Pieter Visscher, auteur op Pinguin Radio

Nieuw album Joan As Police Woman donkerder en doordachter

“Deze plaat is donkerder en doordachter”, zegt Joan Wasser over haar nieuwe Joan As Police Woman-album, Damned Devotion (release 9 februari 2018). “De titel is overduidelijk dramatisch, maar het is een onderwerp waar ik mijn hele leven al mee in de knoop zit: hoe leef je een toegewijd leven zonder geobsedeerd te raken of gek te worden?”

Ze staat alom bekend als een opwindende liveperformer met eerlijke teksten Damned Devotion is volgens Wasser de ruwste tot nu toe. Bij deze plaat worden de composities teruggebracht naar de kern. “Ik ben altijd op zoek naar nieuwe manieren om wildere, vrijere songs te creëren”, vertelt ze.
Over de song What Was It Like, voegt ze toe: “Het is duidelijk dat ik geen album kan maken zonder het onderwerp de dood. Mijn beide vaders zijn overleden sinds mijn laatste plaat. What Was It Like gaat over de vader waar ik bij opgegroeid ben, over het feit dat ik hem dankbaar ben voor zijn kalme voelbare aanwezigheid, maar ook al waren we close, ik nooit echt zou weten wie hij was. Ik had vier ouders (Wasser was als kind geadopteerd) en nu zijn er daar drie van overleden. De vragen die ik had willen stellen, maar nooit heb gesteld zullen altijd in mijn hoofd blijven.”

Luwten – Luwten

Luwten – Luwten (Double For Me Recordings)

Eindelijk is daar Luwten, het langverwachte solodebuut van Tessa Douwstra (Orlando, Wooden Saints) De single Go Honey gooide enige tijd geleden al hoge ogen, maar een album bleef maar uit. En dat terwijl het toch al enige tijd af was! Althans, dat vermoeden wij, want live bracht Luwten de nummers die erop staan al volop ten gehore. Bijvoorbeeld als voorprogramma van Eefje de Visser – waarmee de muziek, maar ook Douwstra’s stem wel gelijkenis mee heeft, zij het dat de nummers van Luwten niet Nederlandstalig zijn. Excuseer ons daarom voor ons Engels, want the devil was in the details. En Douwstra en producer Frank Wienk (BINKBEATS) bogen zich tot op het laatst over de kleinste details om de plaat áf te maken. Het resultaat is er naar!

Luwten doet haar naam direct eer aan op openingsnummer Difference, want de schoonheid van dit nummer lijkt nog wel meer te liggen in de stilte tussen de noten dan in de noten zelf. Het nummer begint zacht, zwelt langzaam aan om weer even in te binden voordat naar een ingehouden climax wordt toegewerkt. Via Go Honey belanden we bij Element Of Surprise, dat ook al zo mooi is opgebouwd en dat broeierig en toch lichtvoetig klinkt. Het gaat vrijwel naadloos over in Pinball, dat minder luchtig, wat donkerder klinkt met een bijna new-ageachtige toets. Dat tegen een fijne beat aan schuurt, zonder echt dansbaar te worden.

Ondertussen is wel duidelijk dat Luwten speelt met subtiliteit, waaruit blijkt dat klein ook groots kan zijn. Hoewel veelvuldig ingetogen, pakt ze toch dikwijls fors uit. Zo kabbelt het jazzy No Ifs bijna plechtig voort, terwijl de luisteraar op Indifferencemet krachtige instrumentale uithalen bij de les wordt gehouden. Het wonderschone Double For Me roept blijde herinneringen op aan de rustige nummers van Everything But The Girl, waarna onvermoeibaar een sprong wordt gemaakt naar het meest uptempo nummer van Luwten, In Over My Head, dat verder wordt getypeerd door een lange in- en outro en staccato zang. Via laatste single We Talk, naderen we het einde van een dijk van een debuutalbum. Dat zoveel aandacht is besteed aan details is echt toe te juichen. Het is dan ook een aanrader om het album met een goede koptelefoon op te beluisteren. De luisteraar zal dan niet anders kunnen dan bekennen dat de diverse subtiele laagjes nauwgezet op elkaar aansluiten, wat ten laatsten male wordt bewezen op slotnummer Fits Like A Glove.

