Death Valley Girls (USA) op 22 februari in Patronaat

Bonnie Bloomberg, The Kid, Pickle en Larry Schemel zijn weer terug, en harder dan ooit tevoren. Ik heb het natuurlijk over Death Valley Girls. Dit iconische viertal uit Los Angeles weet met hun zogenaamde ‘California doom boogie’ de concertzalen ruimschoots te vullen.

Ze zingen over spoken, aliens, demonen, maar feitelijk maken ze gewoon keiharde rock’n roll. Hun derde album ‘Darkness Rains’ kwam recent uit waarop ze de samenwerking zijn aangegaan met bassiste Alana Amram (The Rough Gems), drummer Laura Harris (EX HEX) en bands als The Make Up, The Shivas en Moaning.

Support komt deze avond van ons eigen Lilith.
Drie eigenzinnige meiden met een gezonde dosis punkattitude en een rugzak vol muziekachtergronden. Een band die geïnspireerd wordt door de riot-grrrlmovement uit de jaren 90, maar niet bang is voor een goede popformule. De nummers zijn dan ook én catchy, én hard én melodieus. Zelf beschrijven zij hun stijl als de liefdesbaby uit de lesbische relatie tussen Brody Dalle en Taylor Swift.

LIVEDATA
21 februari
Vera, Groningen
22 februari Patronaat, Haarlem
23 februari
4AD, Diksmuide (BE)

Screamin’ Rebel Angels – Heel Grinder (Hey-Lo Records)

Screamin’ Rebel AngelsNondeju!! Dat is het enige dat ik nog kan uitbrengen nadat ik compleet ondersteboven ben geragt door de Screamin’ Rebel Angels uit Brooklyn, New York.

Ik had het na het bekijken van de albumhoes van hun nieuwe, vijfde, album kunnen weten. De roodharige schoonheid Laura Palmer zit me dan gelijk al heel brutaal aan te kijken, gekleed in zwart leer. En brutaal is ze en vooral wild en rauw!
Dat is aan haar zang zeer zeker te horen want ze gromt, grauwt en schreeuwt er flink op los en blijft daarnaast ook nog onverstoorbaar haar (staande) bas pijnigen. Laura wordt bijgestaan door gitarist Brian Hack, die de ene harde en swingende gitaarsolo op ons los laat en drummer Josh Bailey, die stoïcijns door blijft rammen.

De band ragt er meteen rauw tegenaan in een cover van Little Richard’s Oh! My Soul. De rauwe, brutale strot van Laura valt hier gelijk op naast de vele korte schurende gitaarsoli die Brian uit zijn gitaar knalt. Deze band is even rauw en wild als The Cramps. Garage rock & roll dus! Ze gaan gewoon verder met het al even rauw klinkende Baby Gets Down, dat qua wildheid en rauwheid doet denken aan zowel “Long Tall Sally” als “I’m Down” van The Beatles. Onbehouwen, en daardoor erg lekkere garage rhythm & blues waarin Laura het weer uitschreeuwt.

En het tempo wordt gewoon nog even wat opgeschroefd in de stomende garagerocker Heel Grinder. Laura sneert, gromt en brult terwijl ze haar bas vol gas blijft pijnigen. Gitarist Brian is hier in een Link Wray topvorm. Je gelooft het nooit maar het tempo gaat nog meer omhoog in Hands Off. Het is dat ik het weet maar deze cover van het Jay McShann nummer is bijna onherkenbaar in dit stomende nummer waarin Laura zich de blaren op haar vingers “slapt” en Brian de ene na de andere vurige rockabilly gitaarsolo op ons afvuurt.

