Author: Flip van der Enden

Swim Deep is wat de Engelsen noemen een buzzband, een band waar nogal druk over wordt gedaan. Maar terecht! Het kwartet uit Manchester heeft nog maar twee singles uit, maar die zijn allebei meer dan memorabel. Honey was een sterk openingssalvo, The Sea een waardige opvolger. Het is moeilijk de muziek van Swim Deep te omschrijven en dat pleit voor ze. Het is een gitaarband, maar een van het subtiele soort. In de verte hoor je sporen van Stone Roses en van The Jesus & Mary Chain, maar dan met een zanger die zijn noten makkelijk haalt ook in de hogere regionen. Afijn luister zelf maar, of ga kijken eind juni als de band neerstrijkt in de Beekse Bergen voor Best Kept Secret.

Psychedelisch, folkloristisch, heidens, hemels, troostend en verontrustend. Stealing Sheep is het allemaal. Ze komen uit Liverpool, of beter daar zijn ze gezeteld. Ze komen diep uit de provincie, heten Rebecca, Emily en Lucy en spelen respectievelijk keyboards, gitaar en drums. Zingen doen ze alle drie. Stealing Sheep wordt wel in een adem genoemd met Alt-J en Django Django. Niet omdat ze daar op lijken maar omdat ze ook vreemde, maar toegankelijke muziek maken. Shut Eye is representatief voor de kunst van de dames. Als je het een mooi nummer vind, ligt er dus een sterk album op je te wachten.

Frank Turner, de tot kampvuurpunk bekeerde metalhead heeft een nieuwe single die er wederom vraagt om luidkeels te worden meegezongen. Frank zingt in een vet Brits accent, dat verhult dat hij van zeer goed komaf is. Hij heeft op Eton College gezeten, was een jaargenoot van Prince William. Als het aan zijn ouders had gelegen, was Frank bankier geworden. Hij heeft dus voor de andere 99% gekozen. Recovery komt van Turner album nummer 5, Tape Deck Heart dat op 22 april uitkomt.

Off with their heads is een uitspraak van de Queen Of Hearts in Alice In Wonderland. En de titel van het laatste album van Kaiser Chiefs. En de naam van een punkband uit Minneapolis. Nou ja band, duo eigenlijk. Ryan Young en Robbie Swartwood zijn elkaar al ruim tien jaar trouw, de overige bandleden rouleren, komen uit een pool van zo’n vijftien muzikanten. Dat houdt de band fris, is de verklaring van Young. Dat klopt. Het derde album van Off With Their Heads, Home staat vol explosieve punksongs met teksten, die dieper gaan dan gebruikelijk. Zo gaat Nightlife niet over het nachtleven, maar over slapeloosheid. Het mes van OWTH snijdt echter aan twee kanten, ook als je niet naar de tekst luistert blijft er een prima track over die heel goed tot zijn recht komt in het… inderdaad daar.

The Black Angels, genoemd naar The Black Angel Death Song van The Velvet Underground vertegenwoordigen de dark side van de neo-psychedelica, maar dat zal niemand verbazen met zo’n naam. In april verschijnt het vierde album van de Texanen, die vaak in één adem genoemd worden met duistere krachten als The Warlocks en Black Mountain. Don’t Play With Guns is de leadtrack van het vierde Black Angels album, Indigo Meadow en komt het best tot z’n recht na zonsondergang of in een geblindeerde ruimte.

Mudhoney viert dit jaar hun 25 jarige bestaan. De grondleggers van de grunge doen dat met de release van een negende album, Vanishing Point, hun eerste in vijf jaar. Veel veranderd is er niet, dat had ook niemand verwacht. De heren, want dat zijn het inmiddels rocken, misschien iets minder heftig dan in 1988, maar met evenveel overtuiging. De rol van Mudhoney in de pophistorie kan moeilijk worden overschat. De band is ontstaan uit de resten van Green River, heeft directe links met The Melvins en Pearl Jam, was lange tijd de belangrijkste band van het Sub Pop label en was van zeer grote invloed op alle bands uit Seattle, die na hen kwamen dus ook N…..Mudhoney treedt ook weer op, op 22 mei kan je de levende legendes aanschouwen in de Melkweg.

We Are All Too Young For Rock ‘n Roll Suicide is de nieuwe single van Elementary Penguins, een band die wij om diverse redenen een warm hart toedragen. Het is de opvolger van Everybody Knows My Name, dat ook door 3FM werd opgepikt en zelfs door het Britse muziekblad NME werd goedgekeurd. Dat laatste is niet geheel verwonderlijk, want het Amsterdamse trio wordt aangevoerd door een Engelsman, Dale Whatey.

Het kan selectieve waarneming zijn. Wij houden wel van een garagerockertje of twee en daarom vallen ze ons al snel op. Maar er kan ook sprake zijn van een trend. Daar begint wel op te lijken. Op dit moment staan er op de pinguinplaylists bands als The Allah-Las, The Babies, Parquet Courts en Temples: allemaal bands die de sound nabootsen van Amerikaanse sixties bands, die Engelse bands nadoen, die zich lieten inspiteren door Amerikaanse rock ‘n roll, soul en blues artiesten. Gooi een vleugje psychedelica in de garage en de oogst wordt nog groter. Dit alles om aan te gevn dat ook Striptease van F.U.R.S. klinkt alsof het recentelijk herontdekt is door een muzikaal archeoloog, die de vinylverzameling van een voormalige hippie uit Oregon heeft gevonden tijdens een garagesale. F.U.R.S. zijn Liam, Elle en Olly uit Londen. Dat is meteen alles wat we van ze weten, of het moest zijn dat ze nog geen 1000 likes hebben op Facebook en dat wij daar dus 1 van zijn.