Author: Pieter Visscher

Europese tournee Magic Wands ook door Nederland

Magic Wands toert in november door Europa in afwachting van hun derde album. Ze spelen twee shows in Nederland: ACU Utrecht (17 november) en Gebr. De Nobel Leiden (18 november). Vandaag heeft Magic Wands de eerste single genaamd Loveline van de nieuwe plaat uitgebracht.

Magic Wands is een dreampopduo uit Nashville, Tennessee, dat momenteel resideert in Los Angeles, California. Ze zijn bekend door hun melodische, catchy songs Black Magic, Kaleidoscope Hearts en Teenage Love. Deze nummers van hun debuutalbum Aloha Moon waren in 2012 live gelanceerd op BBC1 Radio, en zijn geremixt door The XX en Crystal Fighters.

Chris en Dexy Valentine maken muziek gebaseerd op hun belangrijkste invloeden – de liefde van alle dingen: magie, liefde en dromen. In 2016 brachten ze hun tweede album Jupiter uit, dat werd beschreven als “elementen van gothic post-punk en etherische psych” van Brooklyn Vegan. In afwachting van hun derde album Realms, brengt Magic Wands hun dreampopgeluid naar het Verenigd Koninkrijk en Europa deze herfst.

LIVEDATA 17/11 ACU, Utrecht 18/11 Gebr. De Nobel, Leiden

Tonight Alive – Temple

Terwijl de Australische rockformatie Tonight Alive begin volgend jaar een nieuw album bij de platenboer aflevert – Underworld – heeft de band bekendgemaakt dat gitarist Whakaio Taahi Tonight Alive heeft verlaten. Maar op de plaat is hij nog gewoon van de partij.

Eerste single van Underworld is het pakkende Temple. Zangeres Jenna McDougall krijgt alle ruimte om te excelleren. Het is zo’n song die je na één keer beluisteren niet meer uit je hoofd krijgt en in dit geval is dat bijzonder prettig.

Jenna McDougall over de albumtitel: “The album is called Underworld and I named it that because it reflects the ugly parts of me that I wasn’t ready to see until now.”

De tekst van Temple spreekt boekdelen: “I’ve been suffocated by my obsession, and I cannot stand the sight of all the pain I see in my reflection,
and my fading will to fight.”

Pittige meid, lekker pittig nummer en dan ook geheel terecht Breekijzer deze week.

 

LIVEDATUM 16/03 Melkweg, Amsterdam

Paradiso ontvangt IJslandse singer-songwriter Axel Flóvent

De 21-jarige IJslandse singer-songwriter Axel Flóvent heeft vandaag een nieuwe single uitgebracht. City Dream komt uit via Epic Amsterdam/Sony Music en is geproduceerd door Tim Bran en Roy Kerr aka MyRiot (London Grammar, Birdy, James Morrison). De single is door reisorganisatie Sunweb gekozen als themasong onder hun aankomende reclamecampagne.

City Dream gaat over Axel Flóvents strijd met zijn innerlijke demonen, die hij overwon door zijn leven radicaal om te gooien.

Van zijn IJslandse geboorteplaats Akureyri verhuisde Axel Flóvent eerder dit jaar halsoverkop naar Amsterdam. Hij had een heftige tijd achter de rug en dat was de basis voor zijn track City Dream, legt de zanger zelf uit. “City Dream staat in veel opzichten voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik was altijd heel somber en in de war als ik na een tournee terugkwam in IJsland. Ik voelde me in die maatschappij gewoon helemaal niet meer thuis.”

Dat had zoveel effect op zijn creatieve proces, dat hij besloot zijn vertrouwde omgeving te verlaten. “Ik ben naar een ander land verhuisd, waar ik ben omringd door nieuwe mensen. Nu ben ik tijdens het schrijven veel meer in control, omdat ik minder word geremd door dat duiveltje in mijn hoofd.”

Axel Flóvent brak in 2015 door met zijn melancholische debuut-EP Forest Fires, die ruim twintig miljoen keer gestreamd werd. In datzelfde jaar tekende de singer-songwriter bij Epic Amsterdam/Sony Music en toerde door Europa als supportact van zijn neef, indiepopzanger Ásgeir – de stemmen van de twee vertonen zonder meer raakvlakken. Vorig jaar stond Axel Flóvent onder andere op festivals als SXSW, Eurosonic en The Great Escape en deze winter gaat hij wederom op Europese tournee. Momenteel is hij druk bezig met de opnames van een nieuwe EP die in maart verschijnt.