Daarna wordt het gas ietsjes losgelaten voor een luchtige boppende mix van country en rockabilly in I Believe met de twanggitaar van Brian in de hoofdrol. Ook Brassy Brown is een luchtig swingend rockabilly nummer waarin ook het (zeer) oude Beatles geluid terug te horen is.
En dan gaan we aan een soulballad en wel een cover van het Bobby Marchan nummer Something On Your Mind. Hierin bewijzen Laura en haar mannen dat zij ook zeer gevoelig, en dus soulvol, kunnen klinken. Het gaspedaal gaat weer helemaal naar beneden voor de gemeen pompende garage boogie Sweet Petunia waarin Laura haar Farfisa orgeltje tevoorschijn heeft gehaald en het vocaal eens flink op een galmen zet. Een zeer wilde boogie!
Gevolgd door de warme, bluesy mamboWhereYou At met hard priemend gitaarwerk. In Snake klinkt de band als een opgevoerde versie van The Stray Cats, vermengd met de rauwheid van The Cramps. Ook Iris klinkt behoorlijk rauw. Een pompend en dreigend rockabilly nummer met een X-achtige punky attitude. In de vet fuzzende, funky, garagerocker The Devil Whispered To Meprobeert Laura al schreeuwend de duivel bij haar weg te houden.

Dan is het alweer tijd voor de afsluiter van het album, Racing Death. Een hoekig beukende garagerocker, die door de zang van Laura aan de oude Blondie doet denken.
Hou je van wild, rauw en swingend, dan kan je gewoon niet om The Screamin’ Rebel Angels heen. Kopen dat album!!!! Tekst BluesMagazine.nl | Peter Marinus

Motel Mozaïque 2019 met nieuwe muzieknamen & performances

Yussef Dayes, Connie Constance, Sylvie Kreusch, Skinny Pelembe, KARYYN, WArd/waRD – Ann Van den Broe, 155 en meer nieuwe aanwinsten

Het Motel Mozaïque Festival breidt vandaag het programma uit met tien nieuwe muzieknamen en vier performances: Yussef Dayes, Connie Constance, Sylvie Kreusch, Skinny Pelembe, KARYYN, Say Sue Me, J.S. Ondara, Josephine Foster, The Homesick, Donna Blue, WArd/waRD – Ann Van den Broek, Katja Heitmann, Marc Vanrunxt & Jan Martens en 155 met Anne-Fay.

Eerder maakte Motel Mozaïque al bekend dat onder meer Panda Bear, Apparat (live), Melanie De Biasio, Grandbrothers & Ensemble, Fontaines D.C., Black Midi, Altin Gün, Helado Negro, Kokoroko, Lubomyr Melnyk, Nilüfer Yanya, Rimon en Tourist optreden tijdens MOMO Festival dat op 18, 19 en 20 april 2019 plaatsvindt in de Rotterdamse binnenstad. Tickets voor het festival zijn verkrijgbaar via motelmozaique.nl.

De komende tijd maakt MOMO Festival nog meer muziekacts, performers, kunstenaars, ontdekkingsroutes en speciale projecten bekend.

UITGELICHT

MUZIEK

Maak je een lijst van de sleutelfiguren uit de bruisende Londense jazzscene, dan mag Yussef Dayes absoluut niet ontbreken. Samen met toetsenist Kamaal Williams maakte de Londense drummer Black Focus, een van de meest bejubelde en toonaangevende jazzplaten van 2016. Zoals de beste Britse jazzmuzikanten van dit moment haalt Dayes zijn inspiratie uit de smeltkroes aan genres die Londen te bieden heeft: van drum ‘n bass en hiphop tot afrobeat.

Als kind voelde Connie Constance zich vaak een outsider: opgroeiend in een stadje ten noorden van Londen was ze de enige in haar omgeving met Nigeriaans-Britse wortels. Die worsteling met haar identiteit sijpelt nu door in haar bijzondere geluid. Bijvoorbeeld op de eerste single van haar aankomende debuutalbum, een cover van English Rose van The Jam. Haar mix van R&B, soul en onmiskenbaar Britse indie viel in de smaak bij de pers: onder andere PAPER, The FADER en i-D tipten haar als aanstormend talent.

Zowel op het podium als in de studio leverde Sylvie Kreusch een grote bijdrage aan Warhaus. Daarnaast was ze de frontvrouw van de inmiddels opgedoekte indiepopband Soldier’s Heart. Nu slaat Kreusch solo haar eigen weg in. Haar sensuele synthpop is gespekt met zinderende Afrikaanse ritmes, waarmee ze volgens Studio Brussel alvast goed op weg is om “een grande dame van de Belpop te worden”.

