Pieter Visscher, auteur op Pinguin Radio

Ntjam Rosie met José James naar Paard in Den Haag

Na het succesvolle album The One (2015) en haar persoonlijke geluk in de vorm van de geboorte van dochtertje Lizz, blikte Ntjam Rosie onwillekeurig terug op haar carrière. Blij met wat ze heeft bereikt, maar ook constateerde ze behoefte aan verandering; en dus brak Rosie met haar creatieve comfortzone. Het nieuwe album Breaking Cycles, waarvoor ze zich liet inspireren door onder meer Janet Jackson, Letta Mbulu en Kelela, is vanaf 24 november digitaal verkrijgbaar via alle gebruikelijke kanalen.

De cd is exclusief verkrijgbaar bij Rosies eerste eigen theaterproductie Breaking Beats: een multidisciplinaire voorstelling met muziek, dans en videokunst, met haar persoonlijke verhaal als leidraad. Deze gaat 16 december in première in LantarenVenster in Rotterdam.

Rosie had behoefte aan verandering, ze wilde zichzelf uitdagen, een nieuw artistiek niveau nastreven. En dus verliet ze vertrouwde creatieve paden en dwong ze zichzelf tot een andere manier van songschrijven. De nummers op Breaking Cycles bevatten nog steeds de herkenbare Ntjam Rosie-ingrediënten, maar zijn dit keer geschreven vanuit de groove. Hierbij liet ze zich inspireren door de jaren 90-r&b (Janet Jackson, Erykah Badu, Aaliyah), de jaren 80-soul van de Zuid-Afrikaanse Letta Mbulu en ook door de sound van hedendaagse alternatieve r&b (Kelela, Nao, Daniel Ceasar).
Rosie wil met haar muziek prikkelen: “Ik hoop dat mijn liedjes mensen moed en inspiratie geven. Je kan alles overwinnen, elke moeilijke situatie doorbreken. Maar vergeet niet, soms moet je er wel keihard voor werken (Put In The Work). Stel jezelf doelen, maar geniet van de reis. Als je je dat vergeet, betekent een doorbraak (Breakthrough) niets.”

Het album is geproduceerd door Vincent Helbers (Flowriders). Alle songs zijn door Rosie en Helbers geschreven. Voor de drums tekende Richard Spaven (José James, 4Hero, Flying Lotus). Op bas wist ze de Londense Robin Mullarkey te strikken (Jacob Collier, Laura Mvula). Bart Wirtz en Teus Nobel verzorgden de blazerspartijen.

LIVEDATA
05-11-2017   Utrecht, TivoliVredenburg (supportact José James)
06-11-2017   Den Haag, Paard (supportact José James)
12-11-2017   Doha (Qatar), Katara European Jazzfestival

Breaking Beats Theatertour
02-12-2017   Spijkenisse, Theater De Stoep (try-out)
16-12-2017   Rotterdam, LantarenVenster (première)
19-12-2017   Amstelveen, Griffioen Cultuurcentrum VU
05-1-2018      Almere, Kunstlinie Almere Flevoland
12-1-2018      Gouda, De Goudse Schouwburg
19-1-2018      Maastricht, Theater aan het Vrijthof
20-1-2018      Hoorn, Schouwburg en Congrescentrum Het Park
25-1-2018      Kampen, Stadsgehoorzaal
26-1-2018      Den Haag, Theater Dakota
27-1-2018      Apeldoorn, Schouwburg en Congrescentrum Orpheus
02-2-2018      Drachten, Schouwburg De Lawei
03-2-2018      Panningen, Stichting theater DOK6
05-2-2018      Amsterdam, De Kleine Komedie
10-2-2018    Utrecht, TivoliVredenburg, Cloud Nine
17-2-2018      Deventer, Deventer Schouwburg
03-3-2018      Zwolle, Zwolse Theaters
09-3-2018      Roosendaal, Schouwburg de Kring

Liefhebbers van Ntjam Rosie luisteren uiteraard naar Pinguin Grooves.

Clean Pete in weelderige boezem van The Beach Boys

Nederlands favoriete tweeling Clean Pete heeft de eerste track en video van het gelijknamige album Afblijven gedeeld. Dat verschijnt begin volgend jaar. Clean Pete speelt live in een nieuwe bezetting, te beginnen in het voorprogramma van The Kik de komende maanden.