LIVEDATA 01/12 Simplon – Groningen 10/12 Mezz, Breda 12/12 Paradiso, Amsterdam

Ontroerende video AWKWARD i met hoofdrol voor New Yorker

AWKWARD i heeft een video van Milkshakes Funnelcakes gedeeld. In deze video, geregisseerd door Michiel ten Horn (Aanmodderfakker), schittert de New Yorker Matthew Silver in een magisch en tegelijk ontroerend verhaal. Milkshakes Funnelcakes is de eerste track van het in februari te verschijnen album KYD.

Regisseur Michiel ten Horn gebruikte voor zijn debuutfilm (De ontmaagding van Eva van End) al muziek van AWKWARD i (het alter ego van Djurre de Haan) en de twee vonden elkaar ook bij de score van Ten Horns Aanmodderfakker. Beide films leverden de Haan een Gouden Kalf-nominatie op.

Een video bij de muziek van AWKWARD i leek een kwestie van tijd. Toen Ten Horn in New York verbleef leek dat moment aangebroken. “Ik werd gebombardeerd door film, alles straalt film uit daar”, vertelt Ten Horn. “Ik had een bepaald gevoel bij het liedje en zocht een juiste hoofdpersoon. Toen trof ik Matthew, met een eenhoorn en een rubberen kip, in badpak, op een plein.”

Matthew Silver is een graag geziene straatartiest op Union Square in New York en heeft daarmee door de jaren heen landelijke bekendheid verworven. Naast Matthew Silver is ook David Neal Levin in de video te zien.

Milkshakes Funnelcakes is de eerste track van AWKWARD i’s derde album, dat in februari op Excelsior Recordings verschijnt. Dit najaar toert AWKWARD i solo door Nederland, België, Duitsland en Oostenrijk. Na de release volgt een clubtournee met band.

LIVEDATA 28/10 AB, Brussel (support Douglas Firs) 04/11 Het Burgerweeshuis, Deventer 05/11 Mezz, Breda 10/11 Paradiso@Roode Bioscoop, Amsterdam 01/12 Rotown@V11, Rotterdam 09/12 De Spot@Zeeuwse Concertzaal, Middelburg 14/12 Hedon (with Tangerine), Zwolle

Bully – Losing

BullyBully – Losing (Sub Pop/Konkurrent)

Zo lief en aaibaar als ze oogt, zo woest kan ze uithalen, Alicia Bognanno. Ze is niet alleen de zangeres/gitariste van Bully, ze schrijft ook alle nummers. Dat zijn er twaalf op Losing, de tweede langspeler van de band uit Nashville.

Een erg begenadigd songschrijver is ze niet, maar de intensiteit van de nummers maakt een hoop goed. Songs vol pit en gedrevenheid, aangejaagd door de strot van Bognanno, die trouwens ook een aaibare kant heeft. Die openbaart ze bijvoorbeeld in het eerste gedeelte van Focused, om in de finale van de song toch nog het achterste van haar tong te laten zien.

Want we hebben natuurlijk wel te maken met een stoere vrouw, hoe schattig ze ook oogt. Zeker op de coverafbeelding. Een andere slaapkamerfoto is te vinden wanneer je de kartonnen cd-hoes openklapt. Foto’s die mogelijk betrekking hebben op het vlotte en lekker agressieve Either Way. Een nummer over relatieperikelen, een thema dat veel vaker wordt belicht op Losing. De foto’s zijn geschoten door Stewart Copeland, naamgenoot van de voormalig drummer van The Police.

“I stayed up last night. I was tearing up in bed. The thought of your death was overwhelming. I could’ve talked but I just rolled over instead.” (uit Either Way)

Op Losing zijn songs te vinden die in het verlengde liggen van formaties als Hole en The Breeders en ons eigen Bettie Serveert, maar wat ruwer en ongepolijster afgeleverd. Ook daarvoor is Bognanno verantwoordelijk, omdat ze het album eigenhandig heeft geproduceerd, na een korte stage bij producer Steve Albini (Nirvana, Pixies). Nou, dan weet je het wel. Pieter Visscher

Mysterieuze folktronica-artiest Chelou onder meer naar Paradiso

De jonge Engelse songwriter en producer Chelou verzorgt in april 2018 drie shows in Nederland. 

Chelou is vooral bekend van zijn nummer Halfway To Nowhere, de track die afgelopen jaar online een ongekende hit werd. Zijn unieke mix van folktronica, r&b en indie doet denken aan artiesten zoals Ry X, Beck, Bon Iver en Cat Power.