Gilles Peterson’s oor voor muzikaal talent is ongeëvenaard, en daar is Skinny Pelembe het zoveelste bewijs van. De in Johannesburg geboren en in het Britse Doncaster getogen muzikant zat in de tweede lichting van Petersons Future Bubblers, een talentontwikkelingstraject waar hij de kans kreeg om zijn unieke soulvolle geluid naar een hoger niveau te tillen. Met succes: zijn laatste EP Sleep More, Make More Friendsgooide hoge ogen bij tal van muziekblogs.

PERFORMANCE

Tijdens MOMO Festival 2019 zie je de nieuwste performancetalenten van Nederlandse bodem zien in combinatie met gevestigde namen. Makers die de grenzen opzoeken met bijvoorbeeld doorlopende performances, cross-overs en pop-up shows die over gaan in een party.

Op donderdag 18 april vindt de Nederlandse première plaats van In Zooming In on Loss van WArd/waRD en Ann Van den Broek. In deze tweede voorstelling uit de driedelige Memory Loss Collection zoomen zij in op de details van geheugenverlies. We zien zowel de interne strijd, als de gevolgen van het verlies voor de directe omgeving.

Hoe ziet de wereld eruit als je alle ellende terug plaatst in de doos van Pandora? In Pandora’s DropBox schetst choreografe Katja Heitmann hiervan een beeld en presenteert zij de perfecte mens in een zorgeloze wereld. Vier dansers hebben de missie het evenwicht te ten alle tijde te behouden.

Elk lichaam heeft iets te vertellen. Jan Martens focust zich in de danssolo lostmovements (i.s.m. Marc Vanrunxt) op dit verhaal door zich ongegeneerd over te geven aan de muziek.

Breakdancecollectief 155 speelde het dak eraf op Lowlands en Sziget. Voor de voorstelling LIJF beklimmen de mannen het podium samen met Anne-Fay van tropical bass act Cookachoo. Verwacht breakdance en live-muziek, maar ook voguing, video-art en aanstekelijke beats uit de nineties.

OVER MOMO FESTIVAL

MOMO Festival is een ode aan de verwondering en de stad Rotterdam. Begin het festival met een chille electro-R&B-sound, eindig hem ver na middernacht op een jungle garagefeest. Laat je gidsen door de inspirerende Maasstad. Slaap in het Art Motel. Doe mee met performance art. Zie een adembenemende dansvoorstelling. En muziek. Een shitload aan nieuwe muziek.

Muziek. Performance.
Kunst. Tours.
Sleep-in. Straat.

Drie dagen pakken we je telkens weer in met ontmoetingen. Gemakkelijk en soms ietwat ongemakkelijk. We steken je in een nieuwe jas die je meteen lekker vindt zitten. Je favoriete nieuwe muziek, kunst om aan te vergapen, uitdagende performance, straatbeelden. En we dagen je uit jezelf te leren kennen door de jas die je niet past. De schoonheid van de tegenpool, het onbekende.

Motel Mozaique Festival 2019
18, 19 & 20 april
Met o.a. Panda Bear, Melanie De Biasio, Grandbrothers & Ensemble, Altin Gün, Apparat Live, Helado Negro, Kokoroko, Lubomyr Melnyk, Nilüfer Yanya, Rimon, Tourist

Diverse locaties in de binnenstad van Rotterdam
Tickets voor 1, 2 of 3 dagen zijn nu verkrijgbaar
Meer informatie op motelmozaique.nl

Douwe Bob o.a. naar Volt, Metropool, Grenswerk en Paaspop

Rusten is niks voor deze wandelende collectie tegenstellingen. Daarvoor is Douwe Bob teveel lefgozer, cocktailshaker, womanizer, bohemien, romanticus, melancholicus, feestbeest, dichter, rock-’n-roller, charmeur, nachtbraker, pokeraar, stijlicoon, stadsjongen en natuurmens… en dat allemaal verenigd in een persoon.

Op zijn vijfentwintigste is hij al een household name in de Nederlandse popcultuur. Songfestival, Beste Singer-songwriter, tweemaal Pinkpop, need we say more? Met een nieuwe single “Shine” en album “The Shape I’m In” op zak en alle mooie songs van zijn voorgaande albums in zijn hoofd beloven dit unieke shows te worden.