Luwten levert met Luwten een evenwichtige popplaat af, die eigenzinnige folkliedjes prachtig weet te verpakken in een elektronisch jasje, waarbij zowel klank als stilte volop de ruimte krijgen. Tekst Muzine | Theo Stepper

LIVEDATA 03/11 NEST, Gent 04/11 Instore Plato, Apeldoorn 04/11 Instore Plato, Deventer 11/11 Instore Plato, Zwolle 21/12 Merleyn, Nijmegen 22/12
Paradiso, Amsterdam 23/12 Rotown, Rotterdam

The Stiff viert 40 jaar Never Mind The Bollocks in Jaarbeurs Utrecht

Het is 40 jaar na het uitkomen van het klassieke, invloedrijke debuutalbum Never Mind the Bollocks, Here’s the Sex Pistols van Sex Pistols en dat wordt gevierd met twee optredens van The Stiff, zaterdag en zondag, 11 en 12 november, vanaf 15 uur tijdens de Mega Platen en CD Beurs in de Jaarbeurs in Utrecht.

The Stiff speelt het legendarische Sex Pistols-album Never Mind The Bollocks in zijn geheel. Veertig jaar geleden was de westerse maatschappij onderhevig aan flagrante sociale verruwing. In voetbalstadions werd niet langer met vlaggetjes en sjaaltjes gezwaaid, maar met paraplu’s en knuppels. De legendarische discofilm Saturday Night Fever scoorde niet omdat John Travolta zo goed kon dansen, maar vooral vanwege het grove taalgebruik. Volgens de media waren het echter de Sex Pistols die de kroon spanden, omdat zij in een talkshow de presentator welgeteld vier of vijf scheldwoorden hadden toegevoegd. Sid Vicious zat nog niet eens in de band…

Een beter eerbetoon aan de verruwing van het wereldbeeld en het aanstormende fin-de-siècle-gevoel is nauwelijks voorstelbaar. Daarom viert The Stiff dit jaar het veertigjarig jubileum van Never Mind The Bollocks met een integrale opvoering, aangevuld met prachtige b-kantjes van de eerste singles van Sex Pistols en tracks uit de film Who Killed Bambi.

The Stiff is een punk/new wave tributeband en reproduceert overtuigend de sound, energie en attitude uit de hoogtijdagen van de punk en het begin van de new wave: de jaren 1976-1982. The Stiff speelt de classics van legendarische bands van het eerste uur, zoals Ramones, Sex Pistols, The Stranglers, Blondie, The Clash, The Buzzcocks, The Damned en The Jam.

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Classics!

Tyler Bryant & The Shakedown – Heartland

Nashville-rockers Tyler Bryant & The Shakedown hebben met Heartland het eerste nummer prijsgegeven van hun aankomende album, dat 3 november verschijnt. Niet voor niets is Heartland Breekijzer aankomende week!

Want het is een heerlijke rocksong, met zwaar vervormde gitaarriffs in de hoofdrol. Tyler Bryant levert met de song commentaar op de situatie in de wereld vandaag de dag.

Hij zingt “There’s a slow beat in the heartland, going down in the quicksand, stack ‘em up and watch the cards fall, if it happens to one, then it happens to all.”

Bryant legt het graag even uit: “That’s my way of saying everybody needs to stop taking sides. It’s a mess out there. When one person falls, the rest of us do, too. I’m commenting on what’s going on in the world.”

De Amerikanen komen zeer binnenkort naar Nederland en België voor concerten.

Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin On The Rocks!

