Author: Flip van der Enden

Lo Moon – Real Love

Lo Moon is een van de bands die we tippen voor 2018. Het trio, 2 Amerikanen en de zoon van Dave -Eurythmics-Stewart bracht in 2017 een aantal singles uit in een stijl die sterk doet denken aan de licht symfonische new wave van bands als Talk Talk en Tears For Fears. Nieuwe single Real Love zet de ingeslagen richting voort.

Op een bed van synthesizers vraagt zanger Matt Lowell zich croonend af of zijn nieuwe liefde de ware is. Of niet. De productie is glad te noemen, maar geeft het nummer een glans die past bij de luxe van het probleem. De meer sophisticated afdeling van de 80’s new wave werd wel new romantics genoemd, een label dat prima past bij Lo Moon.

Dat de breekbare sound van Lo Moon ook live en in kleine bezetting overeind blijft, blijkt uit de Tiny Desk Sessie, die de band onlangs deed. Het titelloze debuut van Lo Moon, met daarop ook Pinguin hits, This Is It en Loveless verschijnt op 23 februari.

Jack White – Connected By Love

Jack Is Back! En behoorlijk overtuigend. Connected By Love is een bluesy gospeltrack in een stijl die je zou kunnen omschrijven als gothic-americana. Piano, orgel en synthesizers domineren, maar het is het dameskoortje dat de show steelt. Hun christelijke koorzang contrasteert mooi met de stem van Jack, die nog altijd zingt alsof de hellehonden hem op de hielen zitten.

Volgens de berichten heeft White de songs voor zijn derde solo-album geschreven volgens de methode Jackson. Michael componeerde in zijn hoofd. Hij vertrouwde pas dingen toe aan tape en papier als het nummer min of meer was uitgekristalliseerd, inclusief de arrangementen. Jack zelf noemt het zo ontstane album ‘bizarre’ en zegt enige tijd nodig te hebben om er aan te wennen. Dat klinkt veelbelovend.

Het nieuwe album van de nu 42 jarige Jack White a.k.a. John Gilles verschijnt op 23 maart onder de titel Boarding House Reach.

LIVEDATA: 2/7 ASAF Live Amsterdam. 9/7 Rock Werchter, België.

Editors – Magazine

Magazine, de eerste nieuwe Editors track sinds 2015 is een onverbloemde uithaal naar ‘some corrupt politician or bussinessman’. Drie keer raden wie de Britse band op de korrel heeft. Magazine is de eerste track van Violence, het nieuwe album van de band uit Birmingham. Veel lijkt er niet veranderd, Editors laaft zich nog steeds aan de zelfde bron, Britse 80’s new wave met dit verschil dat in ieder geval op Magazine iets meer electronica te horen is.

Muzikaal lijken er geen grote ontwikkelingen te melden. Dat wil niet zeggen dat de band op safe speelt. De single is niet de enige geëngageerde track op het nieuwe album. Volgens zanger Tom Smith zijn contact, connectiviteit en escapisme belangrijke thema’s van de plaat.

Na drie jaar relatieve rust gaat Editors er weer hard tegen aan. De albumrelease is op 9 maart. Dat is meteen het startschot van een offensief dat de band minimaal twee keer onze kant op brengt. Op 17 juni staat Editors op Pinkpop. Wie de band in minder primitieve omstandigheden wil zien of niet zo lang wil wachten, kan op 17 maart al naar de Ziggodome. Wie geld te veel en tijd genoeg heeft kan de band ook nog gaan zien in het Sportpaleis in Antwerpen op 27 maart.

LIVEDATA: 17/3 Ziggodome, Amsterdam. 27/3 Sportpaleis, Antwerpen. 17/6 Pinkpop, Landgraaf.

The Vaccines – I Can’t Quit

Het eerste levensteken in drie jaar van Britrockers, The Vaccines laat horen dat hun gepatenteerde in gitaren gedrenkte meebrul rock nog lang niet sleets is

I Can’t Quit is de aankeiler van de release van album numero vier van de branieschoppers uit Londen. Combat Sports is de titel van de langspeler, die een terugkeer inluidt naar de alle remmen los rock  van hun debuut.

De plaat komt op 30 maart uit. Begin april begint de band aan een uitgebreide tournee door de U.K. Europese data volgen.