LIVEDATA
20.02.19 Oss – Groene Engel SOLD OUT
21.02.19 Breda – Mezz SOLD OUT
22.02.19 Amersfoort – Fluor SOLD OUT
23.02.19 Sittard – Volt
01.03.19 Hengelo – Metropool
02.03.19 Alkmaar – Victorie SOLD OUT
07.03.19 Arnhem – Luxor Live SOLD OUT
08.03.19 Leeuwarden – Neushoorn SOLD OUT
09.03.19 Amsterdam – Paradiso SOLD OUT
15.03.19 Venlo – Grenswerk
16.03.19 Zwolle – Hedon SOLD OUT
22.03.19 Dordrecht – Bibelot TICKETS
14.02.19 Aartswoud – Kerk SOLD OUT
14.02.19 Aartswoud – Kerk (extra concert)
16.02.19 Emmeloord – ’t Voorhuy
20.04.19 Schijndel – Paaspop
25.05.19 Utrecht – Central Park

Gemma Ray – Psychogeology (Bronzerat)

Gemma RayDe Britse singer-songwriter Gemma Ray maakt al tien jaar platen en heeft inmiddels een respectabel stapeltje op haar naam staan.

Het zijn platen die in Nederland niet heel veel aandacht hebben getrokken en dat is jammer. Gemma Ray maakt immers al een aantal platen lang mooie donkere popmuziek met een hang naar het verleden. Dat doet de Britse muzikante ook weer op haar nieuwe plaat Psychogeology.

De nieuwe songs van Gemma Ray citeren hier en daar uit de girlpop van Phil Spector en sluiten hiernaast aan bij de pop-noir. Het knappe van Gemma Ray is dat ze donkere klanken vol invloeden uit het verleden combineert met honingzoete popliedjes die de zon laten schijnen.

Op Psychogeology sleept ze er nog wat meer invloeden bij dan we van haar gewend zijn en doen ook spaghettiwesterns en psychedelica hun intrede. Het levert muziek op die je noot voor noot wilt ontdekken, maar het is ook muziek die je heerlijk laat dromen over de mooie zomerdagen die komen gaan. Tekst Mania | Erwin Zijleman

LIVEDATUM 18 februari TivoliVredenburg, Utrecht

Mañana Mañana 2019: nieuwe namen o.a. Yawning Man en Darlyn

Mañana Mañana heeft een nieuw motto: Ver weg van de grijze massa. Voor de programmering geldt dat zeker. Rock, pop, comedy, singer-songwriters, indie, blues… Tijdens Mañana Mañana kan de bezoeker uitbundig dansen maar ook aandachtig luisteren.

Bij zeven podia draait het om bijzonder theater, workshops en nieuwe, verrassende muziek van (inter)nationale artiesten en ‘upcoming’ bands. Het festival speelt zich af rond een sprookjesachtig kasteel in de betoverend mooie natuur van Vorden. Hier geen grijze Vinex-wijken, files en hokjesgeest maar levendige natuur, kleurrijke aankleding en vrijheid voor bezoekers. De ideale setting om de inhoud van het hersenpannetje, de grijze massa, tijdelijk vrijaf te geven.

Mañana Mañana

Nieuwe namen

Yawning Man (VS) – Desert rock
Darlyn – Rootspop
Men of Mega – Chiptune DJ’s
Surf Aid-Kit – Surf
Emiel van der Logt – Comedy
Will Knox (GB) – Singer-songwriter
Martijn Aslander – Hoe bouw je een hunebed?
Boogie Monster – Rock
Detonics – Swing blues
Sedaa – Mongoolse keelzang
The Fiscus – Indie/Pop
Ramon Bruin – 3D-kunstenaar
Eli Goffa (BE) – Singer-songwriter

Vrijheid en vertrouwen: een zelftap en touwen met paaltjes als ‘hek’
Dankzij de locatie, Kasteel Vorden & Landgoed Vorden, onderscheidt Mañana Mañana zich van andere festivals die Nederland rijk is. Door het kleinschalige en toegankelijke karakter, de originele horecaconcepten en de vrijheid voor bezoekers is Mañana Mañana een nog onontdekte en eigengereide toevoeging aan het festivallandschap. De vrijheid en het vertrouwen in bezoekers wordt bestempeld door onder andere de zelftap. Hier kunnen mensen hun eigen biertje tappen in ruil voor een muntje in de melkbus. Ook bijzonder: de geringe hoeveelheid hekken. Er staan er wel wat, maar een stuk minder dan bij andere festivals. Touwen met paaltjes geven aan waar het festivalterrein stopt en de rest van de wereld begint.

