Author: Flip van der Enden

Calexico – End Of The World With You

Calexico gaat ondertussen ook al weer heel wat jaartjes mee. Zonder ooit maar in de buurt van een hitparade te zijn geweest kan het duo uit Tucson, Arizona terug blikken op 20 succesvolle jaren. Dat succes heeft zich voornamelijk op de bühne afgespeeld. Daar komt hun Amerikaans eclecticisme het best tot zijn recht.

Net als Wilco en My Morning jacket maakte Calexico naam met het oprekken van het begrip Americana door te experimenteren met diverse Zuid-Amerikaanse stijlen, maar ook invloeden uit de punk, country en zelfs jazz duiken op in de rijke songs van het duo. En altijd is er die ‘high and lonesome feeling’ die als een woestijnwind door de muziek waart.

End Of The World With You is Calexico in de rockmodus. Met zijn lange gitaarlijnen heeft de nieuwe single wel iets weg van Bowies Heroes. End Of The World With You is binnenkort terug te vinden op een nieuw Calexico-album, The Thread That Keeps Us.

LIVEDATA 24/03 De Roma, Antwerpen 25/03 Paradiso, Amsterdam

Club Caroline #19 vanavond om 20:00 uur

Pinguin Radio en indielabel Caroline Benelux slaan de handen ineen en lanceren gezamenlijk Club Caroline! Elke dinsdag van 20.00 tot 21.00 uur hoor je de nieuwste indietracks en de grootste alternatieve hits van muzieklabel Caroline Benelux.

We nemen je een uur lang mee langs onze nieuwste releases, onze artiesten vertellen zelf over hun muziek en je hoort onze eigen favoriete tracks. Van Tame Impala tot Childish Gambino en van Bear’s Den tot Glass Animals. Je hoort het op Club Caroline.

Major Music, Indiependent Spirit!

Caroline Benelux is een muzieklabel dat zich grotendeels richt op indie en alternatieve muziek. Het jonge enthousiaste Benelux team is onderdeel van Caroline International dat kantoren heeft over de hele wereld. Caroline is een revival van het in 1973 opgerichte Caroline Label, dat oorspronkelijk door Richard Branson werd opgericht om platen uit te brengen binnen zijn eigen muzikale passie: alternatieve progrock. Het huidige label richt zich op alles wat goed en credible is in de wereld van de indie muziek: St. Vincent, Bear’s Den, Tame Impala, Childish Gambino, Nick Mulvey, Thurston Moore, The Amazons en Nederlandse bands als Orange Skyline, PAUW, De Staat, Chef’Special & many more.

Elke dinsdagavond tussen 20:00 en 21:00 uur presenteert het team van Caroline een uur van de beste nieuwe muziek uit haar roster op Pinguin Radio.

CLUB CAROLINE #17 – UITZENDING 10 oktober 2017

  1. Beck – Up All Night
  2. Wafia – Bodies
  3. Rhye – Summer Days (Roosevelt Remix)
  4. Secondhand Serenade – Lost (Acoustic Version)
  5. Nick Mulvey – Mountain To Move
  6. St. Vincent – Los Ageless
  7. Jelani Blackman – Not You
  8. Manchester Orchestra – The Sunshine
  9. Marilyn Manson – KILL4ME
  10. The Horrors – Something To Remember Me By
  11. Kim Janssen – Rama VI
  12. Wolf Alice – Beautifully Unconventional
  13. Bear’s Den – Red Earth & Pouring Rain
  14. Van Morrison – Transformation
  15. Orange Skyline – Hotel Rooms
  16. DJDS – Why Don’t You Come On (Feat. Khalid & Empress Of)
  17. Albin Lee Meldau – Persistance
  18. Oh Wonder – Heavy
  19. Equal Idiots – Hippie Man
  20. Prophets Of Rage – Radical Eyes

 Een uitgebreidere versie van Club Caroline kun je ook terugvinden op Spotify

Midas – Caroline

Midas is een van de beste nieuwkomers van afgelopen jaar en Caroline is misschien wel zijn allermooiste liedje. Tekst en melodie zijn prachtig, maar wat echt diepe indruk maakt is de uitvoering. Midas zingt als geen ander. Zijn stem heeft de lenigheid van Epke Zonderland en de emotionele lading van Hank Williams Sr.

Precies de juiste snaren weet hij te raken met een melodie die ook nog eens de neiging heeft zich in je onderbewuste te nestelen. En denk niet dat de opname na veel sleutelen tot stand is gekomen, live zingt Midas zijn ballade voor Caroline net zo makkelijk en minstens zo indringend. Het is sowieso een aanrader om Midas eens live te gaan checken, want al is Caroline vooralsnog zijn pièce de résistance, hij heeft nog meer meer mooie noten op zijn zang.