INHEAVEN – Sweet Dreams Baby

INHEAVEN is een Britse gitaarband, die eind vorig jaar z’n debuutalbum uitbracht. Ondanks een laaiende pers en het goedkeuringsstempel van Strokes-frontman Julian Casablancas, die de debuutsingle van INHEAVEN had uitgebracht op zijn Cult Records gebeurde er vervolgens weinig.

Liever dan trekken aan een dood paard is INHEAVEN opnieuw de studio ingedoken om te werken aan nieuw materiaal. Blijkbaar heeft de band geen gebrek aan songs, wat een goed teken is.

Sweet Dreams Baby is dus helemaal nieuw. Hopelijk krijgt de band nu wel aandacht, want hun mix van grunge, Britpop en shoegaze is behoorlijk overtuigend en opwindend.

Nog even wat bio-info. INHEAVEN is een kwartet uit Zuid Londen bestaande uit drie J’s en een C. (James, Joe, Jake en Chloe). De eerste single kwam uit in 2015, het debuutalbum in september vorig jaar. NME noemde de plaat ‘indie’s most dangerously exiting debut-album’. Dat viel dus wel mee. Of tegen. In ieder geval heeft INHEAVEN zich niet laten demotiveren door de tegenvallende aandacht, maar beginnen ze 2018 met waar ze bovengemiddeld goed in zijn het maken van fraai lawaai.

Isaac Gracie – Terrified

We hebben er natuurlijk meer*, maar laten we onze voorspelling beperken tot één act waarvan we denken dat hij in 2018 keihard gaat doorbreken. Onze eigen Sound of 2018 zeg maar, vrij naar de BBC, die jaarlijks een aantal professionals vraagt om in de kristallenbol te kijken. Zij kozen dit jaar voor Sigrid, een zangeresje uit Noorwegen. Wij zetten in op Isaac Gracie, een 22 jarige singer-songwriter uit Londen, die sinds 2015 de ene prachtsong na de andere aflevert. Overigens hoeft Ed Sheeran zich geen zorgen te maken. Isaac is eerder de anti-Ed dan een concurrent. Anders dan bij de sympathieke en niet ongetalenteerde, maar oersaaie Ed Sheeran kleeft er iets mysterieus aan Isaac Gracie, een uitstekende eigenschap voor een artiest, die vreemd genoeg steeds schaarser lijkt te worden. Waar Ed oppervlakkig vermaak biedt, gaat Isaac voor diepgang. Zijn liedjes zijn traag van tempo en melancholiek van toon. Vocaal evenaart hij de emotionele expressie van zijn held Jeff Buckley maar ook diens indrukwekkende bereik.

Opvallend ook is dat Isaac de tijd neemt om te groeien, zowel artistiek als wat betreft carrièreplanning. Hij zit bij een major label, maar laat zich niet gek maken door commerciële druk en prestatiedwang. Zijn eerste singles waren lo-fi slaapkamer producties. Ook nu nog zijn zijn releases eerder onder dan overgeproduceerd. Zijn songs schrijft hij alleen, zonder tussenkomst van Zweedse producers of Australische hit-diva’s. De kans dat Isaac een duet opneemt met Beyoncé of Rihanna is net zo groot als de kans dat Ajax dit jaar kampioen wordt.

Terrified, de opvolger van de Pinguin hit, The Death Of You & I is Isaac Gracie ten voeten uit, poëtisch, integer en uiterst muzikaal.

Optreden doet hij vooralsnog alleen en in kleine zalen. Wat nog steeds de beste leerschool is. Alles wijst er dus op dat Isaac Gracie een verstandige manager heeft. Maar ook die zal op een gegeven moment moeten toegeven aan de druk van buitenaf, het snel groeiende leger Isaac Gracie fans dat snakt naar een debuutalbum en hem graag live ziet spelen.

Isaac was in ons land deze week voor optredens in Amsterdam, Groningen en in Rotterdam, allemaal kleine zalen, allemaal ver van te voren uitverkocht.

De eerst volgende keer dat Isaac Gracie hier komt spelen, zal dat vergezeld gaan van heel wat meer fanfare dan tot nu toe het geval geweest is. Tenminste als onze voorspelling uitkomt.

*Highly Suspect, Black Foxxes.