Rond Chelou hangt een waas van mysterie. Niemand weet zijn echte naam en alleen zijn leeftijd (25 jaar) en woonplaats (de hippe wijk Camden in Londen) zijn bekend. Deze relatieve anonimiteit maakt zijn minimalistische slaapkamerproducties nóg spannender. Chelou mag inmiddels bekende radio-dj’s van de BBC, zoals Lauren Laverne en Annie Mac, tot zijn fans rekenen.

LIVEDATA 12/04 Paradiso, Amsterdam 13/04 V11, Rotterdam 15/04 TivoliVredenburg, Utrecht

De organisatie (Double Vee Concerts) waarschuwt geen kaarten anders dan via de officiële kanalen te kopen omdat de kans op aanschaf van ongeldige kaarten groot is.

Britse dj/producer George Fitzgerald exclusief naar Bitterzoet

De Britse dj/producer George Fitzgerald was al vroeg betrokken de groei van het genre dubstep rond 2005. Lange tijd werkte hij in een Londense platenzaak en begaf hij zich in de elektronische muziekscene, maar in 2010 begon hij met het uitbrengen van zijn eigen platen.

Hij brak definitief door toen Scuba hem in 2010 onder zijn hoede nam bij Hotflush Recordings en zijn track The Let Down in zo’n beetje alle undergroundclubs te horen was. Zijn producties zijn gebaseerd op de rauwe, analoge housesound uit de jaren 90 en zo nu en dan hoor je invloeden terug uit UK Garage. Sindsdien heeft hij zich ontwikkeld tot een gevestigde producer die zichzelf en zijn analoge drumcomputers constant weet uit de dagen. 18 november treedt hij voor het eerst live op in Bitterzoet. Liefhebbers luisteren uiteraard naar Pinguin Pop.

LIVEDATUM 18/11 Bitterzoet, Amsterdam

Bootsy Collins – World Wide Funk

BootsyBootsy Collins – World Wide Funk (Mascot)

Zes jaar moesten we wachten op nieuw werk van Bootsy Collins, een van de grondleggers, en nog steeds belangrijke uitdrager, van de P-Funk. Hoewel de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd is bewijst hij dat de P-Funk niet alleen springlevend is, maar ook moeiteloos de rest een stap voorblijft. Stevig gitaarwerk ligt bovenop ‘s mans eigen pompende bas, die funkt als een bezetene, maar nooit vervaagt tot onnodig gefreak.

Het aantal gasten, van wie de meeste hiphoppers, is enorm, waardoor we Bootsys eigen kenmerkende vocalen wel wat te weinig horen. Terwijl het enige solonummer Heaven Yes, juist bewijst dat hij uitstekend in staat dit zelf te dragen. Chuck D, Doug E Fresh en Big Daddy Kane komen allemaal eer bewijzen aan de man. In het fraaie A Salute To Bernie wordt waardig afscheid genomen van Bernie Worrell, een van de andere P-Funk pioniers, die we zelf ook nog horen. Een ijzersterk album, Bootzilla’s back! Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil

Melkweg zet fan in spotlight met You Mean So Much To Me

‘s Ochtends, nog voor Melkweg opent, staan ze voor de deur: een horde fans die ‘s avonds de show van hun favoriete band vanaf de eerste rij wil zien. Met hun slaapzak, snoep en blikjes fris nestelen ze zich uren van tevoren op de stoep om een glimp van hun idool op te kunnen vangen, en zeker te zijn van een plekje vooraan het podium.

Zonder fans geen band en geen concertpodium als Melkweg en daarom verdienen fans ook eens een plek in de spotlight, vindt Melkweg Expo-rogrammeur Fleurie Kloostra. Dus wijdt Melkweg Expo een tentoonstelling aan hen. You mean so much to me staat van 17 november tot 30 december in Melkweg Expo. Met projecten van kunstenaar Casper Braat, Annemiek Schout en fotograaf Raymond van Mil. Ook foto’s van prachtig geknutselde fanobjecten, die door bands achtergelaten werden in de Melkweg, krijgen een tweede leven in deze expo.