In de eeuwige, weelderige boezem van The Beach Boys en jaren 70-doowopbands schreef Clean Pete een aantal moderne meedansers met surfriffs en drumfills. De frisse energie van de popliedjes zorgt bij Clean Pete voor verrassend contrast – je waardeert je zachte bank pas echt wanneer je vol op een ritmesectie gaat zitten. Twee, naar zeggen, heel leuke en begenadigde muzikanten (genaamd Sam en Kees) rammen die vuige, gruizige riffs van je favo doowop 70’s-popgroep door je sternum heen. Clean Pete ontpopt zich tot regelrechte popgroep.

Zoals Blondie al zei: Clean Pete is een band. Tot ze je hart breken, dan is het een kutband.

LIVEDATA (voorprogramma The Kik) 27/10 Hedon, Zwolle 28/10 De Vorstin, Hilversum 03/11 Mezz, Breda 04/11 Victorie, Alkmaar 09/11 Gebr De Nobel, Leiden 10/11 Gebouw – T, Bergen Op Zoom 17/11 Grenswerk, Venlo 18/11 Iduna, Drachten 24/11 Luxor Live, Arnhem 25/11 Annabel, Rotterdam

Protomartyr – Relatives In Descent

Protomartyr – Relatives In Descent (V2)

Het onheilspellende, trage intro van My Children, afkomstig van Protomartyrs nieuwe album Relatives In Descent doet sterk denken aan Joy Division en zo zweeft de geest van de band uit Manchester wel vaker rond op de vierde plaat van de postpunkformatie uit Detroit. Wat te denken van dat drumritme in albumopener A Private Understanding.

Wie dacht dat Protomartyr het niveau van het twee jaar eerder verschenen, prachtige The Agent Intellect niet meer zou kunnen evenaren, wordt blij verrast, want Relatives In Descent is een nog sterker album. Diverser vooral.

Er wordt wat vaker met tempo’s gepeeld en de stem van Joe Casey, de zanger die pragmatisch omgaat met zijn vocale beperkingen, wordt alsmaar voller en meeslepender. Hij laveert nog altijd enigszins tussen praten en zingen en begint dat steeds beter onder de knie te krijgen.

Relatives In Descent is geen conceptalbum, maar thematisch gezien komt het begrip waarheid wel veel naar voren. “I used to think that truth was something that existed, that there were certain shared truths, like beauty”, zegt Casey. “Now that’s being eroded. People have never been more skeptical, and there’s no shared reality. Maybe there never was.”

Het album is duister, het gromt en schuurt en windt vooral op. De boel verslapt geen moment en er kan ook weer gedanst worden. Onder meer op het gejaagde, alsook verrukkelijke en zelfs behoorlijk verslavende Don’t Go To Anacita, met een refrein – dat voorspel ik alvast – dat uit vele kelen wordt meegeschreeuwd straks in november, in Groningen, Utrecht en Rotterdam. Male Plague is van hetzelfde laken een pak; ook dat gaat in huize Visscher met gemak tien keer op repeat.

Relatives In Descent is een album om ongelooflijk blij van te worden en gaat in nogal wat eindejaarslijstjes terechtkomen. Zonder meer in dat van ondergetekende. Pieter Visscher

LIVEDATA 09/11 Vera, Groningen 09-12/11 Le Guess Who, Utrecht 11/11 Rotown, Rotterdam 21/11 Rotonde, Brussel

Psychedelische rockband Swedish Death Candy naar Muziekgieterij

De psychedelische rockband Swedish Death Candy komt naar Maastricht (Muziekgieterij) en Amsterdam (Sugarfactory) in het kader van de release van hun debuutalbum, 10 november. Kaarten voor de shows zijn per direct verkrijgbaar via de websites van de zalen.

Swedish Death Candy komt uit London, maar heeft leden uit de UK, Zuid Korea en Italië. Sinds het ontstaan van de band in 2014 is Swedish Death Candy een bekende naam in het bandjescircuit van Londen. De vierkoppige psychedelische rockband kwam met hun eerste demo direct onder de aandacht van een jong en hip publiek. Geen verrassing dus dat de band al snel werd opgepikt door NME, BBC Radio 1 en The Fader.

In de jaren daarna ontwikkelde Swedish Death Candy een ijzersterke liveshow. De band baarde begin dit jaar opzien met de track So Long…, een single van 16 minuten (!). De daaropvolgende debuut-EP Liquorice werd juichend ontvangen. De verwachtingen voor het titelloze debuutalbum zijn niet voor niets hooggespannen. De organisatie (Double Vee Concerts) waarschuwt geen kaarten anders dan via de officiële kanalen te kopen omdat de kans op aanschaf van ongeldige kaarten groot is.

