Category: List-o-mania

Laura Palmer – Drive

Laura Palmer is de naam van het moordslachtoffer in de befaamde TV-serie Twin Peaks van David Lynch. De band Bastille liet zich eerder door de serie inspireren en nam een song op met de titel Laura Palmer. Sinds een tijdje loopt er ook een band uit Den Haag rond die luistert naar die naam. Tijdje? Zeg maar gerust tijd, want de band bestaat al ruim 10 jaar.

Dat ze nu pas hier opduiken heeft te maken met de tijdsgeest, Laura Palmer mixt postpunk met shoegaze en andere courante indie-stijlen. En de band is onlangs herrezen na een pauze van vijf jaar. Toegegeven we hadden ze al vier singles eerder kunnen oppikken, maar je mist nou eenmaal meer dan je meemaakt. Dit gezegd hebbende, nieuwe single Drive is een sterk staaltje sombermansrock, een filmische track die beelden oproept van een nachtelijke autorit door een wat minder welvarend deel van een grote stad.

Beth Gibbons – Floating On A Moment

Beth Gibbons, de stem van Portishead heeft eindelijk kans gezien om een eerste soloalbum te realiseren. Maar, zeggen de fans dan ‘in 2002 bracht ze toch ook al een album uit’? Inderdaad, maar Out Of Season is strikt genomen geen soloplaat. Beth maakte de plaat met Talk Talk collega Rustin Man.

Lives Outgrown wordt het allereerste album waarvoor Beth 100% verantwoordelijk is. Eerste single Floating On A Moment klinkt zoals je zou hopen en verwachten van miss Gibbons; een sfeervol en serieus nummer met een perfecte balans tussen vorm en inhoud, klankbeeld en compositie, intentie en executie. De jaren lijken geen effect te hebben gehad op Beth’s stem. Ze klinkt nu nog even leeftijdloos als toen we haar leerden kennen in 1994. Dat neemt niet weg dat ze inmiddels de leeftijd heeft bereikt waarop mensen uit haar omgeving komen te overlijden. Daarover zingt ze in Floating On A Moment. Haar conclusie; ‘carpe diem’ – pluk de dag, leef in het moment. Een positieve boodschap die aan het eind van de song kracht wordt bijgezet door een kinderkoortje.

The Mysterines – Stray

Niet veel bands zijn gezegend met zo’n direct herkenbare roerganger als The Mysterines.

En dan hebben we het niet over het uiterlijk van miss Lia Metcalfe, maar over haar donker getinte stemgeluid. Haar donkere timbre past perfect bij de dreigende toon van Stray, de eerste single van het nieuwe album van de band uit Liverpool. The Mysterines heeft afgelopen jaar getourd als voorprogramma van Arctic Monkeys. Dat lijkt zijn vruchten te hebben afgeworpen. Op het serieus rockende Stray horen we een band die goed in zijn vel zit, weet wat ie wil en hoe dat doel te bereiken. De opvolger van debuutalbum Reeling gaat Afraid of Tomorrows heten en wordt op 7 juni losgelaten.

Marathon – Fire

Wegens succes geprolongeerd!

Het Amsterdamse Marathon is een meester in het vervaardigen van ietwat zwaarmoedige, maar hard pompende en rijkelijk met gitaar bestrooide shoepunkgaze.

Bij een rondvraag van de Volkskrant eind vorig jaar van kenners, profs en collega’s kwam Marathon uit de bus als zijnde een van de bands die grote kans maken om door te breken in 2024. Het criterium is het vullen van de grote zaal van de Paradiso. En het behalen van de eerste plaats van de Graadmeter, maar niet heus ;). Dat laatste is gelukt. Naar verwachting zal Marathon zo na de zomer ook onze hoofdstedelijk poptempel wel moeten kunnen laten vollopen.

Marathon – Fire

Het Amsterdamse Marathon is een meester in het vervaardigen van ietwat zwaarmoedige, maar hard pompende en rijkelijk met gitaar bestrooide shoepunkgaze.

Bij een rondvraag van de Volkskrant eind vorig jaar van kenners, profs en collega’s kwam Marathon uit de bus als zijnde een van de bands die grote kans maken om door te breken in 2024. Het criterium is het vullen van de grote zaal van de Paradiso. En het behalen van de eerste plaats van de Graadmeter, maar niet heus ;). Dat laatste is gelukt. Naar verwachting zal Marathon zo na de zomer ook onze hoofdstedelijk poptempel wel moeten kunnen laten vollopen.

The Blinders – Always

3 x is scheepsrecht voor The Blinders. Always is het derde nummer dat we oppikken van de band uit Manchester, maar het eerste waar we zoveel vertrouwen in hebben dat we er ons keurmerk aan durven te verbinden.

