Category: Graadmeter

Amyl and The Sniffers – Hertz

Het zijn spannende tijden voor Amy Taylor and The Sniffers. De bende heeft net voor Corona toesloeg een stevige fundering weten te leggen voor toekomstige activiteiten met hun debuutalbum en een zeer geslaagde wereldtournee. Vorige week is album 2 uitgekomen en nu is de de vraag, kunnen de Aussies de aandacht vasthouden en hun populariteit verder uitbouwen of is de piek al bereikt? Het zogenaamde moeilijk tweede album syndroom.

Als we een voorlopige conclusie mogen trekken. Wij denken we dat Amyl and The Sniffers zich geen zorgen hoeven te maken. De eerste twee singles van het Comfort To Me album waren al sterke voorzetten, de derde is een inkoppertje.

Hertz heeft een riff als een bergketen en een gitaarsolo waarvoor Keith Richards het slechte pad op zou gaan. En dan is er nog de dame die de lakens uitdeelt. Met achteloos gemak houdt Amyl zich staande in het geweld en brengt ze de tweeënhalve minuut durende energie explosie tot een happy end. Wat Hertz ook laat horen is dat The Sniffers aan het evolueren zijn van primitieve 123 punk naar een eigen merk rock ‘n’ roll. Kortom; we gaan nog veel en lang plezier beleven aan Amyl en haar Sniffers.

Big Red Machine – Phoenix (feat. Fleet Foxes & Anaïs Mitchell)

Voordat het tweede album van Big Red Machine, How Long Do You Think It’s Gonna Last?, op 27 augustus uit komt, deelt het steeds veranderende project van Aaron Dessner met Bon Iver’s Justin Vernon, het vierde voorproefje. Een album dat voor 2/3 uit samenwerkingen bestaat, komt nu met “Phoenix”, de track van Dressner, Vernon, Anaïs Mitchell én Fleet Foxes’ Robin Pecknold!

De genereuze geest en het verlangen om muziek vooruit te stuwen is nog nooit zo diep geworteld als op Big Red Machine’s “How Long Do You Think It’s Gonna Last?”, het tweede album van Aaron Dessners steeds veranderende project met Bon Iver’s Justin Vernon.

Bewonderingswaardige collega’s en vrienden verschijnen op het album en zetten de wederzijdse uitwisseling van ideeën voort die hun creatieve gemeenschap hebben bepaald. Nummers bevatten gastvocalen en schrijfbijdragen van bevriende artiesten, waaronder Fleet Foxes’ Robin Pecknold (“Phoenix”); Ben Howard en This Is The Kit (“June’s a River”); Naeem (“Easy to Sabotage’); Sharon Van Etten, Lisa Hannigan en My Brightest Diamond’s Shara Nova (“Hutch”); Taylor Swift (“Birch” and “Renegade”). Swift’s albums “folklore” en “evermore” werden mede geproduceerd door Dessner en haar aanmoediging hielp Dessner te beseffen “how connected this Big Red Machine music was to everything else I was doing, and that I was always supposed to be chasing these ideas.”

“That’s what makes it special,” zegt Dessner. “With everyone that’s on this record, there’s an openness, a creative generosity and an emotional quality that connects it all together.”

Turnstile – FLY AGAIN

Als een band een beursgenoteerd bedrijf was zouden we al ons geld steken in aandelen van Turnstile. Alles wijst er op dat de band uit Baltimore heel snel heel groot gaat worden. Het vijftal heeft nu na 2 en halve albums proeven en proberen de perfecte mix van punk, pop en metal gevonden en daar een flinke dot eigenheid aan toegevoegd.

Een aantal weken geleden is hun nieuwe album uitgekomen. ‘Glow On’ heet de plaat. Alleen maar kneiters staan er op, nummers van krap 2 minuten met meer energie dan de kerncentrale van Borssele en Dodewaard bij elkaar! Ex-Breekijzer BLACKOUT staat er op dat met reuze sprongen door de GM denderde, en FLY AGAIN dat misschien nog wel heter en beter is! En nu dus de nieuwe -1.

