Author: Flip van der Enden

The Chain Gang Of 1974 is het alias van Katin Mohager, een Amerikaanse muzikant die zich heeft gespecialiseerd in een stijl die indietronic heet, denk Depeche Mode. Mohager heeft een aantal albums uitgebracht op een minieme indielabeltjes, maar inmiddels is hij opgenomen hij in de stal van de gebroeders Warner. Oorzaak en gevolg zijn niet helemaal duidelijk, maar feit is dat The Chain Gang Of 1974 meteen topjaar beleeft met een nummer in GTA en eentje in Fifa 14, dit Miko. Een nieuw album zal niet lang op zich laten wachten.

Je album Holy Fire noemen getuigd van lef of zelfvertrouwen. In geval van Foals waarschijnlijk allebei. Het is doorgaans verstandig om aan anderen over te laten om te beoordelen of jij het heilige vuur hebt, maar Foals heeft gegokt en gewonnen. De band uit Oxford begon ooit als moeilijke rockband met meer tempowisselingen dan een stadsbus. Op album nummer drie is het roer omgegaan. Zonder de boel te simplificeren klinkt Foals anno 2013 toch een stuk toegankelijker met meer emotie en melodie. Het gevolg is dat Yannis en zijn mannen zijn opgeklommen tot de hoogste regionen van de Britse muziekscene. Foals is genomineerd voor een Mercury Award, de hoogste Britse onderscheiding op muziekgebied. Het zou terecht zijn als ze hem krijgen.

Small Black is groot aan het worden. De band uit Brooklyn heeft heel erg beet met hun tweede album Limits Of Desire. De synthetische sound is wat pittiger geworden, de songs wat puntiger en de spanning is flink opgevoerd vergeleken bij hun debuut uit 2010. De term chillwave is dan ook niet meer van toepassing, zeker het eerste deel niet. De mosterd haalt Small Black uit Engeland, bij new romantics als Duran Duran, Human League en Soft Cell. Strikt genomen niks nieuws onder de zon dus, maar Ryan, Josh, Juan en Jeff eren hun helden met zoveel liefde en plezier dat dat zonnetje weer heerlijk straalt.

Drunken garage party punk, dat is wat The Static Jacks opgeven als specialisatie. Hun geboorteplaats is Westfield in New Jersey. Hun staat van dienst omvat een EP en drie albums. Het genoegen van een hit heeft het kwartet nog niet mogen smaken, maar daar zou dus weleens verandering in kunnen komen. Wallflowers is een aanstekelijke indierocker in een ‘merican style, die wel wat weg heeft van nineties bands als Fountains Of Wayne en Soul Asylum. Uitstekend geschikt dus voor feestjes in de garage met de nodig drank.

Local Natives is op tournee ter ondersteuning van hun sterke Hummingbird album. Daarom heeft het viertal uit L.A en omgeving een mooie clip gemaakt bij een van de hoogtepunten van het album, You & I. Local Natives maakt introspectieve indie pop op Amerikaanse schoen geleest. Het is daarom te hopen dat er niet te veel geklets en gefotografeerd wordt als de band op 30 oktoberin Paradiso neerstrijkt.

Fire, de debuutsingle van Bipolar Sunshine alias Adio Marchant uit Manchester vonden(vinden) we zo goed dat we hem meteen tot IJsbreker bombardeerden. De opvolger, Rivers viel wat tegen, te danserig naar onze smaak, maar single # 3 is weer helemaal raak, heeft weer die melancholieke sfeer, sociale betrokkenheid, sterke melodie en onontkoombare opbouw. Genre technisch is Bipolar Sunshine moeilijk te plaatsen. In zijn muziek zitten hip hop, pop, rock en EDM elementen. Zijn accent is typisch Brits, waardoor een vergelijking met The Streets zich opdringt. Verschil is wel dat Adio niet alleen kan kan rappen maar ook kan zingen. Fire vormt samen met Rivers en Love More Worry Less de Aesthetics EP. Een tweede EP is in voorbereiding.

‘Who says a funkband can’t play rock’, zong George Clinton. Daarmee ging hij het vooroordeel te lijf dat zwarte bands gedoemd zijn funk of r & b te spelen en blanke bands altijd rock. Niet dus. Er is een lange traditie van zwarte bands/acts die rocken. De Afro-Amerikanen hebben de rock zelfs uitgevonden, denk aan Chuck Berry en Bo Diddley. En wat te denken van Jimi Hendrix? Sindsdien zijn er altijd zwarte rock bands geweest. Omdat ze vaak in de minderheid waren was er behoefte aan samenscholing. Zo werd in de jaren tachtig de Black Rock Coalition opgericht met bands als Living Color en Fishbone. Nu is er een nieuwe beweging gaande met als episch centrum Brooklyn, die Afro Punk heet. Het gaat niet lang meer duren of we gaan hier ook horen van deze nieuwe golf jonge zwarte muzikanten die niet rappen, niet twerken en zonder autotune zingen. Wat doen ze dan wel? Rocken, gitaarspelen, zingen en overtuigen. Radkey is goede introductie tot de Afro Punk. De band bestaat uit drie broers, Dee, Isaiah en Solomon Radke, die rauwe rock maken die geknipt is voor clubs, maar in de studio ook goed overeind blijft. Een tijdje geleden pikten we Cat & Mouse op van de native New Yorkers, nu is er een opvolger, Romance Dance. Laat je niet misleiden door die titel, dit is serieus rocken geblazen.

Catfish & The Bottlemen gaat groot worden. En wel hierom. De band zit bij het management van Radiohead (en Laura Mvula en Nick Cave) en staat onder contract bij het label van Ben Howard (en Half Moon Run en Deap Valley). The Vaccines zijn fan. Ze hebben geweldige namen voor muzikanten, Van McCann, Billy Bibby, Benji Blakeaway en Bob Hall. Maar vooral, ze maken erg sterke singles, die ook nog eens steeds beter worden. Rango is de derde en de beste, drie minuten superieure gitaarmuziek met New Yorkse gruis en Londense lef.