LIVEDATA 28/10 Het Paard, Den Haag 03/11 De Helling, Utrecht 01/12 Melkweg, Amsterdam 07/12 Victorie, Alkmaar 15/12 Merleyn, Nijmegen (alle optredens zijn met Palmsy)

St Vincent – Pills

Met nog twee maanden te gaan is het misschien wat vroeg om St Vincents Masseducation uit te roepen tot plaat van het jaar, maar top 3 wordt hij zeker. Vijf albums heeft de voormalige begeleidster van Sufjan Stevens en ex-lid van Polyphonic Spree er over gedaan om haar draai te vinden, maar nu verkeert ze toch echt in bloedvorm.

Haar muziek kan je misschien nog het best met die van Beck vergelijken, beiden maken songs die zowel complex als toegankelijk zijn, ambachtelijk maar fantasierijk, modern maar met oog voor traditie. Maar waar Beck zelden het achterste van zijn tong laat zien altijd, gaat St Vincent met de billen bloot. Vrij letterlijk als je de albumhoes ziet. Ze speelt met stijlen en stemmingen en worstelt met thema’s als liefde en dood en dat in songs die voor het merendeel zo op de radio kunnen, zoals New York, Los Ageless en nieuwe single Pills.

Geheel onder eigen voorwaarden is St Vincent, of Annie Clarke -zoals ze in het geboorteregister van Tulsa, Oklahoma staat ingeschreven- uitgegroeid van sidekick tot onbetwiste diva.

LIVEDATUM 17/10 Tivoli/Vredenburg, Utrecht 23/10 AB, Brussel

The Magic Gang – Alright

The Magic Gang veroorzaakt in eigen land al behoorlijk wat opwinding met hun cocktail van averechtse liedjes, strakke samenzang en felle gitaarerupties. De opstelling van het kwartet uit New Forest is zo oud als The Beatles, bas, drums en twee gitaren, maar het effect is er niet minder om.

Terwijl de oude garde met smart zit te wachten op nieuw werk van Arctic Monkeys en Franz Ferdinand of hoopt op een reünie van Oasis injecteert The Magic Gang de Britpopscene met een frisse dosis pep. Het leuke is dat de band niet alleen staat, The Magic Gang maakt deel uit van de sterk groeiende lichting jonge rockhonden waartoe ook Wolf Alice, Sundera Karma, YUNGBLUD en steeds meer anderen behoren.

Alright is al een wat ouder liedje, een publieksfavoriet die nu eindelijk de productie heeft gekregen die het verdiend, fris, scherp en avontuurlijk. De tijd dat gitaarmuziek domineerde, ligt achter ons en komt waarschijnlijk nooit meer terug, maar met Alright laat The Magic Gang horen dat de rock-‘n-roll anno nu nog wel degelijk alive & kicking is.

LIVEDATUM: 28/10 Botanique, Brussel 03/11 Melkweg, Amsterdam (support van Wolf Alice)

Courtney Barnett & Kurt Vile – Continental Breakfast

Voor hun tweede gezamenlijke single hebben Kurt & Courtney gekozen voor het rustig voortkabbelende Continental Breakfast, een song die het best tot zijn recht komt zittend aan een kampvuur terwijl de zon langzaam in de zee zinkt. Een schommelstoel op een veranda is ook goed.

Hun half gezongen half gesproken zangstijl maakt duidelijk hoe groot de invloed Lou Reed is op het zogenaamde slacker-genre, een stijl die ooit is geïntroduceerd door Pavement en dankzij eigentijdse beoefenaars als Mac Demarco en Courtney weer behoorlijk populair is geworden. Lange lappen tekst worden rustig gedeclameerd -niet volgens de regels van de zang of vertelkunst- maar wel duidelijk verstaanbaar en -als je door de laconieke toon heen luistert- behoorlijk meeslepend. Continental Breakfast is een van de 9 muzikale conversaties van Courtney & Kurt, die te samen het album Lotta See Lice vormen.

 

DMA’s – Dawning

Als twee honden vechten om een been, gaat de derde er mee heen. Aan dit Oudhollandse spreekwoord moesten we denken bij het horen van de nieuwe single van DMA’s. Net als de voorgangers doet ook Dawning weer sterk aan Oasis denken.

