Category: Graadmeter

Terrified van Isaac Gracie op -1 en STEM!

We hebben er natuurlijk meer, maar laten we onze voorspelling beperken tot één act waarvan we denken dat hij in 2018 keihard gaat doorbreken. Onze eigen Sound of 2018 zeg maar, vrij naar de BBC, die jaarlijks een aantal professionals vraagt om in de kristallenbol te kijken. Zij kozen dit jaar voor Sigrid, een zangeresje uit Noorwegen. Wij zetten in op Isaac Gracie, een 22 jarige singer-songwriter uit Londen, die sinds 2015 de ene prachtsong na de andere aflevert. Overigens hoeft Ed Sheeran zich geen zorgen te maken. Isaac is eerder de anti-Ed dan een concurrent. Anders dan bij de sympathieke en niet ongetalenteerde, maar oersaaie Ed Sheeran kleeft er iets mysterieus aan Isaac Gracie, een uitstekende eigenschap voor een artiest, die vreemd genoeg steeds schaarser lijkt te worden. Waar Ed oppervlakkig vermaak biedt, gaat Isaac voor diepgang. Zijn liedjes zijn traag van tempo en melancholiek van toon. Vocaal evenaart hij de emotionele expressie van zijn held Jeff Buckley maar ook diens indrukwekkende bereik.

Opvallend ook is dat Isaac de tijd neemt om te groeien, zowel artistiek als wat betreft carrièreplanning. Hij zit bij een major label, maar laat zich niet gek maken door commerciële druk en prestatiedwang. Zijn eerste singles waren lo-fi slaapkamer producties. Ook nu nog zijn zijn releases eerder onder dan overgeproduceerd. Zijn songs schrijft hij alleen, zonder tussenkomst van Zweedse producers of Australische hit-diva’s. De kans dat Isaac een duet opneemt met Beyoncé of Rihanna is net zo groot als de kans dat Ajax dit jaar kampioen wordt.

Terrified, de opvolger van de Pinguinhit, The Death Of You & I is Isaac Gracie ten voeten uit, poëtisch, integer en uiterst muzikaal.

Optreden doet hij vooralsnog alleen en in kleine zalen. Wat nog steeds de beste leerschool is. Alles wijst er dus op dat Isaac Gracie een verstandige manager heeft. Maar ook die zal op een gegeven moment moeten toegeven aan de druk van buitenaf, het snel groeiende leger Isaac Gracie fans dat snakt naar een debuutalbum en hem graag live ziet spelen.

Isaac was in ons land in januari voor optredens in Amsterdam, Groningen en in Rotterdam, allemaal kleine zalen, allemaal ver van te voren uitverkocht.

De eerst volgende keer dat Isaac Gracie hier komt spelen, zal dat vergezeld gaan van heel wat meer fanfare dan tot nu toe het geval geweest is. Tenminste als onze voorspelling uitkomt. Inmiddels hebben onze collega’s van de publieke omroep Isaac Gracie ook “ontdekt”.

When You die van MGMT op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

Little Dark Age, zo heette de eerste single c.q. het titelnummer van het nieuwe MGMT album. De titel zou kunnen slaan op de periode waarin het duo hun tweede en derde album uitbracht, albums die braken met de avontuurlijke en toegankelijke computerrock van het debuut en songs als Kids en Electric Feel. Platen twee en drie waren een stuk psychedelischer om niet te zeggen psychotischer. Je zou de experimentele fase, die liep van 2010 tot 2014 hun korte donkere periode kunnen noemen. Het bracht de band respect, maar weinig luisteraars.

Little Dark Age, het eerste nieuwe werk in 4 jaar was een flinke stap richting een meer behapbare stijl, muzikaal dan, tekstueel zitten Andrew Vanwyngarden en Ben Goldwasser nog steeds in ‘a dark age’.

Met tekstregels als ‘Baby I’m Ready To Blow My Brains Out ‘ en ‘We”ll All Be Lauging With You When You Die is ook nieuwe single When I Die niet echt een party track.

De donkere tekst wordt gemaskeerd door een vrij vrolijke melodie en dito refrein, er wordt zelfs gelachen in de backingtrack. Bijzondere plaat dus op alle fronten en een spannend nieuw hoofdstuk in de carrière van een van de interessantste acts van deze eeuw.

Het album, Little Dark Age verschijnt in februari, in die zelfde maand, de 2e om precies te zijn staat MGMT in Paradiso en als we geluk hebben komen ze terug in de zomer van 2018 voor een festivalletje. Of twee.