Toen Melkweg Expo-programmeur Fleurie Kloostra aan de slag ging bij Melkweg raakte ze meteen gefascineerd door fans. Waarom wachten ze ’s ochtends vroeg uren in de regen en kou als je ook brutaal naar voren kunt dringen tijdens het concert? Al gauw kwam ze erachter dat het gaat om samenzijn, gelijkgestemden ontmoeten, je passie en fan zijn delen en erkenning krijgen voor hetgeen je voelt. In de rij breng je de dag door met medefans, die net zoals jij leven voor de band en de muziek. Je maakt deel uit van een groep die een hele dag lang lief en leed deelt voor de gesloten deur van de concertzaal. Fan zijn maakt deel uit van volwassen worden en de rol die een artiest in het leven van een jongvolwassen speelt is groot. Een idool hebben helpt jongeren in de zoektocht naar het ontdekken van zichzelf, hun normen en waarden en wat ze belangrijk vinden. Een artiest geeft jongeren houvast en richting en zorgt ervoor dat ze deel uitmaken van een subcultuur waardoor ze zich niet alleen voelen.

Deze fans nemen allerlei cadeautjes, brieven en fanobjecten mee voor hun idolen. Helaas bereiken deze giften niet altijd de artiesten of zijn deze niet in staat alles mee te nemen en blijven geschenken in de Melkweg achter. Er zit zoveel energie en liefde in deze objecten dat Fleurie het zonde vond ze weg te gooien, dus begon ze de fanobjecten te verzamelen. Hopen stroopwafels, rozen, beren, mooie handgeschreven boeken en indrukwekkende creaties passeerden haar bureau en na verloop van tijd groeide het idee om daarmee een expositie te creëren. You mean so much to me is enerzijds een ode aan fancultuur; aan de horde fans en hun fantastische creaties die ze voor hun idolen ineen knutselen, hun liefde en hun smart. Tevens is het ook een waarschuwing naar jongeren toe. Na een show ligt de Melkweg soms bezaaid met mobiele nummers, bh’s en intieme gegevens die zomaar voor het oprapen liggen. Ook de soms tegen woekerprijzen aangeboden meet & greets maken deel uit van de keerzijde van de medaille. Met deze expo wil Fleurie jongeren aansporen om helemaal fan te zijn maar ook voorzichtig om te springen met wat je deelt en waarin je investeert.

Foto’s van fraaie creaties die fans achterlaten in Melkweg, gefotografeerd door Annabel Miedema, worden aangevuld met projecten van fotograaf Raymond van Mil, kunstenaar Casper Braat en Annemiek Schout. I’ll Never Wash My Hand Again van Annemiek Schout is een ode aan fan fever. Fan zijn was voor haar een manier om meer te leren over haar identiteit en om te gaan met onbekende emoties. Voor dit project fotografeerde ze verschillende fans en hun gelaatsuitdrukkingen. Casper Braat onderzoekt de intrigerende wereld van Justin Bieber, de grootste popster van vandaag. Zijn imago als spontane en getalenteerde artiest wordt door meer dan honderd werknemers, die voor het bedrijf ‘Justin Bieber’ werken, zorgvuldig geconstrueerd, gepland en beschermd. Casper vraagt zich af wat er zou gebeuren als Justin Bieber zijn macht en invloed voor politieke doeleinden zou aanwenden en zichzelf tot koning zou kronen. Het resultaat van zijn research presenteert hij in Melkweg Expo. Fotograaf Raymond van Mil toont beelden van fans die hij vóór en in de Melkweg fotografeerde voor You mean so much to me. Gaston Franssen, professor aan de Universiteit van Amsterdam en onderzoeker Celebrity Studies, neemt de historische inleiding voor zijn rekening.

YOU MEAN SO MUCH TO ME
17 november t/m 30 december
Melkweg Expo, Marnixstraat 409
Open: woensdag t/m zondag, 12:00 – 21:00 uur
Gratis toegang

Opening: donderdag 16 november om 17:30 uur

Weezers Pacific Daydream gemaakt met melodisch vakmanschap

Pacific Daydream, het elfde album van Weezer, is de opvolger van hun Grammy-genomineerde White Album. Het nieuwe album, geproduceerd door Butch Walker, wordt uitgebracht op 27 oktober via Atlantic Records.

Na de release van Weezer (The White Album) begon de band te werken aan een ‘Black Album’, maar de mannen kwamen er tijdens het schrijven achter dat de nummers meer voelden als, zoals ze het zelf beschrijven, het “dagdromen van een strand aan het einde van de wereld”. In plaats van het schrijven een andere richting op te duwen, begonnen ze te schrijven aan een compleet nieuw album: Pacific Daydream. Het album is gemaakt met het melodische vakmanschap waar Weezer zo bekend om staat.

De gelikte single van het album Feels Like Summer kwam al in maart uit en is Weezers grootste radiohit in een decennium. De bijbehorende videoclip bevat animaties van de bandleden.