Al eerder maakten wij de volgende namen bekend:

Uit de USA & Canada:
Juiceboxxx (VS) – Groovy punk-rap
The Sheepdogs (CA) – Alternatieve rootsrockers
Liu Fang (CA) – Virtuoze pipaspeelster (pipa is een Chinees snaarinstrument)
The Yawpers (VS) – Alternative rock
The Pack AD (CA) – Een duo op gitaar en drums, rauw en krachtig
Low Cut Connie (VS) – Rock ’n roll zoals het bedoeld is

Uit België:
Los Callejeros (BE) – Dwingende balkan / gipsy
Barto (BE) – De comic fool, komisch en kleurrijk met een waanzinnige show vol onmogelijke opdrachten
Boogie Beasts (BE) – Gruizige blues
Josephine (BE) – Singer-songwriter zwevend tussen pop en soul

En verder:

Fata Boom – Extravagant trio met trippy electro hiphop
Les Robots – Buitenaardse surfrock
Laundry Men – Disco-wasserette met 80’s electronic beats
Kira & Anders – Acrobatische fratsen met veel humor en bombarie
Say Yes Dog (LUX) – Verleidelijke elektronische indie-pop
OSU! – Kleddernatte uitspatting van surf rock’n roll
Stephanie Struijk – Singer-songwriter met persoonlijke verhaaltjes in liedjes
Lotte Walda – Een nieuw talent, singer-songwriter en straatartiest in hart en nieren
Arjan Erkel – Voorstelling voormalig gijzelaar ‘vrijheid van denken en doen’
Treetop Flyers (UK) – Folky americana
Snow Coats – Warme indie-folk
Town of Saints – Indierock gekoppeld aan traditionele folk
Tape Toy – Amsterdamse grungepop-sensatie
Annette Scholten en Nanke Flach – met fascinerend instrument; de Lame Sonorede (zingende zaag)
Eva Schuurman – Dichter des Achterhoeks
Kitchenette – Hagelnieuwe gitaarpopband
Micah & Julia – Singer-songwriters (de winnaars van de Kunstbende) met intieme muziek
Money & the Man – Hollandse Garage Blues-duo
Nona – Soulpop met een fantastische livesound
Conjunto Papa Upa – Groovy latin
Stenzel en Kivits – Het komische muzikale duo
The Mobile Freak Show – Satirisch circus
Tricklebolt – Vette bluesrock muziek met Hammondorgel
Janna Lagerström – Singer-songwriter met Nederlandstalige poëziepop

Mañana Mañana vindt plaats van 13 tot en met 16 juni 2019 en iedereen die de magie aandurft is van harte welkom! Kaarten zijn te koop via de site: www.mananamanana.eu

The Artisanals op 20 februari gratis in het Café Burgerweeshuis

The Artisanals’ frontman Johnny Delaware groeide op in een klein stadje in South Dakota, omringd door maisvelden en zandweggetjes. Niemand had gedacht dat deze plek een inspiratiebron zou zijn voor wat zou komen.

Johnny verhuisde naar Charleston, waar hij de overige bandleden ontmoette. Binnen een jaar kwam de eerste EP al uit. Het debuutalbum is onlangs uitgekomen en wordt geprezen om zijn diversiteit.

Naast de normale instrumenten komen ook French horn, trombone, een gong en een sitar voobij. Het gaat vanavond een energieke, ouderwets goede rock ’n roll show worden zoals je dat kent vanuit de jaren 60 en 70.

LIVEDATUM 20 februari Café Burgerweeshuis, Deventer

Indian Askin o.a. naar Paard, Bitterzoet en Metropool

Indian AskinEen kleine twee jaar geleden gooide deze band uit Amsterdam hoge ogen met hun debuutalbum ‘Sea Of Ethanol’ dat op nummer 8 in de Nederlandse album charts geschoten werd én een Edison scoorde voor Beste Nieuwkomer. Nu, twee jaar later, is Indian Askin terug met een nieuwe CD Another Round en dat nieuwe materiaal is precies wat je ervan hoop; het swingt, het deint en je wil niet dat de nummers een einde hebben.