Beautifully Unconventional van Wolf Alice op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

 

Beautifully Unconventional zou ook een goede albumtitel zijn, want onconventioneel is Wolf Alice zeker op hun nieuwe album, en behoorlijk beautiful. Wat opvalt aan de nieuwe nummers is hoe verschillend ze zijn. De band heeft er duidelijk voor gekozen om diverse facetten te laten horen, liever dan voort te borduren op de succesformule van het eerste album. De songs zijn dus uiteenlopend, maar kennen een duidelijke rode draad in de zang van Ellie Roswell, die op ieder nummer haar geur achterlaat. Van de nieuwe nummers is Beautifully Unconventional het conventioneelst. Hier blijft de band het dichts bij de powerpop die hen gouden bergen bracht.

Single, No Return van Ten Fé op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

En toen waren er vijf. Begonnen als duo is het Londense Ten Fé uitgegroeid tot een klein orkest van vijf man. De drie nieuwe leden kregen een vast contract aangeboden na een geslaagde tournee door Amerika en Europa.

Niet alleen op de bühne vormen de drie nieuwelingen een welkome aanvulling. Ook in de studio blijkt hun bijdrage van belang. Nieuwe single, Single No Return  is een stemmige neo-country/folksong met Beatles-bas en mooie meerstemmige vocalen, breder is in sound en groter in ambitie dan alles wat Ten Fé eerder heeft uitgebracht

Het mag bijzonder heten dat er nu alweer nieuw werk voor handen is. Ten Fé  is namelijk de laatste 18 maanden ononderbroken op tournee geweest, doorgaans blijft er dan weinig tijd over om aan nieuwe songs te werken. Maar blijkbaar inspireerde de banduitbreiding het oorspronkelijke duo, Ben Moorhouse en Leo Duncan tot het schrijven van nieuwe liedjes voor de nieuwe band, achterin de bus of op een hotelkamer. Ook konden ze niet wachten een van die nieuwe songs op te nemen en met ons te delen.

Na een verdiende rust trekt Ten Fé binnenkort naar Noorwegen om aan een nieuw album te gaan werken, de opvolger van de begin het begin jaar verschenen debuutalbum, Hit The Light. Nieuwe single Single No Return suggereert dat Ten Fé plaat 2 wel eens heel bijzonder kan gaan worden.

Little Dark Age van MGMT op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

MGMT is een band zoals er maar weinig zijn. Het duo had de wereld aan hun voeten, maar besloot dat bergen geld en eeuwige roem hen waarschijnlijk niet gelukkig zouden maken, dus besloten ze het roer om te gooien en volgden ze hun uiterst succesvolle debuutalbum op met een plaat waar maar weinigen chocola van konden maken. Ook album drie viel voornamelijk in goede aarde bij lotuseters en paddo-people. Nieuwe single Little Dark Age lijkt echter een nieuwe fase in te luiden, lijkt want bij MGMT is niks zeker en een zwaluw betekent nog geen zomer. Maar toch.

Zonder te willen beweren dat MGMT met Little Dark Age terug is naar de tijd dat ze klanten lokten met slimme refreinen, heerlijke hooks en frisse sounds, mogen we wel vaststellen dat de nieuwe single qua structuur en sfeer een stuk conventioneler is dan we van ze gewend zijn. Little Dark Age is niet geheel gespeend van experiment, maar de uitwijdingen blijven binnen de perken. Je zou het eerste nieuwe MGMT-nummer in vier jaar kunnen omschrijven als elektronische barok. Er is zelfs weer een mogelijkheid tot meezingen en je kunt er op dansen – een beetje. De interesse voor album vier is gewekt.

LIVEDATA 02/02 Paradiso, Amsterdam 03/02 AB, Brussel

Non Believer van London Grammar op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

If You Wait, het debuut van het Britse trio London Grammar, was al weer bijna vier jaar geleden zeer succesvol, waardoor de band uit Londen de tijd heeft kunnen nemen voor haar tweede plaat.

Van die tweede plaat staat de meer uptempo single Non Believer deze week op -1 in de Graadmeter!

Dat heeft geen radicaal ander recept opgeleverd, want Truth Is A Beautiful Thing borduurt zeker voort op het geluid van het zo bewierookte debuut. Ook dit keer staat de geweldige stem van zangeres Hannah Reid centraal, wat vanaf de eerste noten van de plaat zorgt voor kippenvel. Het is kippenvel dat niet meer verdwijnt.

De instrumentatie is net als op het debuut sfeervol en licht broeierig, maar London Grammar klinkt op haar tweede plaat wel veelzijdiger en subtieler dan op het debuut. Met een stem als die van Hannah Reid kun je geen slechte plaat maken, maar als verder ook alles blijkt te kloppen, is snel duidelijk dat London Grammar een tweede plaat heeft gemaakt die het debuut van de band makkelijk overtreft.