Turnstile gaf pas een benefietconcert voor daklozen in een park in Baltimore, daar staan nu filmpjes van op Youtube. Als lemmingen duiken de fans het publiek in. Aanstekelijke opwinding, wat hebben we dat gemist! Dus hebben we onder het mom van ‘Unmute Us’ besloten gewoon eens gek te doen en FLY AGAIN tot IJsbreker uit te roepen! Dat bleek een goede keuze. Bewijs is het aanstaande concert in Patronaat dat binnen no-time was uitverkocht.

Placebo – Beautiful James

Het gerucht gaat al jaren in het Placebo kamp, dat er nu echt nieuwe muziek aan zit te komen. Deze keer lijkt er niet alleen rook, maar ook vuur te zijn. Vijf jaar na de laatste single en bijna negen jaar na het laatste album van mister Molko en partner is er dan echt een nieuwe single. Plus de toezegging van een compleet nieuw album.

Beautiful James is helemaal nieuw, maar klinkt vertrouwd in de oren. Wat meer synths dan gitaar in de mix, maar in opzet en executie is Beautiful James Placebo ten voeten uit. Zoals een van de commentatoren op Youtube opmerkte, ‘het is alsof je bezoek krijgt van een oude vriend’. Nieuw maar ook nostalgisch dus. De momenteel besnorde Brian is overigens uitstekend bij stem.

Harde data over het nieuwe album zijn er nog niet, maar voor mei volgend jaar moet het 8ste Placebo album toch echt een feit zijn, dan begint namelijk de tour. Hou daarvoor de site in de gaten. 

Parquet Courts – Walking At A Downtown Pace 

Vorige maand vonden we een tien minuten lange -soort van funk jam-  van Parquet Courts in de mailbox met de mededeling dat het nummer, Plant Life alleen op vinyl zou uitkomen. Dus niet online. Zal wel een geniale marketing achter zitten. Doorgaans draaien we geen tracks die niet gewoon ‘uit’ zijn, maar Plant Life vonden we toch te lekker om niet even mee te pikken, al was het maar als teken dat Parquet Courts zijn staart weer roert.

De nieuwe single van Parquet Courts is gelukkig wel gewoon overal te streamen.  Was Plant Life al een voetjes van de vloer track, op Walking At A Downtown Pace gaan ook nog eens de handjes in de lucht. Voor een punkband hadden de New Yorkers altijd al opvallend veel songs met een funky bas en een vette beat, maar op het nieuwe album lijkt de band helemaal los gaan. Het is niet uit te sluiten dat er drugs in het spel zijn.

‘Sympathy For Life’ is ontstaan uit een aantal jamsessies waarin de band de opwinding van het roemruchte New Yorkse nachtleven probeerde te recreëren. Hunkering naar betere tijden zal daar zeker een rol in hebben gespeeld. Ook in NYC is het het laatste anderhalf jaar akelig stil geweest ‘s nachts.

Met hun hometown als inspiratiebron zou je denken dat er wel wat inheemse invloeden als disco, house of hip hop te horen zouden zijn. In ieder geval op de twee vooruit gestuurde tracks valt dat erg mee. Walking at a Downtown Pace (en ook Plant Life) doet eerder aan de pillenpop van Stone Roses, Happy Mondays en Primal Scream denken, aan de Madchester scene van rond 1990 dus. Vandaar ook die verdenking van drugs.

(Voorlopige) Conclusie, ook van hun 8ste album heeft Parquet Courts weer iets bijzonders gemaakt.

Turnstile – BLACKOUT

Turnstile is een stevig rockende band uit het roemruchte Baltimore (VICE!). De band maakt indruk, en vrienden met een zelf gekweekte vorm van pop/punk/metal. Het energieke BLACKOUT is een overtuigend staaltje van hun handelswaar.

Voor wie wat meer houvast wil hebben, stel je een mix voor van Back Sabbath en Cheap Trick. Van de eerste hebben ze de loodzware riffs, van de tweede de speelse songs en ‘lichte’ zang. Wat Turnstile zelf inbrengt is de gave om oude rockclichés een nieuwe glans te geven. Ook is de band niet bang om buiten hun oevers te treden. Op het iets eerder verschenen en evenmin te versmaden ALIEN LOVE CALL is Blood Orange te horen, een Engels r&b artiest (met een punk verleden ;).

