Author: Flip van der Enden

Een beetje hip hop track is tegenwoordig het resultaat van intensief samenwerken, van mixen en matchen, van vriendendiensten en groepssessies. Zo ook School High dat geschreven en geproduceerd is door Pro Era met een hele waslijst homies. Met zijn alle hebben ze een lekkere luie track gemaakt over hun schooltijd, ‘you went to high school, I went to school high’, luidt het refrein. Dat klinkt flink, maar is natuurlijk een beetje dom. Dat is dan ook de moraal van het verhaal (hopen we).

De officiële nieuwe single van Deerhunter, Sailing is prima en prachtig, maar zo down dat we hem eigenlijk niet durven te draaien zonder een nummer bekend te waar je met je verhaal terecht kan. Dus zijn we zelf maar het Monomania album ingedoken op zoek naar een track die past bij de zender en het jaargetijde. Dat is dus Back In The Middle geworden. Wie de band van Bradford Cox uit Atlanta, Georgia een beetje kent, weet dat Back In The Middle geen gewoon liedje is en dat is maar goed ook want gewone plaatjes zij er zat

Tijdje terug al spotten we Boys van Beach Day, wilden het gaan draaien maar konden de song nergens vinden. Dat kwam niet omdat hij niet uit was, dat was hij wel, maar omdat alle zoekopdrachten geen Beach Day maar Beach Boys opleverden. Uiteindelijk toch gevonden dus, zodat we de zomer van 2013 een waardige soundtrack kunnen geven. Beach Day is een trio uit Florida, twee Beach Girls en een Beach Boy op drums. Hun klik was een diepe liefde voor early sixties sounds: Shangri-Las, Phil Spector, Dick Dale en ja hoor, vroege Beach Boys, muziek dus voor zand, zon en zoenen op de achterbank (en niet toevallig ook de roots van The Ramones). Boys is een van elf zomerkoninkjes die tezamen het debuutalbum vormen van Beach Day.

Groeibriljantjes, dat is wat Unknown Mortal Orchestra maakt. Op het eerste gehoor zijn het prettige liedjes die voldoen aan de regels der popsong zoals die halverwege de vorige eeuw zijn opgesteld. Maar na meerdere luisterbeurten ontvouwen zich lagen en verdiepingen, die de song van Ruban Nielson tot ware meesterwerkjes maakt. Nielson en zijn secondanten, drummer Riley Geare en bassist Jake Portrait komen uit Nieuw Zeeland, maar zijn om carrièretechnische reden naar de V.S. verhuisd. Daar werden ze warm ontvangen door het Jajaguwar label (Bon Iver/ Foxygen/ Besnard Lakes/Dino Jr) dat nu twee albums van het trio heeft uitgebracht. Van de tweede, treffend II gedoopt komt From The Sun. Op het album staan ook So Good At Being In Trouble en een van de kansmakers op de titel song van het jaar, Swim And Sleep (Like A Shark).

Er bereikten ons berichten dat Cayucas live nog wel wat werk behoeft, dat neemt niet weg dat de band op plaat helemaal af is. Begonnen we eind vorig jaar met het draaien van Cayucos en pikten we begin dit jaar High School Lover op, we gaan de zomer in met East Coast Girl. Alle songs staan op Bigfoot, het debuut van de West Coast band die op 7 september live revanche komt nemen in Rotown, Rotterdam.

Ondanks morele en praktische steun van Madonna is Gogol Bordello nog steeds niet wereldberoemd. Maar wat niet is, kan nog komen, want deze muzikale versie van de Verenigde Naties met leden uit de Oekraïne, VS, Ecuador, China, Schotland, Rusland, Duitsland en Ethiopië is nog geen tien jaar actief en al is de belangstelling voor gipsypunk wat geluwd, voor grensoverschrijdende feesten en partijen pop is altijd ruimte. Malandrino is een gratis af te halen voorloper van een nieuw Gogol Bordello album, Pura Vida Conspiracy. En waar is het feestje? Op 23 juni in de Rotterdamse Schouwburg!

Kwisje: wat is de overeenkomst tussen Jack Black, Alex Turner en Elton John? Ze hebben allemaal met Queens of Stone Age gespeeld! Sir Elton doet mee op het nieuwe album van Josh Homme & co. Dat album is volgens fans en pers een van de betere titels uit de QUOTSA catalogus en dat wil wel wat zeggen. Josh heeft niet de veiligste weg gekozen, maar een gevarieerd en op momenten gewaagde plaat gemaakt, waarvan (bijna) alle nummers zo op de radio kunnen. We zullen dus regelmatig een trackje pukken van Like Clockwork, te beginnen met I Appear Missing.

Gratis te downloaden via een link op Youtube, zolang de voorraad strekt! Doe dat, want Tomorrow is Yesterday is, zoals collega Kanning zou zeggen, dikke prima! Field Mouse is een jonge band uit Brooklyn, NY met als blikvanger en earcatcher de bevallige Rachel Browne. Field Mouse maakt melancholieke, breed uitgesmeerde gitaarpop met galmende akkoorden, hemelse koortje en een bijna fluisterende leadzang van voornoemde Rachel. Inderdaad het woord is shoegaze, maar met smaak, visie en liefde gemaakt.

Kodaline is in Nederland voor het eerst gesignaleerd op Pinguinradio. All I Want is een ex-IJsbreker en nog steeds een mooi nummer. Latere releases vonden we wat afglijden richting overdaad, maar Love Like This kunnen we er wel weer bij hebben. Nadat de collega’s van 3FM ons voorbeeld volgden en de jonge Ieren megahitstatus verleenden, ging het snel met de band. Binnenkort staan ze op Pinkpop en later in het jaar op de Lowlands. We waren even bang dat het zitconcerten zouden worden voor verdrietige meisje een verlaten vriendjes, maar dank zij Love Like This weten we nu dat er ook gedanst gaat worden.