Zo lang de gebroeders Gallagher in de clinch liggen en allebei aardige maar geen geweldige platen maken, gaat DMA’s er met de buit vandoor. Overigens heeft Liam gezegd dat hij DMA’s wel kan waarderen. Dat mag in de krant, want normaliter heeft de jongste Gallagher-broer voor niemand een goed woord over. Dawning is de eerste single van het tweede album van de Australiërs. Aan het vooralsnog titelloze album wordt momenteel de laatste hand gelegd.

Klangstof – Everest

Het zijn spannende tijden voor Klangstof. Lukt het de band het internationale momentum vast te houden of gaan de grenzen weer op slot? Nederlandse dance-acts scoren wereldwijd, Nederlandse pop en rockbands komen meestal niet veel verder dan hun eigen territorium met -als ze mazzel hebben- een buurland erbij. Klangstof brak echter alle wetten en verwachtingen door met hun eerste singles en debuutalbum een internationaal publiek aan zich te binden. Met name in van oudsher onneembare bastions als de VS en de UK vielen Koen & co met de neus in de boter.

Helaas gaan logica en popmuziek gaan zelden samen, dus het is altijd maar afwachten hoe het verder gaat. Aan Everest zal het niet liggen. De nieuwe single van Klangstof sluit goed aan bij de sound, die de band dus wereldberoemd maakte, maar laat ook progressie horen. Everest is een luxe liedje met een relaxed tempo, dat net al de verzorgde zang wel aan midperiode Pink Floyd doet denken. Zelf noemt bandbaas Koen de Wardt de jaren tachtig als inspiratiebron.

Aan een Britse interviewer vertelde Koen onlangs dat hij na een jarenlange aversie ontdekte dat bands als Tears For Fears en Talk Talk toch eigenlijk best wel goed zijn. Het leek hem een zijn muzikale maten leuk om eens iets in die richting te proberen. Dat werd dus Everest. Wat begon als een soort stijloefening ontwikkelde zich tot een sfeervolle down tempo track, die zo goed uitpakte dat hij is bevorderd tot titeltrack van de nieuwe EP. Releasedatum 3 november.

LIVEDATA 16/11 Muziekgieterij, Maastricht 17/11 Paard Van Troje, Den Haag 18/11 Luxor Live, Arnhem 07/12 Vera, Groningen 08/12 013, Tilburg 30/12 Paradiso, Amsterdam 

Django Django – Tic Tac Toe

Dat Django Django zo succesvol is, is eigenlijk best bijzonder. Het Britse kwartet maakt namelijk behoorlijk nerveuze muziek, barokke song met gejaagde tempo’s en cryptische teksten gestoken in een artistiek-jasje van pop en electro. Voor de nieuwkomers; dubbel D klinkt als Talking Heads meets Kraftwerk, maar dan met humor. En van deze tijd.

Fans zullen zich verkneuteren, de rest zal misschien wat meer tijd nodig hebben om de nieuwe single van de Django‘s te waarderen, want doorsnee is hij zeker niet. Hoewel. Toen Django Django zes jaar geleden debuteerde, klonk de band als geen ander. Inmiddels zijn er wel een paar soortgenoten; Everything Everything bijvoorbeeld en Teleman of Metronomy.

Tic Tac Toe, zoals de Engelsen het spelletje boter kaas en eieren (kruisje en nulletje) noemen, doet dienst als voorproefje van het derde Django album dat eind januari 2018 gaat verschijnen onder de titel Marble Skies.

Queens Of The Stone Age – Feet Don’t Fail me Now

Een blik op de administratie leert dat Feet Don’t Fail Me Now single nummer drie is van het zevende album van Queens of The Stone Age. Volgens veel comments op Youtube is Feet Don’t Fail Me Now het beste nummer van Villains. Het is in ieder geval een van de meer avontuurlijke tracks op het album.

Het intro doet denken aan Pink Floyd, terwijl de gitaarrif puur glamrock is, denk aan oude Bowie, T Rex en zelfs wel aan Tigerfeet van Mud. Nu we toch met namen aan het strooien zijn, de oudere popliefhebber kerkent in de titel misschien een album van Little Feat, een band uit de jaren zeventig, die net als Queens uit California kwam en ook behoorlijk hard kon boogie-en.

Toen het nieuwe QUOTSA album net uit was, was er wel kritiek op de keuze van producer, hitman Mark Ronson. Deze meningen mogen nu wel worden herzien, want echte pophits heeft Villians niet opgeleverd, een situatie waarin ook Feet Don’t Fail me Now met zijn lengte van bijna 5 minuten en talloze tempowisseling geen verandering in zal brengen. Dat neemt niet weg dat QUOTSA mede dankzij Ronson en tracks als Feet Don’t Fail Me Now zijn status als kings van de alternatieve rockscene heeft verstevigd.