april All Tomorrow’s Parties WOW, Amsterdam.

The Minutes – Got My Love

Zes jaar geleden alweer draaiden we met veel plezier de single Black Keys van The Minutes. Sterker nog ons enthousiasme was zo groot dat we de tweede single van de Ierse band tot IJsbreker uitriepen. En toen werd het stil. Er volgde in 2014 nog wel een live-album, maar dat leek meer uit nazorg dan als verstandige carrièremove.

Dus wie schetst onze verbazing toen er deze week vanuit het niets een nieuw nummer opdook van The Minutes. En nog een behoorlijk goed nummer ook! Got My Love is net als Black Keys een track die met zijn speelse opbouw, schuivende gitaren, aanhoudende aah-koortjes, Harrison-achtige solo’s en Lennon-esque leadzang thuishoort in de categorie powerpop. Een tikkeltje retro, maar dat maakt de pret alleen maar groter.

Got My Love blijkt het startsein van een nieuwe periode van activiteit van The Minutes uit Dublin, die in Ierland beschouwd wordt als een van de beste live acts van het eiland. Een derde album staat in de steigers, een titel en een releasedatum zijn nog echter niet bekend. Vol verwachting klopt ons hart.

The Voidz – AlieNNation

AlieNNation, nieuwe single nummer vijf van The Voidz is misschien wel de beste van het stel. Alle vijf komen ze overigens van het tweede album van de bijband van Julian Cassablancas, Virtue dat op 30 maart zal verschijnen. Was het debuutalbum van The Voidz een interessant allegaartje. Virtue lijkt een vrij pure powerpop-plaat te worden, weliswaar met ruimte voor gekte maar met een strakkere lijn dan het debuut.

AllieNNation is een hypnotiserende, midtempo track met een mechanische beat en mooie meerstemmige zang. Het nummer lijkt uit twee delen te bestaan. Deel één wordt gedomineerd door iets dat klinkt als een fluitsample. In deel twee is de fluit foetsie en zijn het subtiele gitaarpartijen die de instrumentale dienst uitmaken. Het resultaat is een intrigerend nummer dat al bij de eerste luisterbeurt boeit en daarna alleen nog maar aan kracht wint. Het vooralsnog enige optreden van The Voidz in Europa vindt plaats in Portugal tijdens het Super Bock Super Rock festival in Lissabon ergens tussen 19 en 21 juli,

Stone Temple Pilots – Middle Of Nowhere

Je zou Jeff Gutt, de nieuwe zanger van Stone Temple Pilots een dapper man kunnen noemen. Met zijn twee voorgangers Scott Weiland en Chester Bennington is het namelijk niet goed afgelopen. Ook de rest van de band getuigd van moed en vertrouwen. Het is namelijk maar weinig bands gegeven om een succesvolle doorstart te maken met een nieuwe zanger. Bands worden vaak vereenzelvigd met de frontman. In geval van STP is dat een vergissing. Na acht albums en drie zangers is het wel duidelijk dat het de gebroeders DeLeo en hun trouwe metgezel Eric Krezt de gangmakers zijn.  Niet dat de zanger niet belangrijk is, maar tot nu toe blijkt zijn rol ondergeschikt aan die van de instrumentalisten.

Stone Temple Pilots heeft er niet voor gekozen om hun successound een op een te kopiëren. Zoals een fan opmerkt in de Youtube comments lijkt Middle Of Nowhere meer op Velvet Revolver dan op oude Pilots. Jeff Gutt (ex Dry Cell) houdt zich prima staande in een wervelwind van drums en gitaren, zijn stem is wat nasaler dan die van zijn voorgangers maar niet minder overtuigend. Middle of Nowhere is een sterk begin van het nieuwe STP album 8, dat dus beter is dan je misschien had verwacht.

Gang Of Youths – The Heart Is A Muscle

En weer dient zich een band aan uit Australië die wereldwijde faam verdient. Gang of Youths heeft het allemaal; een eigen sound? Check. Sterke songs? Check. Een goede zanger? Dubbel check! Een uitstekende zanger zelfs met een stem die sterk doet denken aan die van Phil Lynott, de voorman van het legendarische Thin Lizzy.  Net als Lynott lijkt David le’aupepe fan van The Boss, maar net als Phil is zijn bewondering een start- en geen eindpunt.

Gang of Youths is geen makkelijk te googelen naam, maar de aanhouder ontdekt dat de band uit Sydney komt en al drie albums op hun naam heeft staan. Er zijn vijf bendeleden. Hun namen maken maken duidelijk dat Australië een typisch immigratieland is. Naast voorman Le’aupepe bestaat  Gang Of Youth uit Joji Malani, Donnie Borzestowski, Jung Kim en Max Dunn. Down under heeft Gangs Of Youths alle denkbare prijzen in de wacht gesleept met hun corpulente rock en nu zijn wij dus aan de beurt. Maak de borst maar nat.

LIVEDATA: 10 juni Best Kept Secret, Hilvarenbeek. 17 juni Pinkpop, Landgraaf.

Courtney Barnett – Need A Little Time

De tweede single van het derde album van Courtney Barnett is een van haar beste songs tot nu toe. Qua stijl ligt Need A Little Time in het verlengde van het soort losse pols mompelrock waarmee de Australische doorbrak. Wat anders is, is dat Courtney dit keer wat meer binnen de lijntjes blijft met haar zang. Ook is Need A Little Time wat poppier dan we van haar gewend zijn.

De nieuwe single  is net niet ballad over, inderdaad de liefde. Of beter over het op afstand houden van amoureuze sentimenten. Er blijkt iemand te zijn, die meer wil dan Courtney bereid is te geven, ‘I Need A Little Time Out’, zingt ze op haar eigen onnavolgbare wijze.

We kennen nu twee tracks van het binnenkort te verschijnen Tell Me How You Really Feel album van de zangeres uit Melbourne. Genoeg om het vermoeden hardop uit te spreken dat Courtney Barnett zichzelf lijkt te gaan overtreffen en een weer paar treden gaat klimmen op de populariteitsladder.

Doe daarom jezelf een plezier en koop tickets voor het voorlopig enige optreden van de singer-songrocker in Nederland, op donderdag 31 mei In TivoliVredenburg. Als je lang wacht, vis je achter het net. En gezien het feit dat haar agenda tot eind oktober vol is, zal het waarschijnlijk niet eerder dan 2019 zijn voordat ze weer onze richting op komt.

LIVEDATUM: 31 mei TivoliVredenburg, Utrecht.