LIVEDATA 06/12 Sugarfactory, Amsterdam 07/12 Muziekgieterij, Maastricht

Gordon Downie van The Tragically Hip overleden

Gordon Downie, zanger en tekstschrijver van de Canadese rockband The Tragically Hip is vannacht overleden. In mei vorig jaar werd een kwaadaardige hersentumor geconstateerd bij Downie, wiens familie zijn dood wereldkundig maakte via Twitter.

The Tragically Hip is ruim dertig jaar lang een populaire band geweest met hun donkere, fascinerende rockgeluid. Nadat bekend werd dat de excentrieke Downie niet lang meer te leven had, ging The Tragically Hip op afscheidstournee.

Gordon Downie werd 53 jaar.

Liam Gallagher maand voor broer Noel naar AFAS Live

Donderdag 8 maart geeft Liam Gallagher een concert in AFAS Live, Amsterdam, een maand voordat zijn broer Noel in dezelfde zaal staat geprogrammeerd. Het concert staat in het teken van zijn eerste soloalbum As You Were. De kaartverkoop start vrijdag 20 oktober om 10.00 uur via Ticketmaster.nl.

Liam Gallagher werd bekend als frontman van de bands Oasis en Beady Eye, maar is nu volop bezig met zijn solocarrière. Eerder deze maand verscheen zijn langverwachte debuutalbum As You Were met onder meer de singles Wall Of Glass en For What It’s Worth. De plaat die samen met Greg Kurstin en Dan Grech-Marguerat geproduceerd is bevat veel attitude, zoals je van de jongste Gallagher kan verwachten, en klassieke 60’s- en 70’s-invloeden die volledig zijn aangepast aan het hier en nu. Met dit wapenfeit op zak is de uitgesproken rockmuzikant klaar om solo terug te keren naar onze hoofdstad, 8 maart in AFAS Live.

LIVEDATA 07/03 Ancienne Belgique, Brussel 08/03 AFAS Live, Amsterdam

Motorpsycho geeft extra lange show in Hedon, 013 en Tolhuistuin

De Noorse band Motorpsycho komt deze maand naar Paradiso-Noord, 013 en Hedon. In september brachten de rockers hun meest recente album The Tower uit. Om zo veel mogelijk nummers te kunnen spelen verzorgt de band een extra lange show.

Motorpsycho debuteerde in 1989 en heeft sindsdien zelden stilgezeten. Achter hun naam staan meer dan twintig albums en diverse liveregistraties. De band uit het Noorse Trondheim staat er om bekend ruimte te laten voor experiment en improvisatie, hierdoor is elk Motorpsycho-album weer een nieuwe ontdekkingstocht.

De band stond tijdens hun lange carrière al op tal van grote festivals en wist daar een grote fanschare aan over te houden. De band deed optredens op onder andere Down The Rabbit Hole, Sziget, Roskilde, Lowlands, Pukkelpop en tal van andere grote festivals. Het is voor het eerst dat de band in Zwolle speelt. Na afloop van het Motorpsycho-optreden is er een aftershow in de kleine zaal van Hedon door The Good Hand uit Zwolle/Kampen.

LIVEDATA 24/10 Paradiso-Noord, Amsterdam 26/10 De Casino, Sint-Niklaas 27/10 013, Tilburg 28/10 Hedon, Zwolle 29/10 Botanique, Brussel

Nieuwe single en Noord-Amerikaanse tournee A Perfect Circle

A Perfect Circle heeft een nieuwe single uit: The Doomed. De track is het eerste nieuwe geluid in vier jaar tijd van de band rond Tool-zanger Maynard James Keenan. The Doomed is een krachtig, veelbelovend nummer, dat verschijnt op het nieuwe album, dat in 2018 moet verschijnen. Het wordt de eerste langspeler van de band sinds 2004, toen APC met coveralbum Emotive op de proppen kwam. Een jaar eerder verscheen het briljante Thirteenth Step.

Maynard James Keenan ‘onderzoekt’ met The Doomed een wereld waar zondaars verheven worden en het goede opzij wordt gezet.

“Doomed are the meek. Doomed are the merciful. For the word is now death. And the word is now without light.”

