Het is alweer het zevende volwaardige album van de uit het Amerikaanse Baltimore afkomstige dreampop band Beach House, en tja, waarom zou je dat album dan ook niet gewoon 7 noemen? Dat is in ieder geval beter dan je zesde album 6 noemen. Daar komt bij dat 7 het goddelijke getal is, en het moet gezegd, het nieuwe album van Beach House klinkt bij vlagen evenzo goddelijk als de titel doet vermoeden.
Het laatste volwaardige album Thank Your Lucky Stars dateert uit 2015 en in 2017 bracht de band nog een album met B-sides en rarities uit. Dat markeerde meteen het einde van een periode. Want op 7, zetten Victoria Legrand en Alex Scally de volgende stap. Het geheel klinkt meer solide, gelaagder en robuuster. Dit komt onder meer door het betrekken van live drummer James Barone bij het productieproces. De nummers op 7 komen minder theatraal over en de zang van Legrand klinkt minder spooky en androgyne dan op eerder werk.
Het energieke openingsnummer Dark Spring, met zijn gepolijste productie, maakt dan ook meteen duidelijk waar Beach House anno 2018 staat. Het folkachtige Pay No Mind zet je vervolgens weer op het verkeerde been, want dit tweede nummer, zo’n typische kabbelend Beach House-niemendalletje, neigt wat meer naar het oudere werk. Maar het zijn power songs als Lose Your Smile en Girl of the Year die, hoe arbitrair het ook klinkt, de meeste indruk maken.
Qua zangstructuren kan Beach House zich op 7 meten met Mew. De lome en trage beats doen terug verlangen naar Secret Machines. En niet zelden concluderen we dat Beach House op 7 klinkt zoals dream gazers Engineers nu hadden moeten klinken.
Langzaam aan wordt het steeds duidelijker dat de early 90’s revival echt serieuze vormen aanneemt. Bent u er klaar voor? Tekst Muzine.nl | George Meijer
LIVEDATA 12/10 TivoliVredenburg, Utrecht 13/10 Ancienne Belgique, Brussel (BE)