LIVEDATA 18/11 Helldorado, Eindhoven 28/11 Tivoli De Helling, Utrecht 01/12 De Zwerver, Middelkerke

Indierockers The Wooden Sky naar Breda en Amsterdam

The Wooden Sky werd in thuisland Canada bekend met intelligente indiepop/rocknummers met folk- en country-invloeden. De mannen maken al meer dan tien jaar muziek en toeren nu met een steviger geluid over de aardbol.

Het laatste album Swimming In Strange Waters, dat dit jaar is verschenen, heeft een paar psychedelische trekjes, maar is nog steeds hartstikke herkenbaar als een typische The Wooden Sky-plaat: catchy, folky en lekker veel gitaren.

De Canadezen komen naar Breda en Amsterdam voor concerten.

LIVEDATA 03/02 Mezz, Breda 09/02 Melkweg, Amsterdam

Django Django naar Nederland en België met Marble Skies

Django Django veroverde de muziekwereld in no time met een bijzonder prettige mix van gitaarpop, folk en elektronica. De titelloze debuutplaat (2012) van het psychedelische popkwartet uit Londen werd bedolven onder lovende kritieken en stond aan kop in de diverse jaarlijstjes.

“Eindelijk weer eens een echt origineel klinkende band”, schreef de Volkskrant bijvoorbeeld en het dagblad had gelijk.

Knap dat opvolger Born Under Saturn de hooggespannen verwachtingen meer dan waar maakte. Marble Skies, dat eind januari verschijnt, belooft ook weer veel goeds, getuige de heerlijke, ongelooflijk catchy eerste single van die plaat, Tic Tac Toe, die al zeer geregeld voorbij komt op Pinguin Radio. Smullen!

LIVEDATA 05/03 Ancienne Belgique, Brussel 06/03 Doornroosje, Nijmegen 07/03 Melkweg, Amsterdam

Nada Surf viert 15-jarig bestaan succesalbum Let Go in Melkweg

De Amerikaanse formatie Nada Surf viert de vijftienjarige verjaardag van succesalbum Let Go. Onder meer in de Melkweg. Let Go is een plaat met een dozijn vrijwel perfecte popsongs vol met een soort vreugdevolle wanhoop. De plaat wordt tijdens een aankomende tournee in z’n geheel vertolkt tijdens deze extra lange An Evening With Nada Surf-set.

Sinds de alternatieve rockact in 1996 doorbrak met de wereldhit Popular heeft ze een opmerkelijke groei doorgemaakt. De punkpop uit hun begintijd werd gaandeweg verruild voor melodieuze powerpop. Ze zijn prachtige, ingenieuze gitaarpopliedjes gaan schrijven en hebben over de jaren heen een steady fanbase opgebouwd.

LIVEDATA 01/02 Melkweg, Amsterdam 02/02 Het Depot, Leuven

Pinkpop onderzoekt mogelijkheden dancepodium aankomende editie

Na een bezoek aan Lollapalooza Berlin ontstond bij Pinkpop-goeroe Jan Smeets het idee om op de aankomende editie van Pinkpop een dancepodium te creëren. Overdekt welteverstaan, omdat de lichtshow van de dames en heren dj’s dan beter uit de verf komt.

Dance is de laatste jaren altijd wel aanwezig geweest in Landgraaf, maar lijkt nu ook echt serieus te worden genomen op het pop- en rockfestival, dat vier weken na Pinksteren, op vrijdag 15, zaterdag 16 en zondag 17 juni plaatsvindt op het festivalterrein Megaland in Landgraaf. De kaartverkoop van de 49ste editie van Pinkpop start zaterdag 24 februari via www.ticketmaster.nl en de bekende Ticketmaster-verkoopadressen.

Reeds bekendgemaakte namen voor Pinkpop 2018 zijn Bruno Mars en absolute headliner Foo Fighters. Het volledige programma van Pinkpop wordt 21 februari uit de doeken gedaan in Paradiso.

