Category: Graadmeter

Non Believer van London Grammar op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

If You Wait, het debuut van het Britse trio London Grammar, was al weer bijna vier jaar geleden zeer succesvol, waardoor de band uit Londen de tijd heeft kunnen nemen voor haar tweede plaat.

Van die tweede plaat staat de meer uptempo single Non Believer deze week op -1 in de Graadmeter!

Dat heeft geen radicaal ander recept opgeleverd, want Truth Is A Beautiful Thing borduurt zeker voort op het geluid van het zo bewierookte debuut. Ook dit keer staat de geweldige stem van zangeres Hannah Reid centraal, wat vanaf de eerste noten van de plaat zorgt voor kippenvel. Het is kippenvel dat niet meer verdwijnt.

De instrumentatie is net als op het debuut sfeervol en licht broeierig, maar London Grammar klinkt op haar tweede plaat wel veelzijdiger en subtieler dan op het debuut. Met een stem als die van Hannah Reid kun je geen slechte plaat maken, maar als verder ook alles blijkt te kloppen, is snel duidelijk dat London Grammar een tweede plaat heeft gemaakt die het debuut van de band makkelijk overtreft.

Non Believer van London Grammar hoor je op Pinguin Pop!

The Grocery van Manchester Orchestra op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

De Amerikanen hebben met A Black Mile To The Surface een plaat gemaakt die we warm aanbevelen aan iedereen die zijn indierock graag een beetje slim, melodieus en geëngageerd heeft. Liefde voor rootsmuziek helpt ook, net als belangstelling voor de muziekscene van de stad waarnaar Manchester Orchestra zich heeft vernoemd.

De band nam die naam oorspronkelijk aan om te getuigen van hun waardering voor Mancunian bands als Joy Division, The Smiths en Oasis. In de loop van zes albums heeft Manchester Orchestra zich echter langzaam losgeweekt van de oorspronkelijke bron en zich ontwikkeld richting ingetogen neo-americana à la The National en My Morning Jacket.

Op The Grocery refereert Manchester Orchestra aan hun oude sound. Net als The Gold en The Alien is de nieuwe single een stemmig, meerstemmig gezongen, midtempo nummer, maar waar die songs ongeschonden de finish halen, wordt er in The Grocery af en toe ingebroken door een paar zware gitaren, en hoor je de hard rockende band van weleer weer. Het effect is zeer overtuigend; countryrock met de nadruk op rock. Het regent de laatste tijd goede albums van grote bands, daardoor raakt de rest een beetje ondergesneeuwd. Het zou zonde zijn als Manchester Orchestra een van de slachtoffers wordt. Vandaar dat we na The Gold nu ook The Grocery steunen, met alle middelen die we hebben.

High van Sir Sly op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

Indiepopband Sir Sly uit Los Angeles is geen onbekende meer op Pinguin Radio. In 2013 stond Gold op de playlist en een jaar later de Graadmeterhit You Haunt Me.

Sir Sly maakt lichtvoetige muziek in het straatje van Foster The People, maar de teksten gaan vaak over de donkere kant van het leven, zoals drugs- en alcoholverslaving. Dat geldt voor You Haunt Me ook voor de nieuwe single High. Het is de leadsingle van tweede album Don’t You Worry, Honey. Een krachtig, dansbaar nummer van het trio. De track kreeg nog extra aandacht door het gebruik in de populaire Netflix-serie Thirteen Reasons Why.

Day I Die van The National op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

The National is een geval apart. De band uit Brooklyn debuteert in 2001 heel veelbelovend en presteert per plaat beter. Na album twee kunnen ze hun baan opzeggen en fulltime muziek gaan maken. Het zal echter nog even duren voordat er echt sprake is van een doorbraak.