Het nummer leunt op een timmerende drumbeat en is zwanger van de prachtige pathos en dramatiek die we van Keenan kennen. In een statement wordt de song geduid door Keenan: “In light of this current difficult and polarized social, spiritual and political climate, we artist types need to open our big mouths and share the light a little louder.”

A Perfect Circle sloot onlangs een nieuwe platendeal af met BMG en werkt tussen alle bedrijven door druk aan het nieuwe album, dat wordt geproduceerd door Dave Sardy (o.a. Slayer, Helmet, SOAD, Soulwax, Spoon, RATM).

A Perfect Circle maakt zich op voor een Noord-Amerikaanse tournee, die 21 oktober wordt afgetrapt met een set op het Aftershock Festival in Sacramento, Californië.

Inschrijving zevende editie Stairway to Hedon van start

Het is alweer de zevende editie van de wedstrijd voor beginnende, jonge bands uit de Kop van Overijssel: Stairway to Hedon. De bands strijden met elkaar voor aantrekkelijke prijzen. In 2016 was Exploding Pudding de winnaar, naast deze prijs ging de publieksprijs naar de band Sterrenwacht en de prijs voor beste
muzikant naar Renco de Vries, de drummer van Exploding Pudding.

De inschrijving van Stairway to Hedon is vanaf nu geopend, bands kunnen zich inschrijven tot en met 5 november via www.stairwaytohedon.nl. Na de voorselectie spelen de bands vier voorrondes op verschillende locaties (Het Vliegende Paard Zwolle, ’T Ukien Kampen, Gashouder Dedemsvaart en De Buze Steenwijk). Een vakkundige jury die bestaat uit artiesten, programmeurs en producers beslist wie door mag naar de finale in poppodium Hedon.

Kele Okereke – Fatherland

Kele Okereke – Fatherland (BMG)

Kele Okereke is vooral bekend als frontman van Bloc Party en is daarnaast toe aan soloalbum nummer drie. Een meer ingetogen en vooral meer persoonlijk album, misschien ook de reden dat dit het eerste soloalbum is dat zijn achternaam draagt. Het persoonlijke gedeelte komt, net als de titel, door het feit dat hij afgelopen december vader is geworden.

Fatherland is een document voor dochter Savannah (die ook een nummer naar zich vernoemd krijgt) zodat zij weet hoe het leven van haar twee vaders eruit zag voor ze geboren werd. De teksten gaan veelal over prille en verloren liefdes, uitgaan, jong zijn en ouder worden. Okereke windt er geen doekjes om en is bij vlagen bijna pijnlijk persoonlijk, zoals alleen de titel van het nummer You Keep On Whispering His Name al duidelijk maakt.

De muziek lijkt in niets op zijn eerdere werk. Het album bevat in totaal 12 tijdloze liedjes die het best te omschrijven zijn als traditioneel songschrijven. De dance van zijn eerste twee albums hebben plaatsgemaakt voor akoestische gitaar, piano, blazers en strijkers. De dagen van het clubben liggen achter hem en hij luisterde voor het opnemen van dit album voornamelijk naar Elliott Smith’ Either/Or, Nick Drakes Pink Moon, Joni Mitchells Blue en Al Greens Still In Love With You. Stuk voor stuk referenties die je terug hoort op het album. De prachtige single Yemaya heeft veel Nick Drake in zich. Road To Ibadan lijkt vooral qua zanglijn geïnspireerd te zijn door Joni Mitchell. Het rond een soulvol orgeltje gebouwde Grounds For Resentment, een duet met Years & Years’ Olly Alexander, laat wat Al Green doorschemeren. En misschien wel het mooiste nummer van de plaat Versions Of Us, met Corrine Bailey Rae, komt het dichtst bij Elliott Smith. Beide zangers zijn een mooie aanvulling op Okerekes stem, die zijn persoonlijke teksten vele malen gevoeliger zingt dat hij ooit eerder deed, maar vooral de combinatie met Bailey Rae is een match made in heaven.

Sommige nummers zijn wellicht wat braafjes en het cabareteske Capers, dat sterk doet denken aan de vaudeville uitstapjes van Freddy Mercury in Queen, is misschien niet naar ieders smaak, maar Okereke steekt zijn nek uit door iets totaal anders te doen en dat pakt voor het overgrote deel goed uit. Hij verschuilt zich niet achter elektrische gitaren of drumcomputers, maar geeft zich tekstueel en muzikaal helemaal bloot en daar is een flinke dosis lef voor nodig. Chapeau! Tekst Muzine | Fabian Hofland