De nu-punk nummers hebben een heerlijk psychedelisch tintje en doen denken aan bands als ‘Iguana Death Cult’ en ‘Bombay’. Het is de ‘Feel Good Music’ van deze tijd waarbij je in je hoofd weer in het voorjaarszonnetje door de straten van je favoriete stad loopt. Inmiddels heeft Indian Askin al meerdere succesvolle clubtours op hun naam staan, stonden ze in het voorprogramma van bands als Maximo Park, Foals, De Staat en Kensington en speelde meer dan 50 festival shows o.a. Eurosonic, Best Kept Secret, Paaspop, Zwarte Cross en in een overvolle tent op LowLands. Ook buiten de landsgrenzen hebben ze hun eerste stappen al gezet met shows in Duitsland, de UK, Tsjechië, Litouwen, Frankrijk & België maar op 21 februari 2019 staan ze in Den Haag en daar wil jij bij zijn!

Support: MILLENNIALS
Een gitaarband die zorgeloze, niks-aan-de-hand popliedjes schrijft uit de losse pols. Nonchalant, maar vol aanstekelijke pophooks en overlopend van leven en energie. Invloeden worden gehaald uit de Amerikaanse underground en de Britse school van de afgelopen zestig jaar.

LIVEDATA
21 februari Paard, Den Haag
22 februari Rotown, Rotterdam
23 februari Oefenbunker, Landgraaf
01 maart Ekko, Utrecht
09 maart Merlijn, Nijmegen
14 maart Bitterzoet, Amsterdam
15 maart Effenaar, Eindhoven
16 maart Metropool, Hengelo

Methyl Ethel – Triage (4AD / Beggars)

Methyl EthelIndiemuziek uit Australië. Vaak een gouden combinatie. Denk recentelijk aan Ball Park Music. En aan gerenommeerde namen als Tame Impala, Empire Of The Sun, Vance Joy en Flume. Methyl Ethel timmert wat dat betreft ook aardig aan de weg.

Flarden van nummers op het debuut Oh Inhuman Spectacle uit 2016 doen denken aan indiegoden als Animal Collective, MGMT en Deerhunter. Zo’n track als Twilight Driving bijvoorbeeld. Heerlijk.

Everything Is Forgotten is een jaar later de moeilijke, doch knappe tweede. L’Heure des Sorcières, No. 28 en – vooral – Ubu stuwen de plaat omhoog. Frontman Jake Webb, een man inderdaad, schroeft het niveau op Traige verder op.

Opener Ruiner legt de lat hoog. Een rijk en vol geluid. Synths. Pure pop. Scream Whole heeft erna een Metronomy-achtig basloopje. Real Tight is, net over de helft, ongrijpbaar. De intense leadzang. De zweverige instrumentatie. No Fighting sluit de boel op intense wijze af. Fan van vaandeldragers als Tame Impala en MGMT? Intekenen maar! Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA
28 mei Botanique, Brussel (BE)
29 mei Paradiso, Amsterdam

Canadese band The Velveteins op 17 februari in Paradiso

Het Canadese The Velveteins slaat een brug tussen de psychedelische rock van de jaren ’60 en de indierock-explosie van het nieuwe millennium.

Geïnspireerd door het leven in een camper op de stranden van Australië, keerde frontman Spencer Morphy terug naar Canada en richtte de band op met mede-songwriter Addison Hiller in 2014.

Het duo schreef in twee weken vijf nummers en schraapte genoeg geld samen om naar Nashville te vliegen en hun eerste EP op te nemen met producer Lincoln Parish van Cage The Elephant.

Hierop kwam de voorliefde voor klassiekers als The Beatles en The Kinks in combinatie met een rauwer garagerockgeluid duidelijk naar voren. In 2017 verscheen het eerste volledige album ‘Slow Wave’, dus dit is nog maar het begin.

LIVEDATUM 17 februari Paradiso, Amsterdam