Recensenten komen superlatieven tekort, de nieuwe singles worden miljoenen keren aangeklikt op de streamingsdiensten en de clips trekken heel veel bekijks op YouTube. Ter illustratie van de populariteit van de New Yorkers momenteel in ons land, The National stond vorige week tweemaal in een uitverkochte AFAS Live en Day I Die kwam daar erg goed uit de verf.

Op zich is dit allemaal best bijzonder, want er zijn niet veel bands met zo’n carrièreverloop, maar wat The National echt tot een geval apart maakt, is dat de band dit eclatante succes heeft bereikt met wat je toch wel stemmige muziek mag noemen. Ook de single, Day I Die (de titel alleen al) is absoluut ongeschikt voor feesten en partijen. De meeste acts die in de AFAS Live staan bieden wel wat luchtiger vermaak dan de band van de gebroeders Dessner, Devendorff en Matt Berninger. En hebben vaak een kortere adem.

Dear Life van Beck op -1 en STEM voor nieuwe editie!

STEMMEN OP DE GRAADMETER DOE JE HIER!

Bijna een kwarteeuw na Loser doet Beck Hansen nog steeds mee met de grote jongens. Terwijl veel van zijn generatiegenoten noodgedwongen teren op successen uit hun jonge jaren kan de inmiddels 47-jarige Beck terugblikken op een relatief stabiele en succesvolle carrière.

Na twee recente singles waarop Beck bewees dat hij ook modern en dansbaar kan klinken, komt hij nu met Dear Life, een song die je classic Beck zou kunnen noemen. Tussen het bezielde pianointro en het Beach Boysachtige slot ontvouwt zich een van de beste Beck-composities in jaren, ruim drie minuten puur muzikaal genot.

Beck is een rare en behoorlijk onvoorspelbaar, maar nooit saai. Wat hij doet is misschien niet altijd even goed, maar altijd boeiend. De maker van Loser is nog steeds een winnaar.

LCD Soundsystem op -1 in de Graadmeter!

LCD Soundsystem houdt de fans graag in spanning. In 2011 kondigde James Murphy het einde aan van zijn band. Ze namen afscheid met een concert in Madison Square Garden. Daarna verschenen een documentaire, diverse luxe rereleases en het bericht dat Murphy zijn secondanten toch maar weer bij elkaar had geroepen voor een mogelijke doorstart. Er volgde een serie concerten, maar nieuw plaatwerk bleef uit. Maar niet langer!

Na het door gitaren overheerste call the police en de gedragen ballade american dream (men doet niet aan hoofdletters deze keer) is er nu het uptempo en door synthesizers overheerste tonite. De songs komen van het nieuwe album american dream dat begin september uitkwam. tonite zou zomaar in het Guinness Book of World Records kunnen komen als dancetrack met de langste tekst ooit. Murphy houdt een vijf minuten durende monoloog over ouder worden, terwijl zijn maten langzaam maar zeker het tempo opvoeren tot er geen andere optie meer is dan dansen.

Queens of the Stone Age op -1 in de Graadmeter!

The Evil Has Landed is de tweede single van het nieuwe album van Queens Of The Stone Age dat 25 augustus uitkwam. The Evil Has Landed is net als de rest van het album, geproduceerd door Mark Ronson, en dat hoor je, hoe je het ook wendt of keert. The Evil Has Landed heeft een wat atypische start, om dan, ten slotte, toch nog het oude QOTSA te laten horen. Gelukkig maar!

In een interview met het Britse NME is Josh Homme vrij helder over het nieuwe album: “Er zitten wat rustige momenten tussen, maar ik dans nou eenmaal graag. Of het nou Eagles Of Death Metal, Queens of Them Crooked Vultures is, er is geen reden om dans, rock-‘n-roll, hallelujah en duisternis niet te laten samenkomen in dat ene ding.”

The Evil Has Landed krijgt een dikke voldoende van ons, ook vanwege die zalige uitbarsting aan het eind van de song, en was natuurlijk niet voor niets Breekijzer.