Bahamas – Bad Boys Need Love Too

Bahamas is het alias van Afie Jurvanen, een Canadese singer-songwriter die -zoals hij zelf zegt- gespecialiseerd is in ‘slow sad songs sung in English’. Het gros van zijn songs zijn te slow en te sad voor onze doeleinden (puur Pinguin Pluche territorium), maar af en toe brengt hij een track uit met voldoende bite om zich staande te houden tussen het uptempo indie-geweld waar wij de voorkeur aan geven.

Bad Boys Need Love Too is zo’n song, die weliswaar vrij slow is, maar eerder ironisch dan sad. Dat plus een gitaarsolo waar landgenoot Neil Young trots op zou zijn, maken het nummer prima geschikt voor roulatie op Pinguin Radio. Bijkomend voordeel is dat we zo aandacht kunnen vestigen op het bestaan van Bahamas, die als het gaat om mooie droevige liefdesliedjes weinig gelijken kent.

Nieuw album, Earthtones uit op 19/1.

LIVEDATUM:  28/3 Paradiso Noord, Amsterdam.

Superorganism – Everybody Wants To Be Famous

Something For Your M.I.N.D. van Superorganism sloeg in als een bommetje. Het zwoele debuut van de intercontinentale online bigband klonk uniek, overtuigend, maar vooral verassend met zijn verslavende hook en lekker lijzige meisjeszang. Die ingrediënten zijn ook present op Everybody Wants To Be Famous minus de verassing. Daarom heeft de nieuwe single van Superorganism een paar draaibeurten nodig voordat hij begint te werken. Maar als het kwartje eenmaal gevallen is, krijg je het zelfde (luxe) probleem als bij de eersteling, je krijgt hem niet meer uit je hoofd.

Superorganism heeft iets naïefs. Het is meer een muzikale vriendenclub dan een band. Het is om heel veel reden namelijk niet erg verstandig om met zoveel mensen in een band te zitten. Buma verdelen met zijn achten is al geen vetpot, toeren met zijn allen kost alleen maar geld. Voorlopig dan, want er is hoop. Nog een paar hits a la M.I.N.D. en ze zijn uit de zorgen. Met Everybody Wants To Be Famous zijn de overlevingskansen aanmerkelijk gestegen.

LIVEDATA: 17-20/1 Eurosonic, Groningen. 20/2 Sugarfactory, Amsterdam.

Franz Ferdinand – Feel The Love

Feel The Love -single twee van het aanstaande Always Ascending album van Franz Ferdinand – draagt duidelijk het stempel van producer Philippe Zdar, de helft van het Franse EDM duo Cassius.  Met zijn prominente synthesizers, niet aflatende beat en vette saxsolo klinkt de song bijna als een remix!

Het is overigens niet de eerste keer dat de Schotse rockers  de hulp inroepen van Franse dansmeesters. Van doorbraak hit Take Me Out bestaat een Daft Punk remix waarmee de band al een sein afgaf dat behalve de rockclub en het festivalveld ook de dansvloer binnen hun natuurlijke habitat valt.

Het vijfde Franz Ferdinand album (de colab met Sparks niet meegerekend) verschijnt over een week of drie. De Europese tour begint een maand later.

LIVEDATA: 3/3 TivoliVredenburg, Utrecht. 4/3 De Oosterpoort, Groningen. 29/6-1/7 Down The Rabit Hole.

The Vaccines – I Can’t Quit

Niet vernieuwend, wel ouderwets lekker. Het eerste levensteken in drie jaar van Britrockers The Vaccines laat horen dat hun gepatenteerde in gitaren gedrenkte meezing-indie nog wel even meekan.

I Can’t Quit is vooruit gestuurd om het publiek warm te maken voor de release van album vier van de rockers uit Londen. Combat Sports gaat het album heten dat volgens aanvoerder Justin Hayward- Young geïnspireerd is door powerpop pioniers Big Star en de 70’s albums van wizzard Todd Rundgren, maar dan gebracht met een typische Britse tongval.

Combat Sports is het eerste Vaccines album zonder Pete Robertson, die de band twee jaar geleden verliet ‘to focus on other things’. Combat Sports komt op 30 maart uit. Begin april begint de band aan een uitgebreide tournee door de U.K. Europese data zijn nog niet bekend.