BLACKOUT is de openingstrack en naamgever van een nieuwe EP en zal eind deze maand ook een plekje krijgen op het nieuwe, vierde Turnstile album, Glow On.

Deafheaven – In Blur  

Er schijnt binnen het hardere rock segment een ontwikkeling gaande te zijn van punk en/of metalbands die zich bekeren tot de dreampop. Een eenduidige reden voor het temperen van hun stijl en volume wordt niet gegeven. Het lijkt meer een combinatie van factoren. Zoals de tanende belangstelling voor harde rock. Wie geweld wil kan ook bij hiphop of hardcore-techno terecht. Leeftijd kan ook een rol spelen. Dertigers die doen alsof ze nog steeds 18 zijn verliezen hun cool. Daarnaast zullen er ook zeker muzikanten zijn die graag willen laten horen dat ze tot meer in staat zijn dan herrie schoppen. En vlak ook het uitblijven van succes niet uit als reden om iets anders te gaan proberen. Voorbeelden van bands die bezig zijn hun wilde haren van zich af te schudden zijn o.a. Nothing, Alcest en Deafheaven.

Die laatste is aanleiding voor dit verhaal. Toeval of niet, Deafheaven behaalde hun hoogste score tot nu toe met een nummer dat ‘Dream House’ heet, maar ondanks de titel een puist teringherrie is van heb ik jou daar.  In Blur is Deafheaven na de renovatie.

Helemaal onlogisch is de transitie van metal naar dreampop niet. Dreampop is de eigentijdse term voor wat vroeger shoegaze heette. Moderne dreampop bands maken veelal muziek met keyboards en computers. De eerste lichting shoegaze bands, The Jesus & Mary Chain, Ride en Slowdive rukte nog stevig aan de snaren. Het dromerig zat hem vooral in het trage tempo van hun songs. De laatste tijd hoor je ook de term dreamgaze wel vallen, misschien is dat nog wel de beste omschrijving van Deafheaven nieuwe stijl. Maar, genoeg haarkloverij, waar het om gaat is dat Deafheaven anno 2021 vernieuwd en verbeterd de arena betreedt.

In Blur staat op ‘Infinite Granite’, het eerste studioalbum van de Deafheavens sinds 2013.

Strand of Oaks – Galacticana

Timothy Showalter a.k.a. Strand of Oaks is back! Twee jaar na het uitbrengen van zijn zesde album Eraserland is hij nu terug met Galacticana. De single is de eerste van zijn album In Heaven dat op 1 oktober verschijnt. En borduurt verder op de vorige Pinguinhit Weird Ways. Sterke zang met een goede energie americana. In Galacticana zit een heerlijke Neil Young-achtige gitaarsolo. Strand Of Oaks is een graag geziene gast in Nederland. Wist je dat zijn begeleidingsband de Overijsselse band Jimmy Diamond is? Ook die band heeft net nieuwe muziek uit en is ook erg prettig!

Gang Of Youths – the angel of 8th ave.

Niet alleen de titel van the angel of 8th ave. van Gang Of Youths is Springsteen-iaans. Ook de song zelf roept associaties op met de oude Boss. Naast invloeden van Bruce zullen de geoefende oren ook de invloed horen van Joy Division/New Order en dan met name van bassist Peter Hook. Gang Of Youths maakt geen geheim van hun bronnen, en waarom zouden ze.

Sinds we hier voor het laatst de naam Gang Of Youths dropten (en de band op Pinkpop stond) is er het een en ander gebeurd. Thuis in kangoeroe-land is The Gang door gestoten naar de eredivisie. Daar willen ze graag blijven, vandaar dat ze ruim de tijd genomen om aan de opvolger van doorbraakalbum ‘Go Farther In Lightness’ (2017) te sleutelen.

Ondertussen heeft gangleader Dave Le’aupepe de liefde van zijn leven gevonden. Het probleem dat zij in Londen woont heeft hij opgelost door haar achterna te reizen. Zijn band is hem trouw gevolgd. Op de gitarist na, die kreeg heimwee en is weer terug gegaan. Zij vervanger is overgelopen van Noah & The Whale.

Het uitstekende angel of 8th ave. is de eerste single van het nieuwe, nog naamloze album van Gangs Of Youths dat naar verwachting na de zomer ten doop zal worden gehouden.