Non Believer van London Grammar hoor je op Pinguin Pop!

The Grocery van Manchester Orchestra op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

De Amerikanen hebben met A Black Mile To The Surface een plaat gemaakt die we warm aanbevelen aan iedereen die zijn indierock graag een beetje slim, melodieus en geëngageerd heeft. Liefde voor rootsmuziek helpt ook, net als belangstelling voor de muziekscene van de stad waarnaar Manchester Orchestra zich heeft vernoemd.

De band nam die naam oorspronkelijk aan om te getuigen van hun waardering voor Mancunian bands als Joy Division, The Smiths en Oasis. In de loop van zes albums heeft Manchester Orchestra zich echter langzaam losgeweekt van de oorspronkelijke bron en zich ontwikkeld richting ingetogen neo-americana à la The National en My Morning Jacket.

Op The Grocery refereert Manchester Orchestra aan hun oude sound. Net als The Gold en The Alien is de nieuwe single een stemmig, meerstemmig gezongen, midtempo nummer, maar waar die songs ongeschonden de finish halen, wordt er in The Grocery af en toe ingebroken door een paar zware gitaren, en hoor je de hard rockende band van weleer weer. Het effect is zeer overtuigend; countryrock met de nadruk op rock. Het regent de laatste tijd goede albums van grote bands, daardoor raakt de rest een beetje ondergesneeuwd. Het zou zonde zijn als Manchester Orchestra een van de slachtoffers wordt. Vandaar dat we na The Gold nu ook The Grocery steunen, met alle middelen die we hebben.

High van Sir Sly op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

Indiepopband Sir Sly uit Los Angeles is geen onbekende meer op Pinguin Radio. In 2013 stond Gold op de playlist en een jaar later de Graadmeterhit You Haunt Me.

Sir Sly maakt lichtvoetige muziek in het straatje van Foster The People, maar de teksten gaan vaak over de donkere kant van het leven, zoals drugs- en alcoholverslaving. Dat geldt voor You Haunt Me ook voor de nieuwe single High. Het is de leadsingle van tweede album Don’t You Worry, Honey. Een krachtig, dansbaar nummer van het trio. De track kreeg nog extra aandacht door het gebruik in de populaire Netflix-serie Thirteen Reasons Why.

Day I Die van The National op -1 en STEM!

STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!

The National is een geval apart. De band uit Brooklyn debuteert in 2001 heel veelbelovend en presteert per plaat beter. Na album twee kunnen ze hun baan opzeggen en fulltime muziek gaan maken. Het zal echter nog even duren voordat er echt sprake is van een doorbraak.

Recensenten komen superlatieven tekort, de nieuwe singles worden miljoenen keren aangeklikt op de streamingsdiensten en de clips trekken heel veel bekijks op YouTube. Ter illustratie van de populariteit van de New Yorkers momenteel in ons land, The National stond vorige week tweemaal in een uitverkochte AFAS Live en Day I Die kwam daar erg goed uit de verf.

Op zich is dit allemaal best bijzonder, want er zijn niet veel bands met zo’n carrièreverloop, maar wat The National echt tot een geval apart maakt, is dat de band dit eclatante succes heeft bereikt met wat je toch wel stemmige muziek mag noemen. Ook de single, Day I Die (de titel alleen al) is absoluut ongeschikt voor feesten en partijen. De meeste acts die in de AFAS Live staan bieden wel wat luchtiger vermaak dan de band van de gebroeders Dessner, Devendorff en Matt Berninger. En hebben vaak een kortere adem.

Dear Life van Beck op -1 en STEM voor nieuwe editie!

STEMMEN OP DE GRAADMETER DOE JE HIER!

Bijna een kwarteeuw na Loser doet Beck Hansen nog steeds mee met de grote jongens. Terwijl veel van zijn generatiegenoten noodgedwongen teren op successen uit hun jonge jaren kan de inmiddels 47-jarige Beck terugblikken op een relatief stabiele en succesvolle carrière.

Na twee recente singles waarop Beck bewees dat hij ook modern en dansbaar kan klinken, komt hij nu met Dear Life, een song die je classic Beck zou kunnen noemen. Tussen het bezielde pianointro en het Beach Boysachtige slot ontvouwt zich een van de beste Beck-composities in jaren, ruim drie minuten puur muzikaal genot.

Beck is een rare en behoorlijk onvoorspelbaar, maar nooit saai. Wat hij doet is misschien niet altijd even goed, maar altijd boeiend. De maker van Loser is nog steeds een winnaar.