Author: Flip van der Enden

Waar is José Gonzáles toch gebleven, maker van de wereldhit Heartbeats? Antwoord, hij is weer terug bij af. Eind jaren negentig studeerde Gonzáles biochemie. Met een aantal vrienden had hij een band, meer als hobby dan als roeping. Junip heette het trio. De band werd on hold gezet toen Gonzálesin 2003 plotseling scoorde met zijn akoestische cover van Heartbeats van The Knife. Hit-technisch gezien is Gonzáles een eendagsvlieg, ondanks diverse pogingen heeft hij buiten Zweden nooit meer succes gehad. Wel doken zijn songs -covers vaak- regelmatig op in commercials en zijn naam op werk van anderen. Lang verhaal kort in 2010 maakte Gonzáles een doorstart met Junip. Scandinavië ging plat. Nu is er een nieuw album en richt de band zijn pijlen op de rest van de wereld. Of Gonzáles het verloren terrein terug kan winnen is afwachten, maar met Junip en songs als Walking Lightly maakt hij een reële kans.

Over een paar weken weten we of Anna Calvi een one album wonder is of niet. Het debuut van de Britse maakte grote indruk, thuis met nominaties voor prestigieuze awards, en hier waar de zangeres werd omarmd door liefhebbers van singer-songwriters met een donker randje. Calvi citeert een breed palet aan invloeden en voorbeelden, waaronder Maria Callas, Edith Piaff en Nina Simone. Voeg daar covers van o.a. Leonard Cohen en TV On The Radio aan toe en je weet dat Katy Perry zich geen zorgen hoeft te maken. Anna overigens ook niet. Eliza is een sterke introductie van haar tweede album, dat One Breath gaat heten en op 7 oktober uitkomt.

Ayad Al Adhami was toetsenist bij Passion Pit, maar wilde meer. Dus begon hij zijn eigen band, die hij Team Spirit doopte. Is Passion Pit een gestroomlijnde pretpopband met hitparade ambities, Team Spirit is een wals die op de bühne pas goed op stoom komt. Gelukkig is de band uit Brooklyn in staat hun energie ook in de studio op te wekken, zodat hun debuut EP niet tegenvalt voor hen die ze live hebben gezien en werkt als smaakopwekker voor hen die ze nog niet in levende lijve hebben mogen meemaken. Op de Ep staan ook Teenage Love en MRDR, it’s OK, nummers die al eerder op Pinguinradio te horen waren.

Dat Yuck Rebirth koos als eerste single van hun tweede album is geen toeval, niet alleen is het een sterke track, de titel verwijst ook naar het nieuwe begin dat de band moest maken. Tussen de release twee jaar geleden van hun debuut en de opnamen van Glow And Behold verliet Daniel Blumberg plots de band. Om zich te kunnen concentreren op zijn eigen muziek. En dat terwijl het net zo lekker ging met Yuck. Was Rebirth een teken dat Blumberg niet wordt erg gemist,met Middle Sea geeft de gruisrockband uit Londen aan dat ze misschien wel beter af zijn zonder hun medeoprichter. Glow &and Behold verschijnt op 30 september.

Ex militair, ex dakloze, ex X Factor kandidaat (hij is er zelf mee gestopt), ex straatmuzikant en toekomstige soulheld. Willis Earl Beal is een bijzonder mens. Hij begon als zelfstandig muziekmaker met het achterlaten van zelf gebrande cd’s op publieke plekken in zijn verblijfplaats Albuquerque. Door zijn actie belandde hij op de cover van een tijdschrift en zo is de bal gaan rollen. Zijn eerste ‘echte’ album had een beperkt bereik, want nogal rauw. Ook de opvolger is verre van glad, maar als je Nobody Knows hoort begrijp je wel waarom XL, het label van Adele, Radiohead en The xx zich over de 29 jarige zanger/componist heeft ontfermd. Coming Trough, een duet van Beal met Cat Power is een sterke introductie van een man waarover het laatste woord nog niet gesproken is.

Misschien wel het mooiste nummer van het Babel album is nu uit op single. Virtueel dan, want echte singles bestaan er nauwelijks nog. Een single anno 2013 betekent dat er een clip bij is gemaakt. In geval van Hopeless Wanderer is dat een hele bijzondere, want de band neemt zichzelf aardig op de hak. Het zijn niet de echte Mumford en zonen die je ziet, maar als hen verklede acteurs/komieken. De video eindigt met het kapotslaan van de instrumenten, vrij naar The Who en Hendrix zeg maar.

Misschien wel het mooiste nummer van het Babel album is nu uit op single. Virtueel dan, want echte singles bestaan er nauwelijks nog. Een single anno 2013 betekent dat er een clip bij is gemaakt. In geval van Hopeless Wanderer is dat een hele bijzondere, want de band neemt zichzelf aardig op de hak. Het zijn niet de echte Mumford en zonen die je ziet, maar als hen verklede acteurs/komieken. De video eindigt met het kapotslaan van de instrumenten, vrij naar The Who en Hendrix zeg maar.

Eerder dit jaar stelde het Londense F.U.R.S. zich voor met Striptease, een sterke single met sporen van Motown, surfpop en andere sounds from the sixties. Just Kids is meer van het zelfde, letterlijk een nog beter nummer, zowel wat compositie als uitvoering betreft. F.U.R.S., genoemd naar het boek Venus In Furs van Leopold von Sacher-Masoch (1. 2. 3.) is een trio bestaande uit Olly Bets en de broer en zus Liam en Elle Wade. Liam is de componist. De groep heeft slechts drie nummers online staan. Maar ze zullen er vast meer hebben, want ze spelen ook live. Helaas nog niet bij ons in de buurt.

1.de naamgever van het masochisme.
2.een verre voorvader van Marrianne Faithful.
3.The Velvet Underground heeft een song met de boektitel.