LIVEDATA 15-16-17/06 Megaland, Landgraaf

Lost Horizons – Ojalá

Lost Horizons – Ojalá (Bella Union)

Lost Horizons is de band van multi-instrumentalist Simon Raymonde, oud-bassist van de Cocteau Twins. De afgelopen twintig jaar is hij vooral bezig geweest met zijn succesvolle Bella Union-label. Het begon toch weer te kriebelen en zo begon hij met goede vriend Richie Thomas (Dif Juz) dit project.

In 2015 verscheen met Record Store Day al de single Life Inside A Paradox. De nummers zijn geschreven met prachtige melodieën op de piano en van daaruit verder opgebouwd naar een harmonieus geheel. Ojalá is dromerig, ongedwongen en rustgevend: perfect voor deze tijd van het jaar. Absoluut hoogtepunt is het nummer She Led Me Away, een minimalistische folktrack met veel ambientinvloeden en de melancholieke zang van Tim Smith (Midlake) die je meteen kippenvel bezorgt. Naast Tim Smith barst Ojalá van de gastzangers. Velen uit de Bella Union stal, maar ook veel persoonlijke favorieten van Raymonde brengen zo voor ruim een uur betoverende muziek. Tekst Mania | Tim Jansen

LIVEDATA 12/11 Le Guess Who, Utrecht 14/11 Autumn Falls – Botanique, Saint-Josse-Ten-Noode

De Kift met nieuw studioalbum onder meer naar Patronaat en Paard

Het nieuwe studioalbum van De Kift getiteld Bal verschijnt 30 november. Bal is het elfde studioalbum van de Zaanse band. De eerste single van Bal is inmiddels verschenen: Paradijs.

Op Bal staan 12 poëtische nummers waar de melancholie vanaf druipt, maar wat wordt afgewisseld met intimiteit, vreugde en euforie. Op Bal komt weer een rijk arsenaal aan instrumenten voorbij: naast gitaren, drums, trompetten en trombones, is het palet uitgebreid met strijkers, percussie, saxofoon en nog veel meer. In de teksten van voorman Ferry Heijne is het werk van Nederlandse, Duitse, Russische en Franse auteurs gebruikt. Bal is om te lachen en te huilen, te stampen en te dansen.

De Kift behoeft weinig uitleg. De band die in 1988 werd opgericht viert komend jaar haar 30-jarig bestaan en in die drie decennia maakten ze 11 studioalbums, werkten aan verschillende theater-, film- en samenwerkingsprojecten, schreven muziek voor film en televisie en toerde de band in binnen- en buitenland.

Ferry Heijne over Paradijs: “Bij het schrijven van dit nummer zag ik het beeld van De Kift als een rondreizend circus dat al 30 jaar onderweg is, waarbij de wereld onze circustent is. De wereld is verre van een Paradijs maar we proberen er wat van te maken. Het refrein is onderweg geschreven en is een van de weinige regels van eigen hand.”

Liefhebbers van De Kift luisteren natuurlijk naar Pinguin Pluche.

LIVEDATA

17 nov – Stadsvolk Festival, Tilburg
24 nov – De Koog, Koog aan de Zaan [albumrelease]
30 nov – Luxor Live, Arnhem
02 dec – Patronaat, Haarlem
07 dec – Gebr. De Nobel, Leiden
09 dec – De Groote Weiver, Wormerveer
16 dec – Het Postkantoor, Bovenkarspel
21 dec – De Helling, Utrecht

2018
12 jan – Burgerweeshuis, Deventer
13 jan – Fluor, Amersfoort
19 jan – So What, Gouda
20 jan – Paard van Troje, Den Haag
24 jan – Paradiso, Amsterdam
26 jan – Vera, Groningen
10 feb – Neushoorn, Leeuwarden
22 feb – 013, Tilburg
24 feb – Doornroosje, Nijmegen
02 mrt – Manifesto, Hoorn
03 mrt – De Peppel, Zeist
09 mrt – Worm, Rotterdam
10 mrt – Podium Victorie, Alkmaar
16 mrt – De Kunstgreep, Oostzaan