Onze eerste kennismaking met The Binders vond al in 2018 plaats. Toen zetten we hun debuutsingle Brave New World op onze playlist. Het is nog steeds hun populairste nummer. Twee jaar later volgde Circle Song van hun tweede album, Fantasies of A Stay At Home Psychopass en nu dus Always, een trektrack van album nummer drie, Beholder.

The Blinders is geen vrolijke band. Het trio houdt zich op aan de duistere kant van het gitaarspectrum. Hun veelal in oude new wave galm gedrenkte songs gaan over het leven, overleven en niet opgeven. In de tien jaar van hun bestaan is hun sound niet wezenlijk veranderd. Wel is de band veel beter geworden in wat ze doen. Wat nieuwe single Always mede zo overtuigend maakt is de autoriteit die het nummer uitstraalt. Nooit eerder stonden de sterren zo gunstig voor The Blinders als nu. Laten we hopen dat 10 jaar hard werken beloond wordt met succes.

English Teacher – Albert Road

Als ESNS een wedstrijd zou zijn dan was English Teacher misschien niet als winnaar geëindigd, maar toch zeker bij de eerste 3. De band gaf een show ten beste die ze gegarandeerd een plek op een prominent festival heeft opgeleverd.

We volgende club uit Leeds al een paar jaar. Albert Road is ook niet hun eerste IJsbreker. Dat was A55 ongeveer precies twee jaar geleden. Qua sound is English Teacher niet heel veel veranderd, qua mentaliteit wel. Instrumentbeheersing,  compositie en de trefzekere zang zijn kenmerken van een band die blaakt van het zelfvertrouwen. Bijzonder aan de voordracht van frontvrouw Lilly Fontaine is ook dat ze je rechtstreeks aanspreekt. Dat effect wordt bevestigd en versterkt in de clip van Albert Road waar ze recht in de camera kijkt.

Albert Road (de naam van de straat waar Lily is opgegroeid in het stadje Colne in Lancashire) is de vierde en waarschijnlijk wel laatste single van het debuutalbum van English Teacher. De plaat heeft de intrigerende titel This Could Be Texas. Eind februari toert English Teacher samen met Sprints door NL met stops in Vera (22/2), Rotown (23/2) en Tolhuistuin (24/2).

Buzzard Buzzard Buzzard – Therapy

Queen zonder bombast zo zou je Therapy,  de nieuwe single van Buzzard Buzzard Buzzard kunnen omschrijven. Of als minisymfonie voor bas, drums, orgel en gitaar, maak daar gitaren van.

De snarenplukkers hebben het druk dit keer. Het laatste deel van het zes minuten durende Therapy is een fel duel tussen de gitaristen, die elk een eigen stereokanaal opeisen. De zanger grijpt in voordat er slachtoffers vallen. De Buzzards zijn behoorlijk ambitieus deze ronde, maar maken het -zoals de clip laat zien- het live makkelijk waar. We kunnen slecht hopen dat Therapy een eerste aanzet is voor een tweede album van de band uit Cardiff.

Op 2 april spelen ze op de Vessel 11 in Rotterdam.

SPRINTS – Heavy

SPRINTS komt naar Nederland deze maand voor 3 shows. Dat is goed nieuws voor iedereen die houdt van door vrouwenpower gedreven en op Ierse postpunkleest geschoeide gitaarmuziek. Aangetikt worden Groningen, Rotterdam en de hoofdstad. Zie het www voor de details.

Alle seinen wijzen op een topjaar voor SPRINTS dat 2024 goed begint met de release van hun langverwachte debuutalbum, Lettter To Myself. Tegelijk met het album is er een nieuwe single verschenen. Heavy is misschien wel beste nummer van de band van Karla Chubbs tot dusver. En anders wel hun meest energieke. Voor wie Karla kent is het thema bekend; het overwinnen van faal en andere angsten. De vaart en de flair waarmee wordt gemusiceerd en de extatische gitaarsolo suggereren dat SPRINTS steeds meer schijt krijgt aan de buren. En ook dat is goed nieuws!

Sprints – Shadow Of A Doubt

Angsten, trauma’s en depressies zijn telkens terugkerende thema’s in de teksten van de Sprints voorvrouw. Gelukkig heeft ze haar muziek als uitlaatklep en zelfhulp therapie. Dat zij niet de enige die worstelt met het leven blijkt wel uit de snel groeiende aanhang van Sprints. Je hoeft overigens niet eens naar de teksten te luisteren om te begrijpen dat Karla geen oppervlakkige liefdesliedjes zingt. De muziek weerspiegeld de pieken en dalen in haar hoofd. Shadow Of A Doubt begint zo zacht dat je geneigd bent het volume wat op te schroeven, maar wees gewaarschuwd. Al snel springt de vlam in de pan en zet de band het op een beuken. Dat moest er duidelijk even uit.