LIVEDATA 12/11 Ziggo Dome, Amsterdam 16/11 Sportpaleis, Antwerpen

Something To Remember Me By van The Horrors op -1

The Horrors hebben in de loop van hun 12 jarige bestaan heel wat etiketten opgeplakt gekregen van post punk tot shoegaze en van garage tot gothic rock. Afgaande op de nieuwe single van het vijftal uit Southend-On-Sea is het tijd voor een nieuw hokje, want zoals op Something To Remember Me By heeft de band nooit eerder geklonken, namelijk dansbaar. En vrolijk! Misschien is vrolijk niet het juiste woord, maar de nieuwe single van The Horrors is met hoorbaar plezier gemaakt en veroorzaakt ook blijde gevoelens.

Nu moet je niet denken dat de makers van Still Life en So Now You Know een deal met de duivel hebben gesloten, hun ziel in ruil voor een hit. Something To Remember Me By is een echte Horrors plaat, neo new wave met hoorbare sporen van 80’s acts als The Human League, New Order en Soft Cell. Maar dan dus met een vrij eigentijdse beat. Vooral in het tweede deel van de song is het dansen geblazen, alsof Daft Punk er nog even overheen is gegaan. (Daarom draaien we ook de lange versie en niet de radio-edit waar part 2 van af is geknipt). Rigoureus anders dus dan de eerste single van het nieuwe album, Machine die behoorlijk deprimerend was. Gebaseerd op de twee nieuwe nummers lijkt het gerechtigd te denken dat het vijfde album (V) van The Horrors een gevarieerd allerlei gaat worden. De band het zelf heeft het over experimenteel. V kwam half september uit.

LIVEDATUM 13/11 Melkweg, Amsterdam

The Alien van Manchester Orchestra op -1 in de Graadmeter!

Manchester Orchestra is echt zo’n ‘Pinguin-band’. Met hun vorige album Cope scoorde de Amerikaanse alternative band IJsbrekers en we hebben ze zelfs geprobeerd naar Pinguins in Paradiso te halen.

Van het vijfde album A Black Mile to the Surface heeft het viertal uit Atlanta al twee IJsbrekers te pakken met The Gold en The Grocery. Maar met de ballad The Alien staat de band nu op -1 in de Graadmeter.

Ballads zijn vaak de grootste hits van artiesten. November Rain, Angie, Nothing Else Matters, Yesterday, et cetera. De stem van Andy Hull is breekbaar en bijna country. Dat wordt een kaarsje opsteken op 2 november in de Melkweg om die vervolgens weer direct uit te blazen met het (oude) hardere werk.

LIVEDATA 01/11 VK, Brussel 02/11 Melkweg, Amsterdam

Nine Inch Nails op -1 in de Graadmeter

Less Than is de eerste single van de nieuwe EP Add Violence van de band rond Trent Reznor, dat op 21 juli verscheen. “Shut up, silence. Add a little violence and offend and pretend. And defend and demand my compliance.”

Teksten die we wel herkennen van de hand van Reznor en ook muzikaal is de song in de meest herkenbare NIN-traditie. Less Than doet zelfs wat denken aan het klassieke, dik 27 jaar oude Head Like A Hole, terwijl het intro stiekem wat herinneringen oproept aan het bijna 40 jaar oude No Tears van het voor Reznor ook niet onbekende Tuxedo Moon, alsook Fine Time van New Order. Bovendien geen onbekende naam voor de Amerikaan.

Maar Less Than is bovenal Nine Inch Nails – uit duizenden herkenbaar. Wat dat betreft is Reznor er absoluut in geslaagd een niche te creëren in zijn bijna 30 jaar oude carrière met zijn populaire geesteskind. Hij heeft als geen ander industriële rock op de kaart gezet en is zelden te betrappen op een misstap. Less Than is een song die per draaibeurt aan kracht wint en zorgt voor een positieve dosis energie, om een diepe buiging voor te maken. Dank, Trent Reznor.